Hayatı boyunca sevilmemiş, dışlanmış ama bir o kadar da güçlenmiş kaç kişi var?
Belki sen, belki ben, belki hepimiz.
Sürekli insanların göz ardı edip senin dışında herşeyi önemsediklerini düşünüyorsan kitabıma göz at.
Bu bir gerçeklik kitabıdır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nasıl başlasam yazmaya bilemedim... Düşündüm, sonra dedim ki zaten yaşadığımız herşey zaten bir hikaye, kime neyi anlstacaksın. Her günün ayrı bir olay, bazen öyle tuhaf şeyler yaşarsınki, anlatsan inanmazlar. Zamanında canını yakan herşey, şuan komik gelir sana. Buda mı oldu ya dersin, bunuda mı yaptılar bana. Anlayamazsın insanları, yaptıklarını. Anlamda veremezsin zaten, hangi biri için üzüleceksin. Bana diyorlar mesela, neden hep mutsuz yazılar yazıyorsun, yazmıyorum aslında. 🤷♀️ Bu güne kadar hep yaşadıklarımı anlattım bir parça kendi içimdekileri döktüm hep kağıtlara. Bunlar gerçek olduğu için mutsuz geliyor bağzılarına. Oysa kafamda bir kurgu kurup çokta mutlu olablirim, olabilirsiniz, ama ben yazarken siz de okurken. Gerçekler her zaman acıtır yüreğini, bunu okuyan değerli kardeşim hak veriyorsa eminim onunda bir kapanmayan yarası vardır. Kimin yok ki? Ben sevmiyorum şahsen dizilerdeki aşkları, bazı kitaplarda ki aşkı. Kimse gerçeği yaşamadan anlayamaz çünkü. O acıyı çekmeden ne olduğunu bilemezsin, yorum yapamazsın. Bir çocukla, bir yetişkin çok farklıdır. Çocuk anlamaz bilmez, annesinin babasının yada sevdiği herhangi birşeyin yerini dolduramaz. Ama yetişkinler birinden ayrıldıysa, başka birisiyle tekrar beraber olabilir, aşmıştır bu durumu alışmıştır yada kabullenmiştir. Hepimiz öyle değilmiyiz, bir yerden sonra aklınızda, kalbinizde biten herşey sizin için artık bişey ifade etmez. 💔🖤 Bütün bunların sebebi ya acıya alışmış olmamızdır, yada kabullenmektir. 💫
Bir insan istediği birşeyin hayalini kurar belli bir yere kadar. Ör. Okula başka bir şehre gideceğim gezeceğim, eğleneceğim gibi. Sonra ya okula gider dediklerini yapar, yada gidemez hayal kurmaya devam eder. Peki neden? Çünkü gidemezse ve hayalini kurduğu şeyleri yapmama ihtimali, ihtimali dahi olsa onu çok üzer. İşte bu bir gerçek, umudunu yitirince insan ne hayal kurar, nede okumayı düşünür. Ama herşeye rağmen yinede vazgeçmez ise, oraya okul için gidemesede belki bir gün gezmeye gider işte buda umuttur. 💫 Bu devirde umut eden pek insan kalmadı, hayaller basitleşti insanlar kaybetti. Hem umudunu hemde insanlığını...💫
Ama size bir şey söylemek istiyorum evet her hikaye mutlu sonla bitmez ama mutsuz sonla da bitmez. Hikaye senin, başrol sensin bu hayatta istediğini yaz, yaşa, belki üzülürsün, kırılırsın ama herşeyiyle ben yaptım benim seçimimdi dersin. Ve her acı zamanla bir şey öğretir sana. Umarım üzülmeden değiştireblirsin hikayeni... 💫
