Uraz beni tezgaha oturdurduğunda bir yandan da öpüyordu göz ucuyla iyice kaynayan makarnaya baktım ufak hareketlerle urazı ittirdim
"Bak bunu çok istiyorum ama işimiz var şimdi olmaz"
Uraz: sürekli beni yarıda bırakıyorsun
"Olabilir"
Tezgahın üzerinden inip ocağın altını kıstım
Yemeği yedikten sonra Barlas ve Uraz içeride oturuyorlardı
"Üff benim canım sıkıldı ya"
Uraz: ne yapalım?
"Bilmiyorum"
Uraz: bir film açalım bari
"Ne açıcan"
Uraz: bilmiyorum bakarız
Bulduğumuz ilk filmi izlemeye başladık filmin sonlarına doğru gelirken urazın kucağında uyumak üzere olan barlasa baktım
"Ay dur ben onu yatırayım"
Uraz: kalsın ya
"Yok yok yatırayım"
Yukarıya çıkarken
Emel: sen otur kızım ben yatırırım
"Ben oturmaktan sıkılmışım zaten bırakın onu da ben yapayım"
Barlası uyuttuktan sonra aşağıya inip kendimi urazın kucağına attım
Uraz: noldu?
"Hiç"
Uraz: barışlar aryayı rahatça konuşalım diye almışlardı hatırlıyor musun?
"Konuşacağımız bişey yok bence çok can sıkıcı konular"
(Yazarın anlatımıyla)
"Sanırım küçük kız evde değil 1. Katın ışıkları yanıyor salonda oturuyorlar"
"Çocukları ne yapacaksın?"
"Hiç bir çocuk ailesinin kaderini yaşamak zorunda değildir"
Dedi annesiyle konuşan hayat
(Sanki kendisi uraz barış ve sudeye ailesinin kaderini yaşatmaya çalışmıyor yav)
"İlk olarak sudeden başlayacağım sude demek uraz demek çünkü sonra barışa gideceğim uraza hafiften korkular verip en sonda güzel planımızı urazda patlatacağım sonra yıkılışlarını gülerek izleyeceğiz"
"Beraber izleyeceğiz bize bunları yaptıkları için pişman olacaklar"
Saatler sonra sude ve uraz uyumuştu sude dışarıdan gelen birtakım sesten dolayı uyandı balkona çıktığında hiç kimseyi göremedi içeriye girerken tekrar bazı sesler duydu dışarıya çıktığında bir kız gördü uyku sersemi olduğu için gördüğünü zannedip gözlerini kapattı tekrar açtığında yoktu çevresine bakındı bunu uyku sersemliğine bağlamıştı ama aklında bazı şüpheler vardı balkonda biraz daha bakınırken uraz uyanıp ona seslendi
Uraz: sude
Sude: efendim
Uraz: ne yapıyorsun orda?
Sude: sesler geliyordu kuş sesleriymiş bi bakayım dedim
Uraz: emin misin?
Sude: evet
Uraz: hadi gel üşüyüceksin
Sude tekrar yatağa geldi
Uraz sabah uyandığında sude hala uyuyordu ne olacak ki diyip üstüne bakmadan odadan dışarıya çıktı o sırada merdivenlerden çıkan aleyna ve arya urazla karşılaştı urazı üstsüz gören aleyna bir hışımla arkasını döndü
Aleyna: uraz bey?
Uraz: aleyna sen evdemiydin?
Aleyna: dün gece eve gidemedim
Uraz: ya ben çok özür dilerim bilmiyordum
Barlasın küçük battaniyesiyle üzerini örttü bu sırada arya kıkırdıyordu
Uraz: sen git o zaman
Aleyna: ben gideyim evet aşağıya hadi gel arya
Aleyna ve arya gülerek merdivenlerden aşağıya indi
Merdivenlerden yukarıya bakan deniz ve barış kahkahalarla gülmeye başladı
Uraz: gülmesenize çok mu komik!
Barış: oo Manisa tarzanımız uyandı
Uraz sinirle odaya girdi
Sudede uyanmıştı
Sude: noldu be ne bu yüzün?
Uraz: gülmeyeceğine söz ver
Sude: söz hadi anlat
Uraz: aleyna beni üstsüz gördü barışlarda evdeymiş sabah gelmişler Manisa tarzanı falan diyorlar
Sude gülmeye başladı
Uraz: al işte
Şu manisa tarzanına bayılan tek benmiyim ĞSFHWĞFHĞDFHWĞDNDP bu bölümlük bu kadar tatlı bir bölüm oldu hoşçakalın😽
