Hayatın bir yerinden başlamam gerekti. Yaşamak için buna mecburdum. Bende öyle yaptım. Kimsesizliğimin içinde bir hayat yaşamaya çalıştım. Doğrusu bunu başarıyordum da. Hayatın bana karşı tüm acımasızlığına rağmen ben tam bir aptal gibi sevgiyle bu acımasızlığı kucaklamaya çalıştım. Ve sonuç olarak hayat bana önce gülmüş sonra dünyamı alt üst etmişti.
Ben o hayatıma girmeden önce kimsesizdim. Şimdi ise hem kimsesiz hem de kaybolmuş bir haldeydim. Bir yaprak parçası gibi rüzgâr beni nereye süreklerse oraya gidiyordum. Gitmeyip ne yapacaktım ki? O benim her şeyimi elimden almıştı. Hayatımı, hayallerimi, umudumu, neşemi ve en acısı da bebeğimi...
******
Merhaba arkadaşlar :) Başlıyoruz hazır mıyız? Bu bölüme yapılan yorum ve beğenilere gerek birinci bölümü hemen yayınlayabilirim... Eski günlerdeki gibi :D Sizleri seviyorum...
İnstagram adresim dilektaygun takip etmeyi unutmayalım lütfen...
