CAPTURED UNWILLINGLY BY HEART Season 2 (ON-GOING)

Chapter 92

Note:

Gagawin ko pa lang Taglish ang dialogue ng mga Characters. Isipin n'yo na lang na marunong silang mag-Tagalog kahit nasa ibang bansa sila.

Aly's POV

Matapos ang pagsasaayos ko sa sarili ko, napagpasyahan ko namang mag-ikot-ikot muna sa labas. Baka kasi mawalan ako ng katinuan kapag nanatili lamang ako rito sa loob.

Samantalang naglalakad ako patungo sa susunod na pasilyo, napansin ko naman ang isang pintuan na nakabukas. Ang tuktok ng pagkabukas nito ay tila umaanyo ng isang imbitasyon na hindi ko kayang palampasin. Naantig naman ang kuryosidad ko kaya't nagdesisyon akong pasukin ang pintuan.

Pagkabuksan ko ng pintuan, naramdaman ko naman ang isang bagong mundo na bumungad sa aking mga mata. Sa aking harapan, kahit saan man ako tumingin o mapadpad ang mata ko, ay puno ng mga libro na nakahilera sa bawat sulok nito. Sila ay tila nagsisilbing mga saksi sa mga kaalaman, kathang-isip, at mga alaala ng mga taong nakaraan. Ang mga pahina na puno ng mga salita ay tila sumisigaw sa akin, nag-aanyaya na aking tuklasin ang mga kuwento at karunungan na kanilang taglay.

Sa bawat hilera ng libro, nag-aabang ang mga kahanga-hangang kuwento at mga pook ng kaalaman. Ang puso ko ay nag-alab sa pagnanais na mabatid at malaman ang mga lihim na nakalimbag sa mga pahina ng mga aklat na ito. Ang mundo ng mga libro ay nagbukas ng isang bagong paglalakbay sa aking buhay, kung saan ako ay magiging kasapi sa mga kuwento at kaalaman na walang hanggan.

Kung ito ay pagsusumamuhin, aabot siguro ang mga librong ito sa mahigit-kumulang na limang libo. O baka nga mas higit pa dahil hindi ko kayang bilangin ng mata ko ang nandito.

Hindi naman siguro magagalit si Mr. Richard kung uusisain ko ang lugar na ito. At saka maganda na rin na may silid-aklatan dito para pampalipas ko oras ko tuwing wala akong magawa. Baka nga ay makalahati ko ang naririto sa buong dalawang pamamalagi ko.

Habang inilalakbay ang aking mga mata sa bawat sulok ng kwarto, isang partikular na bahagi ang biglang nakapukaw ng aking atensyon. Nasa isang sulok ng silid ay may nakatayo na isang itim na lamesa na lubos na nagkakaiba sa mga ibang lamesa sa gitna ng silid. Tanging ito lamang ang nag-iisa doon, at nakatambak sa ibabaw nito ang isang koleksyon ng gintong libro.

Ang itim na lamesa ay nagningning sa gitna ng silid, at tila'y may sariling buhay na humahatak sa akin na lumapit. Ang marangyang pagkakagawa nito ay nagbigay ng isang malalim na kahulugan ng pagiging piling-pili at espesyal nito. Ang liwanag ng mga kandila na nag-aalay ng kanilang liwanag ay nagdulot ng isang misteryosong atmospera sa paligid, nagbibigay ng isang kapana-panabik na pang-akit.

Sa ibabaw ng itim na lamesa, makikita ang isang makabuluhang koleksyon ng gintong libro. Nakapatong ang mga ito nang maayos at naglalantad ng kanilang kahalagahan at karangyaan. Ang mga pahina ay tila humihiling na buksan at pasukin ang kanilang mga lihim at kaalaman. Sa bawat isang aklat, isang bagong mundo at mga kwento ang naghihintay na masaklaw at masilayan.

Dahil sa labis na pananabik na makita, agad naman akong lumapit sa lamesang iyon.

Sa harap ng mga gintong libro, napansin ko kaagad ang isang nakaukit na salitang "Ang Konseho". Ang marahas na pagkakatalang ito ay naghatid ng isang malalim na kahulugan ng kapangyarihan at awtoridad. Ito ay nagpahiwatig na ang mga aklat na ito ay may kaugnayan sa mga batas, regulasyon, at desisyon na nagmumula sa makapangyarihang Konseho.

Nang buksan ko ang mga pahina ng aklat, agad na napasidhi ang aking kuryosidad at pagkabighani. Bawat pahina ay naglalaman ng mga saligang batas, kasunduan, at mga patnubay na sumasaklaw sa malawak na saklaw ng lugar na ito. Ang mga salitang nakalimbag sa mga pahina ay naglalantad ng mga lihim, mga proseso, at mga patakaran na nagsusulong ng katarungan at kaayusan sa bansa.