Ceren uzaktan duyduğu seslere bir anlam veremez, gözlerinde tonlarca ağırlık aklında en son civanın sözleri yankılanırken, birinin omzundan setçe dürttüğünü hisseder. Cemrenin sesini uzaktan duyuyordur ceren.
- Ya valla numara yapıyor, ben biliyorum ya, bunu amacı ilgi çekmek sizde yiyorsunuz ya afferim.
Şu halimde bile benimle uğraşıyor, çok geçmeden annemin sesi kınar gibi çıkınca şaşırmadım desem yalan olur, tabii kısa sürdü bu şaşkınlığım.
- Cemre, ağzından çıkanı kulağın duysun, nasıl konuşuyorsun kızım sen öyle. Hem Ayten hanımın yanında ayıp oluyor valla.
Ayten hanım anne kız arasında geçen garip diyaloğa bir anlam veremez. Akşam akşam dert başımızdan eksik olmaz ki tüm ev halk apar topar agah beyin durumunu öğrenmek için hastaneye gittiğinde, cerenin bayıldığını geç fark ettik. Nedim bey ceren alıp salondak koltuğa yatırdı bize bırakıp gitti.
Ah Agah bey nasıl acaba?
Ayten hanım cerenin 1 saattir baygın olmasına anlam veremez, tansiyonu mu düştü acaba diye düşünürken, ablasının bıkkın sesini duyar. Cemre numara yaptığını düşündüğü kardeşini sertçe dürter.
- KALKSANA NUMARACI... SENDEN DE İYİ OYUNCU OLUR HA, AKLIN FİKRİN İLGİ ÇEKMEK DE YEMEM KIZIM BEN BU NUMARALARII... KİME DİYORUM BE, KALKKK!!!
Ayten Hanım yaşının verdiği ağırlığını ortaya koyup baygın kızı dürten abla bozuntusunu kolundan tutup cerenden olabildiği kadar uzaklaştırıp annesinin yanında fırçalar.
- Kızım sen delimisin nesin. Tutturmuuşsun bir ilgi çekmek için yapıyor diye. Asıl ilgi çekmeye çalışan sen olmayasın?
Hızını alamayan yaşlı kadın bu sefer kınayan bakışlarını ne yapacağını bilmeden çylece ayakta dikilen Seher hanıma çevirr.
- Ya sana ne demeli Seher Hanım. Hiç mi terpiye vermedin sen bu kızına. Büyüğün yanında ne edep bilir ne saygı... Söyle şuna gitsin odasına yoksa elimden bir kaza çıkacak.
Cemre yine durduk yere fırça yediğini düşünüp dudaklarını sarkıtıp küçük çocuklar gibi annesine bakarak ağlamaklı ses tonuyla konuur.
- Ya anne ben naptım yine ya... Sizinde gücünüz bir bana mı yetiyor Ayten Hanım, ben ceren değilim ezdirmem kendimi... HADDİNİZİİ BİLİNN!!!
Ayten hanım duyduğu sözlerin şaşkınlığıyla gözleri olabildiğince açılır.
- Ben haddimi bilecem öyle mi?
Seher Hanım tam araya girip kızını uyarmak için ağzını açmıştı ki cerenin sesini duyuldu.
- Anne..
Seher hanım uyanan kızının yanına gidip koltukta doğrulmasına yardım etti, Yüzüne bakıp iyi olup olmadığını anlamak için yüzüne uzun uzun baktığı sırada cemrenin gülmesini işitti.
Cemre kendinden emin bir halde önce annesine sonra Az önce kök söktüren Ayten hanıma cerene bir bakış atıp.
- Ben ne dedim size.. Oskarlık oyuncu adayımız nihayet teşviş ettiler.
Fesat dolu bakışlarını kardeşine dikerek alaycı konuşmasına devam etti.
- Noldu ceren uyumaktan mı sıkıldın? Böyle iyiydi herkesi ayak üstünde iyi uyuttun. Tabi ben hariç, ben yemem kızım bu numaraları.. Şimdi dökül bakalım akşam akşam neyin peşindesin. Bu tiyatronun amacı ne?
Ayten Hanım bunalmış bir halde gözlerini devirirken, medet umarcasına iki elini havaya kaldırıp sesli bir halde..
- Ya sabır, allahım sen bizi akşam akşam neyle sınıyorsun yarabbim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Geceyi Unutma (Ara Verildi)
FanfictionCeren ne olduğunu anlamamış neden müziğin kesildiğini düşünürken, Islak ayakkabılar şaşkın bakış açısına girer, başını yavaşça kaldırıp baktığında, biraz kibir, biraz da öfkeyle harmanlanmış bir çift karanlık gözlerle kesişir kendi masum gözleri. ...