Bu Geceyi Unutma (Ara Verildi)

25.Bölüm Grip

Bu gece evlilik gecemin ilk gecesi ve ben huzurluyum.

........

Nedim

- Happşuuu!!!

O neydi lan.. Yatak sallandı resmen, gözlerim bir birine yapışmış gibi açılmamak için benimle savaşırken aynı sesi yine duydum.

- Hapşuuu!!!

Yatak bu sefer daha şiddetli sallanınca gözlerimi sonuna kadar açıldı, nolduğunu anlamak için etrafa göz atarken, yattığım yerde yatağın ortasında gördüğüm açıdan yorgan birikintisi gördüm, ve yine hapşırma sesi, yorganın hapşıracak hali yok ya, Ceren bu kafasına kadar yorganın altına gömmüş oturuyor yatağın ortasında, yerimden doğrulup yüz yüze gelmek için karşısına geçtim, gözleri kızarmış, teni solgun çıplak ayakla gezerse olacağı bu, dudaklarında bile renk yok.

En iyisi bir doktor çağırmak.

- Yataktan çıkma bugün, söyleyim de sana çorba getirsinler. Doktoru ararım gelir şimdi..

Hemen itiraz geldi tabii, sesi bile kırık çıkıyor. Ateşi var mı diye elimi alnına koydum biraz var. Elim alnındayken bana bir bakışı var, öyle masum saf bakıyor ki. Hiç bıkmadan usanmadan izlerim.

- Yok yok... Doktorluk bir şeyim yok benim.. Valla bak gerek yok, ayağıma kışlık patiklerimi geçiririm yorganın altında da girip terledim mi, bir şeyim kalmaz.

Bu kız doktordan mı korkuyor, yok canım daha neler... Bende iyice abarttım yataktan kalkıp üstümü değiştirmek için kıyafet odasına gittim.

......

Cemre

Elimde tutuğum ayşe kadın fasulyeyi hırsla ikiye böldüğüm de garip bir şekilde rahatladığımı hissettim. Annem de ocağın başında çaya bakıyor, ev halkı da birazdan uyanır zaten. Daha kahvaltı hazırlanacak ben ise oturmuş kucağım da fasulye ayıklıyorum. Kaderime tüküreyim. Hiç mi şans yüzüme gülmeyecek.

- Cemre bırak şu elinde kini, bak orada duran patates tabağını içeri götür hadi, onu sonra da yaparsın.

Ay iyice hizmetçi oldum yaa.. Resmen Cerenin kaderini yaşıyorum şuan. Ceren demişken dün gece gördüğüm sahne geldi aklıma, nasıl da kucağında taşıyordu, sanki en değerli eşyasını tutar gibi..

Kıskandım.. Çok kıskandım yalan yok... O sahneyi yaşamak için neler vermezdim. Bana bir kere olsun aşkla bakması için neler vermezdim..

- Kızım kime diyorum ben?

Offf be anne ya, benim derdim ne, senin derdin ne sabah sabah bu kadın hiç çekilmiyor... Acaba o işi yaptılar mı? Yok canım yapamazlar, hele kaşla göz arasında nedimin yemeğini kattığım uyku ilacından sonra hiç yapamaz.. Onu da odadan çıkar çıkmaz mutfağı kurcalayınca bulmuştum ilacı. Bu geçici çözüm tabi. Benim daha kalıcı bir şeyler bulmam lazım, ama ne? Ne???

- CEMMRE!!!

Off Off!! Anneme bakmadan yerimden öfkeyle kalkıp dediği tabakları içeri götürdüm.

Bunlar niye inmedi ki hala aşağıya, yukarıda yan yana olduğunu bilmek çok koyuyor, elini tuttuğunu görmek bile ölü gibi gelmişken kaldı ki, tüm geceyi baş başa geçirdiklerini bilmek daha kötü hissediliyor.

Cerenin bana bunu yaptığına hala inanamıyorum. Sevdiğimi bile bile evlendi Nedimle. Ama sen dur bakalım küçük hanım, daha oyun yeni başlıyor, madem istediğin savaş öyle olsun

.......

Seher

Ev halkı nihayet sofraya oturdular. Bende rahatlıkla oturabilirim artık. Nedim Bey niye tek oturuyor masa da acaba, Ceren niye inmedi?