Chapter 43
Ngayong araw ay ang fourth birthday ng tatlo. Excited ang dalawa dahil ngayon lang sila mag b-birthday na marami ang bisita. Sa bahay nina mommy namin naisipan idaos ang birthday nila dahil malawak ang bakuran doon. Nag hahanda na ang iba para sa birthday party mamaya,sina nanay, mommy at ibang maids na pinadala ni Permian ang nag luluto ngayon ng mga handa para mamaya.
Kami naman ay nag d-decorate ng mga balloon sa labas. Nasa kwarto pa din ang tatlo, hindi pa din nag babago ang kalagayan ni Zvezda, mabuti nalang at palagi nitong kasama ang dalawa nyang kuya at lagi syang kinakausap.
"Sabi ko na talaga, si Permian talaga ang ama ng anak mo." sabi ni Maricar na tuwang-tuwa dahil nakaka alala na ako.
"Nasabihan mo na ba si Maria na pumunta dito mamaya?" tanong ko sakanya habang nag sasabit ng balloon. Tumingin naman ito saakin na nag aayos ng mantil ng mesa.
"Oo, alam mo naman iyon kahit kapapa anak lang basta makapunta sa tatlo." napangiti ako dahil doon. Sobrang na cute-an kasi si Maria noong pinagbubuntis nya ang anak nya sa tatlo kaya kahit ngayon ay gusto nya pa ding makita ito.
Nag patuloy ako sa pag sabit ng mga balloon. Nang hindi ko maabot ang sasabitan ko ay kumuha ako ng upuan para doon tumayo. Halos matuod ako nang may maramdaman akong humawak sa bewang ko. Napatingin ako sa likod ko at nakita ko si Permian na nakahawak sa bewang ko habang seryosong nakatingin saakin.
"Hey, babay" biglang lumambing ang boses nito na ikinatawa ko. Bumaba ako mula sa upuan at yumakap sakanya. "You missed me that much?" nakangising tanong nito. I rolled my eyes at him.
"The kids misses you." sagot ko at hinila sya pataas ng kwarto ng mga bata. Kahit dito sa bahay nina mommy ay may kwarto pa din ako maging si Permian ay wala pa ring gumagamit ng dati nitong kwarto, tapos si mommy ay nag pagawa ng kwarto para sa tatlo. Isang kwarto lang ito at may tatlo higaan sa loob. May mag naka carve pa ngang pangalan nila sa headboard ng kama.
Sa tingin ko ay bumabawi lang si mommy sa mga nag daang taon na hindi nya kapiling ang tatlo at ang mga taon na hindi nya ako kasama. Napatawad ko na rin ito sa ginawa nya tatlong taon na ang nakalipas. Nakita ko naman na nagsisi sya.
Pag bukas namin sa pinto ay wala kaming nakitang tao sa loob. Bumitaw ako sa hawak ni Permian at pumunta sa banyo para tingnan kung asan yung tatlo. Bigla akong nakaramdam ng kaba dahil parang bumalik saakin ang nangyari noong na kidnap si ZVezda.
"Baby" napatingin ako kay Permian nang tawagin nya ako. Nakatingin sya sa kurtina ng kwarto ng tatlo. Nang makita kong parang may gumalaw doon ay agad akong pumunta doon at hinawi ang kurtina. Napa-awang ang labi ko nang makita ko kung sino ang nasa likod ng kurtina.
Zvezda is giggling while in front of her is Stratus who is very busy looking at ZVezda. Napatingin ako kay Permian na nasa tabi ko na, pupuntahan sana nito ang anak nang hawakan ko ang kamay nito, nakakunot ang noo syang nakatingin saakin. Binigyan ko sya ng tingin na mamaya na.I love seeing Zvezda smile, it's been months and Zvezda doesn't smile like this.
"Zvezda, you love me, right?" seryoso ang boses ni Stratus habang sinasabi iyon. Mas humigpit ang hawak ko sa kamay ni Permian, parang ako ata ang na e-excite sa isasagot ni Zvezda. Zvezda looked at Stratus innocently before nodding.
"Can you say my name?" napa-awang ang labi ko dahil doon. My heart start beating fast when I saw ZVezda opening her mouth. It's been a while since I heard him giggled like that and I missed that, I miss that kind of Zvezda. Halos tumulo ang mga luha sa mag mata ko dahil sa sunod na ginawa ni Zvezda.
"S-stratus" mahina nitong banggit sa pangalan ni Stratus. AGad akong lumapit sa pwesto nila at hinila para yakapin si Zvezda. MY tears start rolling down to my cheeks while brushing my daughter"s hair using my fingers. I heard Zvezda's sweet voice again. Parang bumalik saakin ang unang beses nya akong tinawag na mama.
