Geçen gün bir çocukla tanıştım, 10-11 yaşlarındaydı sanırım. Gözlerinde problem vardı bir gözü çukura diğer gözü başka yere bakıyordu. Çok masum ve saf bir kalbi olduğunu şimdiden belirtmeliyim çünkü bana omegle üzerinden karşılaştığı insanların, kendisine "senin yerinde olsam intihar ederdim", "tipe bak nasıl yaşıyon sen" tarzı söylemlerde bulunduğunu, ve neden böyle yaptıklarını bilmediğini söyledi. Bu çocuk belki de karamsar büyüyecek, içe kapanık büyüyecek, kötü hissedecek her gün ya da bir gün intihar edecek. Basit gözüken önemsiz şeyler gibi gözüküyor ama birde size olduğunuzu hayal ederek okuyun.
Demek istediğim, biz neden bu kadar kötüyüz?
Tek bir yanlış olsaydı dünya da o da herhangi bir farklılığa olan saygısızlığımız olurdu. bu anlattığım çocuk gibi, ya da yetim diye hor görülen bir çocuk gibi, yetim diye arkadaşlarının ailesinin "o yetim onla gezme" dedikleri çocuk gibi...diye gider bu.
Size yapıldığında vereceğiniz tepkiyi düşünün, sonra hareket edin. Ayrıca eminim bunu 10 kişi okusa maks 2 kişi bunları gerçekten okumuş olacak
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Olası
RandomTemel bilgilerimizi oynatan, mantığa sınırlar koymamamızın aslında en büyük ihtiyacımız olduğunu anlatan, genel konulara anlam katan-değinen, toplumsa sorunları anlatan ve kişisel gelişimden oluşan bir seri, evet kendim yazdım