"final 0.1"

7.7K 149 12
                                    

Deniz: ne bok vardıda gitti ya?!
"Bilmiyorum gitti işte?"
Deniz: ne yapçaz biz şimdi?
"Hastaneye götüreceğiz düşmüyo ateşi"
Deniz: söyleyeyim arabayı hazırlasınlar
Kafamı salladım
Uraz yine gitmişti artık çok kavga ediyorduk kızının yanında durmak istiyordu ama duramıyordu da arya yı kucağıma aldım ismini arya koymuştuk çok ani olmuştu ama olmuştu işte
keşke bana anneliği öğretecek bir annem olsaydı
O aynı uraza benziyordu urazın kız bebek versiyonuna
"Çok huysuzsun biliyorum ama şimdi gideceğiz bir güzel iyileşeceksin sen yine güleceksin bize "dedim saçlarını okşarken
Erken doğmasına rağmen gayet iri bir bebekti bu yüzden fazla sıkıntı çekmeden kucağıma alabildim güzel kızımı
Deniz: gelin hadi
Üzerine ince bir hırka geçirip çıktık
Hastaneye vardığımızda barış çok sinirli bir şekilde bize kızıyordu
Barış: kendi başınıza iş yapıyorsunuz ya?!
Deniz: bağırma çocuğu korkutuyorsun
Bütün gece uyumadığım için çok yorgundum
Doktorlar ateş düşürücü verdiler ve göz önünde tutmak istedikleri için bizi bir odaya aldılar
"Size özel bir hizmet vereceğiz efendim nede olsa bizim hastanemizi tercih ettiniz"
"Sağolun bende size gereken ödemeyi yaparım"
"Para konusunda da fazla paraya gerek yok"
Odadan çıktı
Deniz: ne sinir adam
"Boşver"
Barış: ne şanslı kızsın be arya
Barışa dirsek attım
"Şanslı tabi annesi benim"
Barış: güya babasıda zengin belediye başkanı
Denizle barış uraza sinirliydi ama bunları yapmazsa zengin belediye başkanının kızı olamazdı o da hiç gitmek istemiyordu ve bizi çok özlediğini biliyordum
Telefonum titrediğimde aryayı yatağa bıraktım uraz arıyordu
Uraz: sevgilim
"Sevgilim" dedim gözlerim dolarken ondan ayrı kalmak bana iyi gelmiyordu
Uraz: nasıl oldu arya?
"Hastaneye geldik ateşini düşüremediğiz için"
Uraz: ya diye mırıldandı
"Kötü çok huysuz normal bişey ama kötü işte"
Uraz: en kısa zamanda gelmek için yer arayacağım
"Peki"
Uraz: barışa versene bi
Telefonu verdim
Deniz: ne diyo
"Geleceğim diyo"
Deniz: 1 yıl sonra mı?
"Beni uraza karşı doldurmaya mı çalışıyorsun?"
Deniz: böyle olmayacağını belirtmeye çalışıyorum
"Bunu bende biliyorum!"
Deniz: bak olmuyor sude en çokta sen ve arya etkileniyorsun
"Sus deniz"
Deniz: yanında olanı zaten hep tersle sen
Odadan çıktı sandalyeyi yatağın kenarına çekip oturdum bir elimle aryanın elini tutup gözlerimi kapattım
Minik eli elimden giderken gözlerimi açtım
Bir hemşire huysuzca mırıldanan aryayı sakinleştirmeye çalışıyordu
"Denizle barış nerede?"
"Kafedeler siz uyuyunca rahatsız etmek istemediler"
"Peki"
Kızımı elimden alıp ateşine baktım
"Ateşi düşmüş!"
"Evet çıkış işlemlerinizi başlatmaya gidiyordum şimdi"
Ona hızlıca sarıldım
"Şükürler olsun çok korkmuştum"
Gülerek çıkardığım kıyafetlerini giydirdim
Barışla deniz yanıma geldiğimde eve gittik
Aryayı odamdaki beşiğe bırakıp yatağa uzandım giderek bu yataktan soğuyordum uraz olmayınca bir anlamı yoktu çünkü
"Aleyna!"
Hizmetçimize seslendiğimde yataktan kalkıp kapıyı açtım
"Buyrun sude hanım"
"Nevresim takımlarını değiştirirmisin ben yapardım da işim var"
"Tabi işim o zaten"
"Senin işin yemek ev işleri değil onları ben yapıyorum biliyorsun"
Giyim odasından bavulları çıkardım
Büyüğe benim küçüğe aryanın eşyalarını doldurdum
"Sude hanım nereye barış bey le korumalar izin vermezler"
"Bu yüzden beni saklayacaksın"
"Ben yapamam uraz bey çok kızar"
"Hiç bişey yapamaz arka kapıdan çıkacağım görmedin duymadın bilmiyorsun tamammı arya babasına çok düşkün hep ağlıyor urazı istiyor bende ona gideceğim"
"Sude hanım yapmasanız uraz bey gelir yakında"
"Gelmiyor işte gelmiyor!"
"Tamam tamam saklayacağım ama çok dikkatli olacaksınız"
"Olacağım o arabada sadece ben değil aryada var çünkü"
Telefonumu çıkartıp uraza yazdım
"Sevgilim sana birşey göndereceğim de konum atar mısın?"
Uzun olsada döndü
Uraz: atayım
*konum*
"Şimdi sadece bekle çok seveceğin bişey"
Uraz: merak ettim şimdi
"Etmekte haklısın neyse tutma beni hazırlayayım"
Uraz: peki kolay gelsin
Sana bizi getireceğim uraz bu sefer ben sana geleceğim herşeyi bırakıp sana geleceğim

Aga ben bile heyecanlandım finalı sığdıramadım inş güzel olur bu arada hemen yazıp geçmiyorum emek verip düşünüyorum baştan savma değil yani bu bölümlük bu kadar finalde görüşmek üzere..🕊

Üvey abim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin