•Tamamlandı•
"Paraya sıkışan Alisia Parlak, hiç tanımadığı bir polise asistanlık yapma teklifini kabul etmek zorunda kalır. Gizemli polis Cevat Ufuk ise işinde sorunları olan, kendini beğenmiş, egoist bir adamdır. Çocukluk arkadaşına olan aşkını unu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~••~
Gözlerimi açmaya zorlanıyordum çünkü üzerimde büyük ağırlık varmış gibi hissediyordum. Etrafımı gürültülü sesler sarmıştı. Ne olmuştu en son? Gözlerimi yavaş yavaş araladığım zaman yüzüme hafiften vurarak beni uyandırmaya çalışan Ozan'ın suratını gördüm. Karanlık gök yüzünde parlayan yıldızlara baktım yorgunluktan ölürken. Demek ki sinir krizi geçirmek dedikleri bu olsa gerekti çünkü Cevat ile konuşmamdan sonraki olaylar silinip gitmişti anılarımdan. Ne kadar süredir baygın yatıyorum acaba?
"Neler oluyor?" Ozan'ın yardımıyla yerimden doğrulunca yüzlerinde kocaman şaşkınlık ve korku olan insanları fark etmiştim. Hemen yanında durduğum parçalanmış arabaya baktım. Bazı şeyler yavaştan oturmaya başlamıştı zihnimde. Bunu ben mi yapmıştım? İnanmakta güçlük çekiyordum.
"Kızım duyuyor musun beni tepki ver! Korkudan öbür dünyaya gitmenin mutluluğunu bile yaşayamadım." Omuzlarımdan sarsan Ozan bakışlarımı arabadan çekerek ona çevirmemi sağladı. O kadar yorgun ve bitkindim ki ona cevap verecek mecalim kalmamıştı. Biraz uzağımda duran Meltem'e, pardon Dilara'ya göz ucuyla baktıktan sonra konuşmak için zorladım kendimi.
"İyiyim." Bu kelimeyi söyler söylemez sanki evren iyi olmama kızmış gibi kara bulutlarını üzerimize örtmüştü tekrardan. Hemen yakınımızda kulakları sağır eden siren sesleriyle birlikte herkes gibi biz de dehşete düşmüştük. Kalabalığa karışan korku ve endişenin sonucu olarak herkes çığlık çığlığa koşuşturmaya başladı polise yakalanmamak için. O sırada beni kolumdan tutup kaldırmaya çalışan Ozan'ın yüzü görülmeye değer türdendi. Macera hevesiyle yanıp tutuştuğu halde karşılaştığı manzara onu bozguna uğratmıştı. Üzgünüm, sana filmlerdeki gibi aksiyon sahneleri yaşatamadığım için.
"Dilara, yakalanacağız çabuk ol." Kolundan tutup kendisiyle gelmesi için sürüklemeye çalıştığı sevgilisi ile benim aramda kalan Meltem seçimini çoktan yapmış gibi duruyordu. "Onu burada bırakamam, sen git." Bugün üst üste yaşadığım şoklardan bir tanesi de bu olmuştu. Kız bir anda iyilik meleği kesilmişti ya başımıza. Biz arabaya doğru koşarken önümüzü kesen polis arabalarıyla birlikte yerimize çivilenmiştik. Korku dolu bakışlarla Ozan'la bakışırken ikimizin de yüzünde o ifade yatıyordu. Şimdi ne olacak?
Polis arabalarına zorla götürülürken duruma açıklık getirme çabalarımız klişe cümlelerle yarıda kesilmişti. "Derdinizi karakolda anlatırsınız." Aa, ben de futbol sahasında tribünlere anlatacağımızı sanıyordum. İç ses şu durumda iğrenç esprilerini kenara bırak bari. Biz apar topar arabalara bindirildiğimiz sırada bileklerime arkadan kelepçe vurulmuştu.
