Bu Geceyi Unutma (Ara Verildi)

18.Bölüm Nezarethane

- Ariel ölüyor ceren. Mutlu son diye bir şey yok, hele benim hayatım da hiç yok.

O yüzden seni uyarıyorum,benim olduğum yerde olma, benim gözümün değdiği yerde olma, ne kokunu ne yüzünü görmek istemiyorum, seni sevmek istemiyorum ceren.

Seni sevmeme izin verme, İkimizi de felakete sürüklersin...

Ceren gözlerinde parlayan öfkesini saklayamaz.. 

- Ben sizin Ariel iniz değilim Nedim Bey.

 Bu konuşma hiç olmamış gibi yapacağım. Lütfen sizde öyle yapın..

Benden yana bir şüpheniz olmasın, zira sizi ilgi duymam  söz konusu bile olamaz. İyi geceler.

Allah'ım sinirlenmek bile, bir kıza bu kadar yakışır mı? Onu hayatıma sokamam. Bunu ona yapamaya hakkım yok, benim hayatım ateşten toprak, bunu bile bile cereni o ateşe atamam.

.......

Odamın kapısını sinirle açıp kapamam bir oldu.

İnanamıyorum ya, adam resmen.. Salak kafam, salak.. Gerçekten salağım adamın niyeti ortada işte, ne sandın acaba, seni sevdiğini, sevmekmiş şaka gibi...

Sinirle elimi başıma götürüp saçımı kökünden çekiştirirken küçücük oda da volta atmaya başladım., söyledikleri aklıma geldikçe delirecek gibi oluyorum. 

''O yüzden seni uyarıyorum,benim olduğum yerde olma, benim gözümün değdiği yerde olma, ne kokunu ne yüzünü görmek istemiyorum, seni sevmek istemiyorum ceren.''

Onun olduğu yere olmayacakmışım. Cümledeki saçmalığa bak, sanki ben çok meraklıyım senin olduğun yerde olmaya..  Bir de sevmek istemiyorum demiyor mu? Sevmek için kalp lazım kalp.. Senin gibi bir adam da kalp ne arar. 

Bende seni istemiyorum işte, sevilecek bir şeyinde yok zaten, at gibi gülüyor zaten.. Ay ama çok güzel gülüyor ya.. Haksızlık bu..

Cemre cerenin oda da deli danalar gibi yürümesi yüzünden huysuz bir çocuk gibi yataktan oflayarak kalkar. Gözü küçük masa saatine ilişince, ağrıyan gözlerini ovuşturup bir kere daha bakar.

- Yok artık..

Kendisini fark etmeyen cerene bakar, kardeşi kala dudağını dişleyerek oda da volta atmaya devam eder, bir sıkıntısı olduğunu anlar genelde sıkıntısı varken, garip davranışlar sergiler.

- Ya sen manyak mısın? Gece yarısı geçmiş, saat 03:00 napıyorsun bu saate ayakta?

Ablasına cevap vermek bile içinden gelmez cerenin o an, kafası yeterince dolu..  Tek istediği gözlerini kapatıp bu geceyi unutmak..

......

Alarm sesi kulaklarımı sızlatırken gece geç uyumamın sonucunda şişen gözlerimi açmakta zorlandım. Alarm hala çalıyor. Ablamın homurtularını duyuyorum ne dediği anlaşılmıyor. Uzanıp, saati kapattım. Çıplak ayakla dolabıma gittim. Bugün içimden güzel giyinmek geliyor, genelde pantolon tışort çıkardım odadan, insan giyinmeye bile üşenir mi ya, ben üşeniyorum.  

Makyaj aynasının karşısına geçtim, yüzümü inceledim uzun uzun. Yüzüm'mü solmuş ne, annem beni sanmasın dur ben bir fondöten süreyim..  Aynaya baktığım görüntümü beğendim. Ruj olmazsa olmaz.. Az renk versin.

''Ceren''

Annem sesleniyor niye sesleniyor ki, tabi ya kahvaltı..  Kapı birden açılmasın mı, annem her zaman ki gibi iki elini beline dayamış, bana tepeden bir bakışı var, hala alışamadım bu bakışlarına.