CAPTURED UNWILLINGLY BY HEART Season 2 (ON-GOING)

Chapter 104

Aly's POV

"Ano'ng nangyayari?" tanong ko kay Damian, habang pilit kong iniintindi ang sitwasyon. Sa dami ng tao, ang sigawan at ingay ay naghalo, tila isang bulong ng panganib sa paligid.

"It's the underground battle," sagot niya, may bahagyang seryosong tono, na parang hindi na siya nagulat.

"Anong underground battle?" naguguluhan kong tanong. Hindi ko inaasahan na may ganitong pangyayari sa lugar na ito. Sa isip ko, sino ang may lakas ng loob na sumali sa ganitong uri ng laban?

"Well, there's a secret area here where people engage in fights. It's like a hidden arena. People place bets on who they think will win. No weapons, just pure hand-to-hand combat," paliwanag niya, na tila sanay na sa ideya. "It's risky but also tempting for some because of the money involved. It's like a dark thrill for those who dare."

Akala ko lang kasi ay inuman lamang ang lugar na ito. Napangisi na lamang ako dahil sa kapanabikan na nangyayari. "Sino naman ang mga sumasali?" tanong ko, lalo pang na-curious. Hindi ko maiwasang isipin kung paano napapahintulutan ang ganitong mga laban.

"Usually, it's those who are desperate for money or those who have something to prove. The bigger the reputation you build in these fights, the more money you can earn from bets. It's a dangerous world, but it lures people in with the promise of quick cash," dagdag ni Damian. "Some are former fighters, while others are just looking for a way to make a name for themselves. It's an underworld of its own."

"Gano'n pala," bulong ko sa sarili, iniisip kung ano ang pinapasok ng mga tao sa ganitong sitwasyon. Sa kabila ng panganib, hindi ko maiwasang isipin kung ano ang nagtutulak sa kanila. Bawat sigaw at palakpak ay nagdadala ng kakaibang enerhiya sa paligid, isang halo ng takot at kaguluhan na mahirap ipaliwanag.

"Cool. Tara, manood tayo," anyaya ko, damang-dama ang sobrang pananabik sa bawat salita. Para sa akin, ito’y isang bihirang pagkakataon na makasaksi ng isang kakaibang laban. Hindi ko maiwasang hindi ma-engganyo sa ideya na makakita ng mga taong naglalaban sa kanilang pinakamataas na kakayahan.

"No! Are you out of your mind? This isn’t a joke. That's exactly why I didn’t want you to come here alone; I knew you’d get into something like this," sagot ni Damian, ang kanyang boses ay may halong inis at pag-aalala. Alam kong sa kaniya, para akong batang nagmamatigas na pumunta sa isang mapanganib na lugar. Napansin ko ang tensyon sa kaniyang mga mata, na tila sinasabi na hindi niya ako maiiwan sa ganitong sitwasyon.

"Hindi ako sasali. Manonood lang naman ako," tugon ko, sinusubukang gawing magaan ang sitwasyon. Naramdaman ko ang pag-aalala niya, pero hindi ko rin mapigilang madala ng aking kuryosidad. May parte sa akin na gusto ring malaman kung ano ang mayroon sa mundo ng mga underground battles na ito.

"No. I'll take you home," giit niya, marahan ang hawak sa braso ko, na para bang sinasabing hindi niya ako hahayaan mag-isa sa ganitong klaseng lugar. Halos maramdaman ko ang kaba sa kaniyang kamay habang pinipigilan niya ako. Para bang handa siyang gawin ang lahat para lang maingatan ako.

"Kung uuwi ka, umuwi ka na. Kaya ko namang umuwi mag-isa. At saka, good thing na rin ito para sa akin. Malay mo at makahanap ako ng bagong istilo sa pakikipaglaban," paliwanag ko, sinusubukan kong ipaliwanag na may positibong layunin ako sa pagpunta rito. Alam kong mahirap sa kaniya na intindihin ito, pero kailangan kong ipilit. May bahagi sa akin na gustong ipakita sa kanya na hindi lang ito tungkol sa pakikipagsapalaran kundi sa pagtuklas ng sarili kong kakayahan.

"Is fighting always on your mind?" sarkastikong tanong niya, ang kaniyang mga mata ay nagtataka, tila ba hindi maintindihan kung bakit ko gusto ang ganitong bagay. Alam kong hindi siya naniniwala na may makukuha akong mabuti rito, pero kailangan kong ipakita na seryoso ako sa ginagawa ko.