CHAPTER 1

8.3K 111 4
                                    

Chapter 1

"Malaki talaga ang pasasalamat namin sa pamilya nyo Eritrea dahil sa ginawa nila dito sa simbahan, nawa'y pag palain pa kayo ng panginoon." napangiti ako dahil sa sinabi ni Father. "Walang anuman po iyon" magalang ko na sabi.

My family donated money for the church and for the charity. Agad akong nag paalam na aalis na. I waited for Permion to pick me up. A black unfamiliar car stop infront of me. Kumunot ang noo ko dahil tanging ang sasakyan lang ni Permion ang laging sumusundo saakin dito.

Hindi ko ito pinansin at tumingin nalang sa ibang direksyon but the car is not moving. Babalik na sana ako sa loob ng simbahan para doon nalang hintaying si Permion nang bumaba ang bintana ng sasakyan. I met his grey eyes and my heart beats faster than her usual beat. It's been 7 years since I first saw him.

"Hop in!" seryosong sabi nito. Hindi ako makagalaw mula sa kinatatayuan ko. He's presence makes me weak and nervous. " Permion can't fetch you." seryoso pa din ang boses na gamit nito. Kahit nanghihina ay nagawa ko pa ding sumakay sa kotse nya. Nakatingin lang ako sa bintana habang nasa byahe kami papunta sa bahay.

At the age of 22 I still live with my mama, I have a condo and a beach house but I still choose to be with them. "It's been a while. How are you?" nagulat ako dahil sa tanong nito saakin. Ever since we move in their mansion,I never had a chance to talk to him. It's always Permion and he's bestfriend Lyons.

"I'm doing fine, you?" tanong ko. I heard his low chuckled. "I'm doing fine too" sagot nito. HIndi na muli itong nagslita na ikinatuwa ko.

After moving at their house seven years ago, Permian had his own condo unit. My mama thinks that he doesn't want us to be their but Permion said that mas malapit daw ang school ni Permian sa condo nito.

"You're still helping the church, I see. Always the religous one. " hindi ko alam kung puri ba iyon o insulto.

"Yeah, it's my mom's idea to her the church and I will be serving the church forever " sagot ko.

"Let's see, religious girl! " may pang-aasar sa tono ng boses nito.

Napakunot ang noo ko dahil huminto ang sasakyan namin sa harap ng isang cafe. "What are we doing here? " nag tatakang tanong ko sakanya.

"Maybe we're here at the cafe because I'm going to eat you,  how was that? "

Nangilabot ang buong katawan ko dahil sa sinabi nito. "You can't because we're siblings. " serysong sabi ko sakanya. Agad kong iniwas ang tingin ko nang magtama ang mga mata namin.

I heard his low chuckled. "I'm just joking, why so serious now, step sis " I laughed without humor and looked at him straight in his eyes.

"I didn't know that you're joker now, step bro" huling sinabi ko bago lumabas ng kotse nya at naunang pumasok sa loob ng cafe.

Sya na rin ang nag order para saaming dalawa. Nakatingin lang ako sa bintana ng cafe. I looked at Permian's direction. He is seriously saying his order to the lady. I felt something on my chest when he smiled to the girl.

Tss. Dala na nito ang order namin. I take a sipped on my coffee. Napangiwi ako dahil sobrang pait ng in-order nito saakin. "It's fucking bitter!" sabi ko sakanya.

He laughed and I throw him dagger looks. "Here, taste mine, but just a sip because that's my favorite. " sabi nito sabay abot ng kape nya.

I looked at him before taking a sip on his coffee. It taste good, parang nakuha nito kung ano ba talaga ang gusto ko sa kape.

"How was it? " tanong nito. I licked my lower lips. I saw him looked at it but I didn't mind. "It's taste good. " sabi ko. Tinabi na nito sa gilid ang order kong kape at nilagay sa gitna ang kape nya.

"We can share " sabi nito. "mag order nalang ulit tayo " sabi ko at akmang tatayo nang hawakan nito ang kamay ko kaya natigilan ako sa pag tayo.
Parang may bultahe ng kuryenteng dumaloy mula sa kamay nya papunta saakin, napabitaw agad ito.

"No need, kakain na din mamaya at baka hindi ka matakatulog. I coffee is enough for the both of us. " sabi nito.

Wala akong nagawa kundi sundin and sinabi nya. Salitan kami sa pag inom ng kape. Pag katapos naming uminom at agad kaming umalis para makauwi na sa bahay.

"Good evening ma, Tito! " sabi ko sabay halik sa pisngi nilang dalawa. "Mabuti at nakauwi na kayo." sabi ni mama.

Nasa dining table na kami. Napatingin ako sa paligid nang hindi ko makita si Permion. "Where's Permion po? " takang tanong ko.

"Permion is with Lyons. Mag b-bar ata. " sabi ni Tito. I never got insides the bar. I only see it on the movie ice watched.

"Nakapasok ka na ba sa bar, Eritrea?" napa angat ako ng tingin kay Permian nang itanong nya ito saakin. Maging sina mama at nag hihintay na din ng sagot ko.

I smiled befits shaking my head. "Do you want to go? " napa awang ang labi ko dahil sa sinabi nito. No one ever ask me to go at the bar.

I never had a friend except for Lyons and Permion. "Yeah. You're in the right age naman, Eritrea. Maybe you should have fun sometimes. " nakangiting sabi ni Tito Lucho.

Napatingin ako kay mama na parang nag tatanong kung pwede. Huminga ito ng malalim bago mag salita. "Drink responsible, Eri and Permian look after your sister." halos mapatalon ako sa tuwa dahil sa sinabi nina mama.

Pag katapos kumain ay agad akong pumunta sa sariling kwarto para mag-ayos. I am wearing a red fitted dress, backless sa likod nito kaya kitang-kitang ang maputi kong balat.

I also put a light make up. Napatingin ako sa pinto ng kwarto ko nang bumukas ito at niluwa si Permian na serysong nakatingin sa damit ko.

He looked at me from head to toe. "Ready? " deriding tanong nito saakin. I smiled at him before nodding.

Wala na sa sala sina mama baka nasa kwarto na nila at nag papahinga. Gamit namin ang sasakyan ni Permian papunta sa bar.

"Thank you! " nakangiting sabi ko sakanya habang nasa byahe kami papunta sa bar. He looked at me before asking. "Why? " tanong nito.

"Kung hindi dahil sayo at hindi ako makakapunta ngayon sa bar. " sabi ko dito.

"No biggie. " sabi nito.

Occupation Series #4: The EngineerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon