Heyecandan delirmek üzereydim. Hayatımın en zor ve en uzun beş dakikasıydi bu. Adeta geçmek bilmiyordu. Sabirsizca elimi saçlarımın arasından geçirdim. Evleneli iki ay olmuştu ve bu ay adetim gecikmişti. İçimde garip bir heyecan tufanı vardı. Hamile olmalıydım. Çünkü evliliğim için buna ihtiyacım vardı. Yavuz'un ilk tanıştıkları günkü gibi ilgili olması için bir bebeğe ihtiyacım vardı. Belki bu düşüncem çok bencilceydi ama bir bebek olduğunda her şeyin düzeleceğine deli gibi inanıyordum.
Son kez saate baktığımda beş dakikanın dolduğunu gördüm. Ayaklarım titreyerek lavabonun üzerine bıraktığım hamilelik testine baktım ve bakmam ile gözyaşları yanaklarımdan süzülmeye başladı. Zorlukla yutkundum. Hamile değildim. Bunu nasıl söyleyecektim şimdi Yavuz'a? Ondan hamilelik testini almasını istediğimde ne kadar heyecanlandigini gözlerimle görmüştüm. İki aydır ilk defa onu öyle heyecanlı ve bana değer verirken görmüştüm. Ve ben şu anki Yavuz'u kaybetmek istemiyordum.
Kapıya vurulması ile gözyaşlarımı hızla sildim.
"Gülce?" diye seslendi. Sesi o kadar yumuşak ve sevgi doluydu ki... İçim gitti. Cevap veremedim. Ne diyecektim ki şimdi?
"Gülce bir sorun mu var?"
Sesinde endişe vardı.
"Hayır," diyebildim zorlukla. Ve o an banyodan içeri girdi. Gözleri önce beni buldu sonra da lavabonun üzerindeki teste kaydı.
"Sonuç?"
Sesi buz gibiydi. Az önceki haliyle alakası yoktu.
"Hamile değilim."
Gözlerindeki öfkeyi gördüm. Bir şey söyleyecek gibi oldu ama sonra hiç birşey söylemeden banyodan çıktı. Gözyaşları yeniden yanaklarımdan süzülürken bagirmamak için kendimi sıktım. Bu değildi hayalimdeki evlilik. Ben bunu yaşamak istemiyordum. Kendimi bir hiç gibi hissediyordum ve bunun tek sorumlusu kocam olan adamdı. Ben hayallerimde ki hayati yaşamak isterken elimdeki hayatın değerini bilememiştim.
-----
Merhaba arkadaşlar kitaba çok yakında başlayacağım. Normalde serinin son kitabiydi ama degisiklik yaptım ♥️ telefondan yazdığım için yazım yanlislarini görmezden gelin 💜 kimler heyecanla bekliyor kitabı ♥️
