Bu Geceyi Unutma (Ara Verildi)

42.Bölüm İtiraf

Cenk

Kapıyı gürültüyle açıp şiddetle ittiğimde, duvara çarpıp çıkan ses mutfakta arkamdan atıp tutun iki kızı yerinden sıçrattı. Benim gözüm sadece birisindeydi. Süpürgesiz cadı da...  Yüzü anında kreç kesildi. Gözlerini inatla bana dikmiş, ne yapacağımı meraklı gözlerle bekliyor.  

Gözlerimi kısıp onu şöyle bir süzdüm baştan aşağıya. Gözümde küçüldükçe küçülüyor, elle tutulur iyi bir yanını bulamıyorum. Yaptığı şeyin bir açıklaması olamaz, yediğim tostu düşündükçe mideme kramplar giriyor. 

- Ce-cenk B-Bey...

Diğer kızın sesi çok uzaklardan geliyor sanki... Milyonlarca uzaklıkta...benim gözlerim karşımda put gibi hareketsiz duran kızda. Ama buraya kadar, bitti artık. Ben iyi davrandıkça birilerin pohpohlanmış... Olduğu yeri unutmuş. Tamam, ziyanı yok dedim kendi kendime. Ben büyük bir zevkle hatırlatırım ona.

- Takip et beni...

Diyip, arkama döndüm hızla. Arkamdan geleceğini biliyorum. Mecbur gelecek... İşi bu...

........

Cemre

Bu hiç iyi olmadı, o nasıl bakıştı öyle...

Korkmadım desem kendimi kandırmış olurum. Of ya.. Niye duydu ki. Zenginler de kapı dinliyormuş meğer. En azından onu öğrenmiş olduk.

- Cemree....

Özgenin telaşla çıkan kısık sesi dikkatimi çekti.

- Kızım gitsene, ne bekliyorsun allah aşkına, davetiye mi??? Ben sana diyim, fırtına öncesi sessizlik bu... 

Korkmaya başladım, bu normal mi? Bence değil. Kuyruğunu sıkıştırmış köpek yavrusu gibi dönüp baktım Özgeye, ağlamaklı bir halde..

- Özgeeeee... Kızım bu sefer kesin bittim. Bak aha şu mutfak dolaplarına parmağımla yazıyorum. Naaşımı serecek evin salonuna, valla bak ben çok temiz kalpli bir kızım. İçime doğuyor kesin ya öldürecek ya kovacak. 

Bana  resmen '' Sen şaka mısın?'' bakışı attı. Onun  gözlerindeki soğuk bakışını unutamıyorum  resmen içime işledi. Yaz ayında olmamıza rağmen, tenimin buz kestiğini hissettim.  Daha faza oyalanmasam iyi olur, yeterince sinirli zaten. Bir de bekletip, iyice kızdırmayayım. İsteksiz bir halde, kendimi yürümeye zorladım. Çıktım mutfaktan. 

.........

Nedim

Napacam ben? Düşünüyorum düşünüyorum, çıkmıyorum işin içinden. Cereni o adamla yalnız kalma düşüncesi, beynimi kemiren kurt gibi. İçten içe beynimi sarıyor bu düşünce. Daha düne kadar evde oturan kız, şimdi çalışma sevdasına tutuldu. Gel de çık işin içinden. İçimde daraldı, Cenk'in yatağın üstünde oturmaktan sıkıldım. Cenk te nerde, bir gitti gelemedi. Unuttu mu bu çok beni? 

Kesin unuttu... Sorarım ben ona... Söylene söylene çıktım odadan. Zaten duvarlar  üstüme geliyor kalamıyorum. Sığamıyorum  eve. Tek düşüncem tek istediğim onun yanında olmak. Ondan uzak duramıyorum..