Baksana akıp gidiyor yıllar,
Ne seni bana getiriyor, nede beni bi adım ileri götürüyor.
Çocukken öptüğün yerde, bekliyorum seni hala,
Gelmeyeceksin biliyorum,biz hep geç
kaldık zaten kurduğumuz hayallere.En acısıda siliniyor herşey zamanla, unutuyor insan yaşadığı ne varsa,
Geriye hiç bir şey kalmıyor, kırık kalpler dans ediyor yağan yağmurda.
Sayfalara anlattığım sevgim, kıyamadığım ne varsa bir bir gözümden yaş olup akıyor.
Ben bir seni bildim,kendi dünyamda,
Kimse anlamaz, bakma herkese seni anlattığıma.Sevmemiş ki onlar hiç çaresizliği,nerden bilsinler bendeki bu umudumun yüzsüzlüğünü.
Ben hep hayalleirmdeki seni sevdim sen bilmezsin bendeki yerini.
Sen gibi olmayan kimse, sevemez zaten seni kırarsın, incitirsin, küçük bir çocuk gibi.
Ve ben hep ağladım yalnız kaldığımda,kimseye anlatmadım mutsuzluğumuda,
Her zaman mutlu olmaya çalıştım, canım yansada zamanla geçer diyerek alıştım.
Acılarımda, yalnızlığımda, canımı yaksada, hayallerim hep hayat oldu bana.
Şimdi ağlamayıda unuttum, büyüdüm çocukluk yapamam, yapsamda bilmezsin,
Zaman herşeye ilaç oldu, gerçekten! Bakma şiir yazdığıma, görsen değişmiş dersin.
Ben ne kadar ait değilsem şimdi sana, sende bi o kadar yabancısın artık bana... 💫
Yorum yapmayı ve oy vermeyi lütfen unutmayın. Mutlaka yorumlara bakın... 💫
Sevgilerleeeee.... 💫 ✨ 💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
< D'oKuNmAyAn ŞİİR >
ChickLitHayatı boyunca sevilmemiş, dışlanmış ama bir o kadar da güçlenmiş kaç kişi var? Belki sen, belki ben, belki hepimiz. Sürekli insanların göz ardı edip senin dışında herşeyi önemsediklerini düşünüyorsan kitabıma göz at. Bu bir gerçeklik kitabıdır...