Lanetli şehrin sokaklarında,
Issız ve karanlıklarda yürüyorum.
Gideceğim yer meçhul,
Yalnızlığımdan başka kimsem yok.
Yanımda kimse yok ama arkada bıraktıklarım epey fazla...
Hayallerimi, geleceğimi ve insanları,
Beni sevmeyen, değersiz hissettiren belki de seven,
Arkamda kaldı hepsi bense sessizlikle bir başıma.
Dönüp bakamıyorum, gözerimde yaşlar yanağım ıslanıyor aldırmıyorum,
Herşeyi sildiğim gibi onuda siliyorum.
Boğazımda koca bir yumru acıtsa da yutsam geçecek ama acısı kalacak,
Vazgeçmeye gücüm yok, ama bunun sonu da yok.
Yol var karanlık, yalnızlığım var, ama cesaretim yok.
Adım atsam bu lanet beni bırakacak,
Yürüyemiyorum ama aklım hep arkada kalacak.....
Duruyorum bir uçurumun kenarında,
Ya sonsuzluğa, ya sonuma.....
Öyle bir yerdeyim işte, ne ileriye ne bir adım geriye.!
💫
ŞİMDİ OKUDUĞUN
< D'oKuNmAyAn ŞİİR >
ChickLitHayatı boyunca sevilmemiş, dışlanmış ama bir o kadar da güçlenmiş kaç kişi var? Belki sen, belki ben, belki hepimiz. Sürekli insanların göz ardı edip senin dışında herşeyi önemsediklerini düşünüyorsan kitabıma göz at. Bu bir gerçeklik kitabıdır...
