Napatingin ako kay Sir Permian na serysong nag d-drive. Pauwi na sana ako galing sa Ospital nang mag presinta ito na ihatid ako pauwi. He's seriously looking at the road while hes other hand on their steering wheel while the other one is on his lap.
His perfect jaw is literally showing off. Nang-init ang pisngi ko nang tumingin ito saakin. Why am I checking him? Nang huminto na ang kotse at tumingin ako sakanya.
I gave him a smile. "Thank you po sa pag hatid, sir" magalang na sabi ko. Napakunot ang noo nya dahil sa sinabi ko.
"Call me Permian. " serysong sabi nito saakin.
"Yan po ba ang tawag ko sayo noon? " takang tanong ko. Maybe he will be helpful for me to gain my memories and to know who's the father of my children. I'll start by asking question about me first.
"Yeah. And don't use po and opo when talking to me. " tugon naman nito kaya napatango ako.
"Gusto mo bang umakyat muna, ipapakilala kita sa nanay ko. " suhestiyon ko. He gave he a reassuring smiled before answering me.
"Maybe next time, I have a meeting tonight. I just want to make sure that you got home safe. " biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa huli nitong sinabi.
Nag paalam na ako na bababa na. Nakatanaw lang ako sa papalayong kotse nito bago ko naisipang umakyat na. Pag kapasok ko ng unit at agad akong sinalubong ng tatlo.
"Mama, tamusta po ang work mo? " tanong agad ni Zvezda. Hinalikan ko ang noo nito bago sumagot. "Ayos lang naman, baby ko. " malambing MA sabi ko bago ko kurutin ang matambok nitong pisngi.
Napatingin ako sa dalawa na ngayon ay naka tingin saamin. Lumapit sila saakin at yumakap sa bewang ko. "MA miss kita,mama" malambing na sabi ni Ciel. Ngumiti ako sakanya bago halikan ang noo nito.
"na miss ko din kayo. " sagot ko.
Hinalikan ko sila sa noo isa-isa bago pumasok sa kwarto para mag linis ng katawan. Tinawag na din ako ni nanay para kumain ng hapunan. I wonder if Permian knows who's my real parents. If buhay pa sila? Kung hinanap din ba nila ako.
"Kamusta naman any trabaho mo, anak? " napahinto ako sa pag subo kay Zvezda nang itanong iyon ni nanay. "Okay naman po, mabait po yung boss ko. " sagot ko kahit hindi ko alam kung mabait ba talaga si Permian but knowing that he will help me to gain back my memories, I will consider him as a good guy.
"Mabuti naman. " nag patuloy na kami sa pag kain. Si nanay na ang nag presintang mag hugas ng plato para malinis ko na din ang katawan ng tatlo.
"Mama, gwapo ba yung boss mo? " tanong ni Zvezda habang sinasabunan ko ang katawan nito. I can say that Permian is handsome, with his manly features and bad boy aura. He's like a angle with full of sins.
"O-oo naman anak".sagot ko. Pag katapos kong linisan ang katawan nito at binihisan ko na sya ng ternong pajama na kulay pink na may Ariel na design. She like Disney princesses.
Habang ang dalawa naman ay nakahiha na sa kama habang nanonood ng TV. Suot nila ang ternong pajama na McQueen. Binuhat ko pahiga sa kama nila si Zvezda. Pumwesto ito sa pagitan ng mga kuya nya.
"Kuya sabi ni mama gwapo daw yung boss nya. Pag gwapo gusto ko maging asawa. " humagikhik na sabi ni Zvezda. Sabay naman na tumingin sina Ciel at Elio kay Zvezda habang nakakunot ang noo.
"Hindi mo nga mabigkas ngang letter k tapos mag-aasawa ka na. ".saway naman ni Elio. Zvezda pouted her lips whole crossing her arms against her chest. Mukhang nag tatampo naman ang prinsesa namin.
"Stop that,Elio. Zvezda is young pa naman, baka hindi nya na yan maalala kapag lumaki na sya. Let her. " sabi naman ni Ciel. Napangiti naman si Zvezda dahil mukhang nakakuha sya ng kakampi.
"Pag natilala ko ang boss ni mama, aasawahin ko na. " she said while giggling. Masama naman ang mukha ni Elio na mukhang hindi nagustuhan ang sinabi ni Zvezda habang si Ciel naman ay nakangiti lang sa kapatid.
"Okay, stop na baka mag away na kayo. Tulog na dahil maaga pa bukas. " sabi ko bago halikan ang mga noo nila. Pag katulog nila ay naisipan kong lumabas ng kwarto. Naabutan ko sa sala si nanay na umiinom ng kape. Mukhang malalim ang iniisip nito dahil nakatulalala ito sa pader. Lumapit ako sa pwesto nya at umupo sa tabi nya.
"Nay!" pag kuha ko ng pansin nito. Humarap ito saakin habang nakangiti. I'm very thankful for her because even if she doesn't have any idea who I am, she still gave me a roof where we can stay. Kahit na nalaman nito na buntis ako sa tatlo ay kahit mahirap ang buhay namin ay hindi ako nito pinabayaan.
Minsan hindi ko maiwasang isipin kung tama ba ang sinasabi ni Maricar na galing ako sa mayamang pamilya. Pero kapag naiisip ko iyon sumisikip ang dibdib ko. I want to remember my lost memories. Gusto kong maalala muli kung may kapatid ba ako, kung buhay pa ba ang mga magulang ko, kung hinanap man lang ba nila ako...at kung sino ang ama ng mga anak ko. Lahat iyon laging mga tanong sa isip ko, but deep inside be believe that one day I will remember them.
"Bakit anak?" tanong nito. Mag-isa nalang sa buhay si nanay dahil maaga namatay ang asawa nito at hindi din sila nabiyayaan ng anak.
"Nay, yung boss ko po kilala nya ako. Sabi nya tutulungan nya ako mabalik ang mga alala ko." nakangiting sabi ko. Ngumiti din ito saakin bago nito haplusin ang mukha ko.
"Mabuti iyon, anak. Pag nakaalala ka na baka malaman mo na kung sino ang ama ng tatlo at magiging masaya na sila lalong-lalo na si Zvezda." si Zvezda talaga ang gustong-gusto malaman kung sino ang ama nila. Habang ang dalawa naman ang kung ano ang gusto ng kapatid nila ay doon na din sila.
"Pero anak, kapag bumalik na ang alaala mo kahit hindi ka na tumira sa piling ko basta wag mong kakalimutan na meron kang nanay na laging mag hihintay sayo, kapag may problema ka ay handa akong makinig sayo. Mahal na mahal kita, anak." nakkita ko ang pag tulo ng luha nito. agad ko syang niyakap.
"Napaka swerte ko dahil ang karoon ako ng anak na katulad mo. Huwag mo akong kakalimutan, anak ko." hindi ko na din maiwasang hindi mapaluha dahil sa mga sinasabi ni nanay.
"Syempre naman po, kayo ang naging nanay ko habang wala akong problema. kahit bumalik na ang alala ko tungkol sa nakaraan ko ay hindi ko kayo malilimutan at kayo ang unang makakaalam." nakangiting sagot ko habang nakatingin sakanya.
Matapos ang pag-uusap namin na iyon ay hinatid ko na ito sa sarili nitong kwarto para makapag pahinga na. May katandaan na din si nanay kaya sa tingin ko ay dapat sakanya hindi mag puyat kahit malakas pa naman ito at walang sakit.
Bumalik na ako sa kwarto ko at nakita ko ang tatlo na mahimbing na natutulog. Lumapit ako sa kama at umupo doon. Hinaplos ko ang mga buhok nito bago bigyan ng mga halik sa noo. "I'm sorry, if I can't remember your father, even his name. I promise when I regained my memories, we will immediately find your father. " mahinang bulong ko.
Hindi ko namalayan nakatulog na din pala ako sa tabi nila.
