CARMEN - taekook

only then

Jeongguk'un söyleyeceği şarkıyı medyaya bıraktım. Kurgu gereği ona ait bir beste ❤️

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum, keyifli okumalar ❤️

Taehyung .....

Küçükken her şeyin farklı olmasını diler kendiniz için bir yol çizmek isterdiniz . Kafanızda birini canlandırır, onu gelecekteki kendiniz gibi benimserdiniz. Herkesin olmak istediği hayali bir benliği vardı ama hiçbir zaman elinizde olan gerçekler ve bu hayaller uyuşmazdı. Düşündüğüm ne varsa aksi bir durum ile karşı karşıya kalmıştım .

Ben olmaktan en çok korktuğum kişiye dönüşmüştüm ...

Bir zavallıya ....

Aşağılayıcı bakışlara , alaycı sözlere ve can yakıcı gerçeklere karşı durmayacak kadar aciz ve acınası bir zavallıya dönüşmüştüm .

Çok yorgun hissediyordum ama aynı zamanda bir nedenim olsa kalkıp günlerce aralıksız koşacakmışım gibi ....

Garip bir hissiyat kaplıyordu içimi . Bir yanım her şeyi boşver ve sana gelen güzelliği geri çevirme derken bir yanım da ona karşı acımasız olma diyordu. Ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yoktu. İçinde olduğum durum neticesiyle 'yaşayarak göreceğiz' edebiyatına giremiyordum .

Onunla olmayı istiyordum. Ah!, Hemde deli gibi istiyordum .Her adımıma kahkahaları karışsın ,her dengesizliğime ayak uydursun , tüm günahlarına beni ortak etsin, her melodiye bizi armağan etsin istiyordum....

Onu istiyordum....

Jeongguk ruhumun özgürlüğüydü ama ben Jeongguk'un cehennemiydim. Ona uçmak istediğim her an kanatlarım öyle büyük bir hızla ve sertlikle kırılıyor ki ! artık uçmaya bir son vermem gerektiğine karar vermiştim .

Sinirliydi . Ayaklarını yere vura vura ritim tutuyor , eldivenlerini çekiştiriyordu. Avuç içleri kaşınıyordu biliyorum. Bir an önce gelip bana vurmak istiyordu ama şuan kafasını kurcalayan başka bir şey vardı.

Düşünüyordu. Düşünmesi bittikten sonra beni en kötü şekilde cezalandıracak ve aldığım her nefes için pişman edecekti. Onun uyarılarını dikkate almamıştım . Onu dikkate almamıştım . Bundan nefret ederdi.

Jeongguk'un buraya geldiğini öğrendikten sonra gelmişti. Jeongguk'un davet ettiği yere gitmek için hazırlanmıştım . Beni almasını beklerken Hong'un geleceğini düşünmemiştim . Birazdan Jeongguk gelecekti ve ben olası bir karşılaşmada onu nasıl kurtarabileceğimi düşünmeye başlamıştım . Hong ona acımazdı. Kimseye acımazdı....

O kanepede oturup bana güzel bir son düşünürken bende yaslandığım duvara iyice sinmiş korku dolu gözlerle onu izliyordum .

Korkak olmaktan nefret ediyordum. Eğer korkak olmasaydım bu ruhu bedenimden ayırır,onu azad ederdim ...

"Demek bir randevuya gideceksin hm?" sonunda konuşmuştu. Sesi irkilmeme sebep olurken yaralı avuçlarıma tırnaklarımı batırmıştım.

Ona verecek net bir cevabım yoktu . Hoş! Geriye dönüp baktığımda ona hiçbir zaman bir cevap verememiş her zaman susmuştum. Bana başka çare tanımamışlardı. Öyle ki susmayı bir görev bilmiştim. Bana yabancı olan bedenlere karşı fazla konuşkandım. Asla asosyal bir profil çizmiyor aksine cıvıl cıvıl bir imaja bürünüyordum.

Herkesin kafasında 'hayat dolu' etiketine sahipken aslında hiçte öyle değildim. Suskundum ben. Yaşadığım her şeyi un ufak edip gömmüştüm. Bu gömünün üzerine bir dünya kurmuş ve tüm sahtelikleri gerçeklerim gibi göstermiştim . Kimse bilmiyordu. Kimse benim gerçeklerimi bilmiyor, onlara söylediğim yalanlara inanıyorlardı .