Chapter 21
Nagising ako at unang bumungad saakin ang parang bumaliktad kong sikmura. Agad akong tumkbo papuntang banyo ko para mag suka. Nagmumog ako pag katapos at napatalon naman ako nang makita ko si mommy sa refelction ng salamin. "Mom, you almost killed me." sabi ko sakanya bago humarap. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. "Do you have a boyfriend?" takang tanong nito.
Bigla naman akong nakaramdam ng kaba nang itanong nya iyon. I composed myself. Agad akong umiling. "Wala po, bakit nyo po natanong?" takang tanong ko. "Nothing..." sabi nito. Agad naman itong lumabas pag katapos nun kaya nakahinga ako ng maluwag.
Nag-ayos muna ako ng sarili bago ako bumaba. Christmas is now over so some of us are back on working our ass off. Sabay ulit kaming tatlo mag almusal. After that christmas party with our friends we celebrated the christmas eve with our family. Napahawak ako sa leeg ko kung saan nakasabit ang kwintas na binigay saakin ni Permian.
"Your necklace is nice, Eri" nakangiting sabi ni mommy saakin. "Yeah. Thanks" nakangiting sabi ko. "I notice that you're being close with Permian." sabi ni mommy. Napatingin din saakin si Tito Lucho. "Yeah. I think that's a great start. I'm close with the twin." tanging sagot ko. I'm sorry for lying.
Pag katapos ng umagahn ay agad din naman akong bumalik sa kwarto ko dahil masama ang pakiramdam ko. I kinda feel dizzy. Baka nabigla ako sa pag gising ko kanina dahil bigla akong bumangon pag kamulat ng mata ko. Nagising ako nang marinig ko ang cellphone kong tumutunog. Agad kong sinagot ang tawag nang hindi tinitingnan kung sino iyon.
"Helo?" antok kong sabi.
"I'm sorry, baby. Did I wake you up?" malambing na tanong ni Permian. Agad akong napabangon sa pag kakahiga. Inayos ko din ang buhok ko na parang nakikita nya din iyon.
"It's fine" sagot ko. "Bakit ka pala napatawag?' tanong ko. I heard his laughe don the other line.
"I just missed you." malambing na sabi nito.
"I feel like I want to eat at a japanese restaurant." nakangusong sabi ko habang nakatingin sa bakanteng dingding ng kwarto ko.
"Okay, I'll fetch you and we'll eat." nanlaki ang mga mata ko dahil doon.
"Really? Are you not busy?" takang tanong ko pero mas excited pa din ako dahil kakain kami sa japanese restaurant.
"Yeah, so get ready and we'll eat." sabi nito. Pag kababa ng tawag ay agad akong bumangon at pumunta sa cabinet ko para mag hanap ng susuotion. Tumingin ako sa salamin habang suot ang damit. It's a red fitted dress na backless sa likod. I also wear a black pumps. I put mt hair in a high ponytail. Nang makababa ako ay nakasalubong ko si mommy.
"May lakad ka?" takang tanong nito saakin. "Hmm. Yeah" tanging sagot ko habang nakangiti sakanya. Tiningnan nito ang suot kong damit. "How do I look?" tanong ko sakanya at umikot pa. "You look beautiful as always, Eri. But I think you're gaining weight. I know it's not bad but It's very new to me to see you gaining weight." sabi nito.
Napatingin din ako sa katawan ko. Wala naman akong napapansing kakaiba sa katawan ko. HIndi ko nalang pinansin ang sinabi ni mommy at nag paalam na aalis na. Nang makalabas ako ay naabutan ko na ang kotse ni Permian sa kabilang bahay na nakapark. Agad akong sumakya doon.
Habang nasa bayhe ay nakatingin lang ako sa labas ng binatana. I think mommy is getting curious if I have a boyfriend already. I feel nervous whenever she's asking me but goodthing she always take my answer. Agad kaming bumaba nang makarating kami sa restaurant. Bago kami pumasok ay hinawakan ko ang kamay ni Permian dahilan kung bakit ito napatigil sa pag lakad at takang tumingin saakin.
"Do I look fat?" nakayukong tanong ko sakanya. MOm words are still bothering me. Baka ipagpalit ako ni Permian kapag tumaba ako. Hinawakan nito ang baba ko at inangat dahilan ng pag tama ng mga mata namin. He gave me a reassuring smile. "Even if you gain weight and be fat, You'll always be my baby, ok? And I think chubby girls are good for cuddling especially if it's you." mas lalong lumaki ang ngiti ko dahil doon.
Pumasok na ulit kami sa restaurant. Permian has this things on him that he says the things you want someone to say it to you without even asking for it and that's one of the reason why I feel for him. I will never forget about this forbidden love that we shared.
Humiga ako sa hood ng kotse nya habang nakatingin sa puno ng bituin na langit. Naramdaman ko din ang pag tabi nito saakin. I looked at him, he's busy looking at the stars. "Kapag ba nalaman nila ang totoo, anong gagawin mo?" I don't know where does that question came from, bigla nalang syang lumabas sa bibig ko.
He looked at me and gave me a serious looked. "If that day comes. I'll hold you hands and pull you closer to me. We'll go where no one can find us and we'll have our own family there without thinking of our relationship being a sin." naramdaman ko ang pangingilid ng luha ko kaya tumingin muli ako sa mga bituin sa langit.
"How many kids do you want?" tanong ko para maiba ang usapana. Tumingin ito saakin na may mapaglarong ngiti. "Hmmm, maybe five. Two girls and three boys." nakangising sabi nito. How 'bout you?" tanong nito saakin.
"Maybe three, One girl and two boys." sagot ko. Humiga ako sa dibdib nito habang ang kamay naman nya ay hinahaplos ang malambot kong buhok. "As long as you're the mother of my child and you're my wife I'm happy and contented." malambing na sabi nito dahilan ng pag silay ng ngiti sa labi ko.
Maybe this forbidden love will lead us to hell but just like what Permian said as long as I'm with him I'm happy and contented too. That's only matters to me. I don't care about the sin or what other people will say as long as I have Permian it's going to be okay.
