Normalliğin tanımı bizim "Ne derler?" düşüncemizle anlam bulur. O yüzden kendimiz/kendileri olduğumuz/oldukları anlar, onlara/bizlere garip gelir. Mesela podyumda yürüyenlerin giydiği şeyler çoğumuza garip gelir "bu da olmaz artık" deriz. Ama oradaki insanlara, kameramanlara, tasarımcılara, seyircilere garip gelmez çünkü hep böyle şeylerle ilgilenirler giyerler satarlar alırlar.
İşte bizim hatamızda burada, kendimiz olmamamız bizlerin en başlı ve sorunlu hatamız. Bu hatadan dolayı gariplenmemiz veya gariplemememiz de bir hatanın ilk defa farketilmemesidir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Olası
RandomTemel bilgilerimizi oynatan, mantığa sınırlar koymamamızın aslında en büyük ihtiyacımız olduğunu anlatan, genel konulara anlam katan-değinen, toplumsa sorunları anlatan ve kişisel gelişimden oluşan bir seri, evet kendim yazdım