Boşanmamızın üzerinden 3 ay geçmişti kendimi toparlamam uzun sürmüştü hatta devam ediyordu psikolojik destek ve ağrı kesicilerle ayakta durabiliyordum artık kendi kendime aslında karnımdaki bebeğimle konuşuyordum
"Yine uyandık"
Azda olsa Belirginleşen karnıma baktım
"Bu gün kontrolumuz var baban olacak o uraz varya oda gelecek belki bundan sonra ablanı görmeye gideriz"
İki çocuk olduğu için benden ayrılamayacak olanı bana aryayı uraza verdiler
Kalkıp hazırlandım mideme gelen bulantılarla acıktığımı anlamıştım
"Bir günde erken çıksak olmuyor dimi"
Evet olmuyordu
Hızlıca birşeyler atıştırdım
Çantamı alıp kapıya giderken kapı çaldı merakla kapıyı açınca karşımda urazı gördüm
"Napıyorsun burda?"
Uraz: benimde çocuğum ya o kontrole gitmeye geldim
"Hastanede buluşabilirdik"
Uraz: kendi arabanla gidebilirsin sorun değil
"İyi çekil"
Arabama doğru gittim
Hastaneye vardığımızda bana sordu
Uraz: o iyimi?
"Değil düşük tehlikesi çok yüksek hala"
Uraz: peki
"Hayret önemsemeye başlamışsın"
Uraz: her zaman önemsiyordum
"Arada gösterirsen seviniriz"
Uraz: gösteririm
"Arya nasıl?"
Uraz: iyi gibi seni çok özlüyor
"Bir kardeşi olacağını söylemedin değil mi?"
Uraz: evet söylemedim
"Mümkünse hiç söyleme en azından doğana kadar"
Uraz: söylemem
Doktorun odasının önünde oturup beklemeye başladık biraz zaman geçtikten sonra bir hemşire beni çağırdı
Uraz ayaklanınca
"Nereye pardon da?"
Uraz: bende babasıyım ya hani
"Çıkınca durumunu söylerim gelemene gerek yok"
Odaya girdim
"Sude hoşgeldin"
"Hoşbulduk"
"Nasılsın?"
"İyi olmaya rahatlamaya çalışıyorum"
"Yürüyüşlerimizi aksatmıyoruz değil mi?"
"Hayır onlar beni iyi hissettiriyor"
"uzan bakalım"
Sedyeye uzandım
"3 ayımıza girdik"
"Evet"
"İyi görünüyor dediğim gibi sakin oluyorsun düşük tehlikesi kapıda"
"Biliyorum"
"Kalp atışlarını duymak ister misin"
"Hımm hayır"
"Neden?"
"Kendimi hazır hissetmiyorum"
"Peki zorlamayacağım"
"Yani genelinde iyi sağlıklı bir sonraki gelişlerde cinsiyet öğrenebiliriz şimdilik bişey gözükmüyor"
"Peki"
"Hareketli bir bebek"
"Evet özellikle geceleri"
"Bulantın oluyor mu?"
"Hayır hiç olmadı"
"Güzel"
"Bittimi?"
"Evet söyleyeceklerim bu kadardı"
Ayağa kalktım
Bana anne karnındaki görüntülerini verdi
"Büyümüş"
Gülümsedim
"Dediğim gibi strese girme sakin ol kendini yorma"
"Yapıyorum zaten çocukmuşum gibi davranmayın"
"Psikoloğunla iletişim halindeyim ona göre yanlış hareketlerin geliyo kulağıma"
"Peki yanlış birşey yapmam"
"Haftaya yine aynı gün aynı saatte"
"Tamam hoşçakalın"
Odadan çıktım beni gören uraz ayağa kalktı
Uraz: noldu?
"Sağlıklıymış gelişiyo her gün"
Fotoğraflarını verdim
Uraz: çok büyümüş
"Hı hı"
Uraz: şimdi bizim eve gidelim arya seni bekliyor
"Tamam"
Aga ben bunları ne yaptım nasıl toparlayacağım ya baya karıştı herşey neyse bu bölümlük bu kadar bu gün biraz kombo oldu bölümler ama olsun hoşçakalın🖤
