•Tamamlandı•
"Paraya sıkışan Alisia Parlak, hiç tanımadığı bir polise asistanlık yapma teklifini kabul etmek zorunda kalır. Gizemli polis Cevat Ufuk ise işinde sorunları olan, kendini beğenmiş, egoist bir adamdır. Çocukluk arkadaşına olan aşkını unu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkısı: Jaymes Young - Moondust
•••
İnsan ne zaman mutlu hisseder?
Bazen yorgun bir şekilde eve geldiğinde annenin en sevdiğin yemeği yapması; bazen zorla götürüldüğün misafirlikte yeni tanıştığın çocuklarla saatlerce oynamaktı mutluluk. Bazense sadece baharın gelişi insanı mutlu etmek için yeterlidir. Oturduğum sandalyede yazın sıcak rüzgârı yüzüme çarparken geçmişten kurtulamadığım anıların arasında dolaşıyordum.
Birini unutmak bu kadar kolay olamazdı, biliyordum.
Sanki duvarları çökmüş o evde yıkıntıların arasında geziniyor gibiydim. Kalbimin üzerindeki acı her sabah uyandığımda biraz daha az acıtıyordu. Yine de geçmemişti. Her sabah uyandığımda hiçbir şey yokmuş gibi rol yapmak hayatımın bir parçası haline gelmişti. Kimseyi buna inandırmak gibi bir niyetim yoktu sadece insanların 'neyin var?' sorusu sormalarına tahammül edemiyordum. Çünkü kimseye uzun uzadıya nasıl olduğumu anlatamazdım.
Gözlerim etrafımızdaki kalabalığı tararken gürültülü müzik boğuk şekilde kulaklarımı doldurdu. Bazen daldığım düşünceler o kadar yoğun oluyordu ki etrafımdan tamamen kopabiliyordum. Peki kimi düşünüyordum? Her zaman hırçın dalgalı okyanusu andıran mavi gözlü birisini özlüyordum sadece.
"Sen Sedef'in kız kardeşi değil misin?"
Bakışlarımı çaprazımda oturan kadına çevirdim. Kimliğim her zaman ablamın kız kardeşi olmakla sınırlıydı. Çünkü o sadece benden değil hepimizden başarılıydı. Kafamı aşağı yukarı salladım. Düğünlerin en çekilmez yönlerinden biri de teyzelerin oğulları için kız aramalarıydı. Abimin düğününü evimizin bahçesinde yapmak çok güzel fikirdi fakat komşu teyzelerin çöpçatanlığı olayı bozuyordu.
"Okuyor musun?"
Maalesef bu sorgudan kaçma gibi bir şansım yoktu. Okumuş olması önemli demek ki bu kaynana adayı için. "Mezun oldum bu sene. Eczacıyım. Hemen yakınımızdaki eczanede çalışıyorum." Samimiyetsiz bir şekilde gülümsediğimde kadın memnun olmayan ifadeyle yanındaki kadına bir şey fısıldadı. Kız seçiminde okuduğu bölüm en önemli bir etkendi mesela. İki senelik bölüm okuyan kızın yanında benim seçilme ihtimalim daha yüksekti. Fakat tıp okuyan birisiyle yarışamazdım. Muhtemelen bu teyze bölümümü beğense de tipimden puan kırmıştı.
Yaptığım bu ufak analiz sonucunda bakışlarımı dans pistine çevirdim. Abim ve gelinimiz mutlu bir şekilde dans ediyorlardı. Sahi biz Cevat'la dans etmiş miydik? Bir kere; sadece onun anılarında. Yoğun bakımda yatarken gözünün önünden gitmeyen bir rüya olduğumu söylemişti. Şimdiyse gözlerimin önünden gitmeyen bir gerçekliğe dönüşmüştü benim için.
