Chapter 28
3 years after...
I looked at the blue sea. The wave is calm as always. I always admire the house with a sea of front. It's makes me calm and I don't know why.
"Bella, tawag ka na ng nanay mo. " napatingin ako sa tumawag saakin. Nakakunot ang noo ni Maricar habang nakatingin saakin. Lumapit ako sakanya at hinawakan ang kamay nito.
"Ikaw talaga, pinag aalala mo nanaman ang nanay mo. Bakit ka nanaman andito? " tanong nito saakin.
I gave her a smile before answering her. " I just like the sea. " sagot ko. Nag simula na kaming mag lakad pauwi. Sinama kasi ako nito sa pamamalengke at napadpad nanaman ako dito sa dalampasigan.
"Wag mo nga akong English-in, alam mo naman na hindi ako nakapag tapos. " naiinis na sabi nito. Hindi ko na iyon pinansin at nag simula na ulit mag lakad.
Si Maricar at naging kaibigan ko na simula nang dumating ako dito sa isla nila. Nang makarating kami sa bahay ay agad akong nag paalam sakanya. Sumama lang naman ako sakanya dahil may gusto din akong bilhin sa plaza.
Nakita ko si inay na nasa labas ng bahay at mukhang hinihintay nanaman ako. "Nay! " tawag ko sakanya. Napatingin ito saakin at agad lumapit saakin.
"Ikaw talagang, bata ka. Saan ka pumupunta. Pinag aalala mo nanaman ako. " serysong boses and gamit nito. Yumakap ako sakanya.
"Sorry na po, nay. Tsaka hindi nyo na po kailangan mag alala saakin dahil hindi na po ako bata. May ana-" napahinto ako sa pag sasalita nang marinig ko ang tili ng isang batang babae.
Agad akong pumasok sa loob ng bahay at nakita ko nag lalaro ng mga binili kong laruan para sakanila. Nang napatingin sila sa pwesto ko ay agad silang nag sitakbo papunta saakin.
"Mama! " sabay-sabay nilang sigaw. I squatted and hugged them back. "Mama, may pasalubong ka ba saamin? " tanong ni Zvezda, ang anak kong babae.
"Hmm, Meron pero kiss nyo muna si mama. " sabot ko dito. Agad silang nag unahan humalik saakin. They kissed me on my cheeks and Zvezda kiss me on my lips.
"Pwede na po ba? " tanong nito. Tumango ako at pinakita ang dala kong plastic bag.
Napangiti ako nang makita kong nagustuhan nila ang dala kong laruan. Lumapit ako sakanila at nag laro din ng laruan nila.
"Mama, mag t-trabaho ka ba ulit? " napatingin ako kay Ciel nang itanong nya iyon. I looked at his eyes. He has a different eye color. His left eye is color gray while the other one is blue. That's what makes him special.
"Syempre kailangan ni mama mag trabaho pala may laruan ulit tayo!" bibong sabi ni Zvezda. Napangiti ako dahil hindi nya mabigkas ang "para"
"Puro ka laruan, Zvezda" sigaw ni Elio sa kapatid na babae. Zvezda pout her mouth and she is now teary eyes because her brother shouted at her. Lumapit ito saakin at yumakap sa bewang ko.
"Mama, inaaway ato ni tuya! " humihikbing sabi nito habang nakatago ang mukha sa tiyan ko. (Mama, inaaway ako ni kuya!)
Hinaplos ko ang buhok nito at hinalikan ang tutok ng buhok. "Anong sabi ko sainyo? " serysong tanong ko. Lumapit din saakin si Ciel dahil alam nyang papagalitan ko si Elio.
"Zvezda, sorry na, hindi ko na ikaw sisigawan." nakayukong sabi ni Elio. Mas lalong dumiin ang pag kakayakap saakin ni Zvezda at ayaw magpakita sa kuya nya.
"Mama, inaway nya ato tanina, sabi nya pangit ato magsalita." sumbong ulit ni Zvezda. Dalawang taon palang sila. So Zvezda ay medyo hindi pa makabigkas ng ibang letra tulad ng letter "k" habang yung dalawa naman ay maayos na mag salita.
