Sugar Daddy🔥

ផ្តើមរឿង(ប្រទេស ចិន)

Sugar Daddy 🔥
ផ្តើមរឿង

ទីក្រុង សៀងហៃ ប្រទេស ចិន
ថ្ងៃទី៣១ខែ១២នៃ៩ឆ្នាំមុន
ម៉ោង១១ៈ៥៩នាទីយប់
ជារៀងរាល់ចុងឆ្នាំបំណាច់ឆ្នាំចាស់ចូលឆ្នាំថ្មី គ្រួសារអភិជនមួយតែងតែធ្វើដំណើរកម្សាន្តជុំវិញពិភពលោក ក្នុងឆ្នាំនេះជនជាតិអូស្ត្រាលីដែលជាគ្រួសារអភិជនមួយនេះ បានធ្វើដំណើរមកដល់ទីក្រុងសៀងហៃនៃប្រទេសចិន ពួកគេបានចូលរួមមើលកាំជ្រួចជុំគ្នាដែលគេបាញ់នៅកណ្តាលទីក្រុងអំឡុងពេលម៉ោង១២ៈ០០នាទីប្រជុំទៅដោយមនុស្សកុះករ។ ជុងហ្គុក លេកហ្វ្រីក ជាកូនប្រុសតែម្នាក់នៅក្នុងគ្រួសារអភិជនមួយនេះ គេកំពុងតែឈ្លក់វង្វេងជាមួយនឹងភាពសប្បាយរីករាយក៏ចេះតែដើរៗ ប្រជ្រៀតហ្វូងមនុស្សចូលទៅខាងក្នុងរហូតដល់បាត់ប៉ាម៉ាក់ទាំងមិនដឹងខ្លួន ក្រោយពីឆ្លងឆ្នាំចប់មនុស្សម្នាក៏រៀបចំទៅកន្លែងស្នាក់នៅដើម្បីសម្រាក ចំណែក ក្មេងប្រុសវ័យ១២ឆ្នាំរូបនេះក៏បែរជាឈរសម្លឹងជុំវិញខ្លួនស្វាសស្វែងរកអ្នកម៉ាក់លោកប៉ាទៅវិញ គេដើរដល់កណ្តាលទីធ្លាដ៏ធំតែក៏ស្ងាត់មនុស្សអស់ គេសម្លឹងជុំវិញខ្លួន សម្លឹងយ៉ាងណាក៏ឃើញតែភាពទទេស្អាត
"ហិ ហិ.." ក្មេងប្រុសតូចក៏សម្រូតខ្លួនចុះអង្គុយយំស្រែកតែម្នាក់ឯង ព្រោះគេមិនដឹងថាទៅរកអ្នកម៉ាក់លោកប៉ានៅឯណា ដោយសារមិនដែលស្គាល់ទីនេះ មិនដែលមកទីនេះសូម្បីតែម្តង ទីបំផុតមានតែសម្រេចចិត្តអង្គុយចុះក្តោបមុខយំសស្រាក់សស្រាំ។
"ដេតឌី.. ម៉ាមី.. ហឹកក.. ទៅណាបាត់ហើយ" ជុងហ្គុក នៅតែបន្តយំលាន់ឮសម្លេងទ្រហឹងក្នុងរាត្រីដ៏ស្ងាត់ច្រងំ ហាងអាហារ ក៏ដូចជាហាងធំៗនៅក្បែរនេះមិនបានបិទទេ តែគ្មានអ្នកណាស្តាប់ឮគេយំឡើយ
"អូន.. រកប៉ាម៉ាក់មែនទេ?!" មនុស្សប្រុសពេញវ័យម្នាក់ដើរមកកេះស្មាក្មេងប្រុសតូចក្នុងគោលបំណងចង់ជួយ គេគឺ គីម ជីមីន កម្លោះអាយុ២០ឆ្នាំ ជនជាតិកូរ៉េ ជាតារាដែលទើបតែប្រឡូកក្នុងវិស័យសិល្បះមិនប្រមាណជាង១ឆ្នាំនេះ គេមកប្រទេសចិនក្នុងឱកាសឆ្លងឆ្នាំសកលនេះគឺដោយសារតែមានអ្នកអញ្ជើញមកច្រៀងនៅកម្មវិធីប្រគុំតន្ត្រីរបស់បុស្តិ៍ទូរទស្សន៍មួយ ក្រោយពីសម្តែងចប់គេក៏ជិះឡានបម្រុងនឹងមកញ៉ាំអាហារប៉ុន្តែឃើញក្មេងអង្គុយយំទើបគេចូលមកសួរ..
"ហឹកក.. ដេត! ហឹកក.." ជុងហ្គុក ស្ទុះក្រោកឈរលោខ្លួនទៅឱបមាឌតូចដែលកម្ពស់មិនខ្ពស់ជាងគេប៉ុន្មាន គេជាជនជាតិអឺរ៉ុបទើបមានកម្ពស់ខ្ពស់ៗមិនដូចជនជាតិអាស៊ីដែលមានមាឌតូចទោះបីអាយុច្រើន។ ខណៈដែលក្មេងប្រុសរូបរាងសង្ហា ស្បែកសកម្ពស់ខ្ពស់ ជាជនជាតិអឺរ៉ុបមកឱបខ្លួនបែបនេះ មាឌតូចក៏មានអារម្មណ៍ថាពិភពលោកហាក់ជាប់គាំងមួយរំពេច មាឌតូចឈរស្ងៀមឱ្យក្មេងប្រុសតូចយំឱបតាមចិត្ត
"ហឹកក..ដេត! ហឹកក.. ដេតទៅចោលកូន ម៉ាមីក៏ដូចគ្នា" ជុងហ្គុក យំអណ្តឺតអណ្តកបិទភ្នែកជិត ខណៈដែលរង្វង់ដៃឱបចង្កេះមាឌតូចជាប់។ ដៃតូចស្រឡូនក៏លូកទៅទាញដៃក្មេងប្រុសចេញ បន្ទន់ជង្គង់ចុះបន្តិចដើម្បីសួរនាំ
"កុំយំ ចាំពូនាំទៅរកម៉ាមី ដេតឌី" មេដៃតូចស្រឡូនលើកទៅជូតសម្អាតទឹកភ្នែកលើថ្ពាល់របស់ក្មេងប្រុស ក្នុងគោលបំណងលួងលោមឱ្យឈប់យំនិងស្ងប់អារម្មណ៍
"ហឹកក.." ជុងហ្គុក អណ្តឺតអណ្តកបន្តិចក៏ងក់ក្បាលយល់ព្រមជាមួយសំណើរបស់មាឌតូច តែដៃរបស់គេក៏ចាប់កាន់ប្រអប់ដៃតូចស្រឡូនមិនព្រមលែងសោះ ដៃរបស់គេក្តោបជាប់ស្អិត ហាក់ខ្លាចថាមាឌតូចកុហក
"ប្អូនប្រុស!" គីម ថេយ៉ុង ចាំប្អូននៅក្នុងហាងយូរក៏ចេញមកក្រៅហាង ដែលមុននេះខលនិយាយគ្នាថាមកដល់ហើយ លុះឃើញប្អូនគេក៏ប្រញាប់ប្រញាល់ហៅ។ ក្មេងប្រុសវ័យ១២ឆ្នាំក៏តោងជាយអាវមាឌតូចជាប់ បែរខ្លួនទៅពួននៅខាងខ្នងរបស់មាឌតូច ហើយអើតកសម្លឹងមកកាន់ ថេយ៉ុង ធ្វើឫកពាភ័យខ្លាច
"ជាអ្នកណា?" ថេយ៉ុង ខំប្រឹងសម្លឹងមើលក្មេងប្រុសដែលនៅក្រោយខ្នងប្អូនប្រុស ខណៈដែលបបូរមាត់ហើបសួរ
"ក្មេងម្នាក់នេះវង្វេងគ្រួសារអំឡុងពេលឆ្លងឆ្នាំមុននេះ ខ្ញុំគិតថាពួកយើងនាំគេទៅដាក់ស្ថានទូតបរទេសសិនទៅ រឿងញ៉ាំអាហារចាំគិតតាមក្រោយ" ជីមីន និយាយជាមួយបងប្រុសជាភាសាកូរ៉េ ខណៈដែលក្មេងប្រុសងើយសម្លឹងមើលមុខគេម៉ក់ៗ ព្រោះមិនយល់ភាសា
"អ្ហឹមម.." ថេយ៉ុង ងក់ក្បាលយល់ព្រមជាមួយសំណើរបស់ប្អូនប្រុស
ថេយ៉ុង ជាអ្នកបើកឡានព្រោះគេធ្លាប់ចេញចូលរកស៊ីនៅប្រទេសចិនញឹកញាប់ទើបដឹងផ្លូវច្បាស់ចំណែក ជីមីន និង ជុងហ្គុក អង្គុយនៅបាំងក្រោយ ខណៈនោះដៃរបស់ក្មេងប្រុសតូចលូកទៅឱបចង្កេះ ជីមីន ជាប់មិនព្រមលែង
ទៅដល់ស្ថានទូត ជុងហ្គុក បែរជាក្រវីក្បាលមិនព្រមចុះពីលើឡាន ហើយមិននិយាយ អង្គុយធ្វើមុខមិនអំណោយផលឱបមាឌល្អិតស្អិតដូចជ័រកាវ៥០២ ធ្វើឱ្យ ជីមីន មានអារម្មណ៍ថាពិបាកដកដង្ហើមនិងពិបាកធ្វើខ្លួន
"ក្មេងតូចកុំធ្វើបែបនេះអីណា!" ជីមីន ព្យាយាមនិយាយសម្របសម្រួល ក្មេងចរិតរបៀបនេះបើហ៊ានតែសម្តីធំដាក់គឺប្រាកដជាកាន់តែលំបាក
"ដេតឌី.. កុំបោះបង់ខ្ញុំចោលណា៎.. ខ្ញុំមិនចង់ទៅណាទេ" ជុងហ្គុក នៅយំឱបមាឌល្អិតមិនព្រមលែងដដែល
"គិតយ៉ាងម៉េចទៅបង?" ជីមីន ងើបមុខទៅសួរបងប្រុសរបស់ខ្លួនដែលអង្គុយនៅបាំងមុខ
"ប្រហែលជាត្រូវទទួលគេជាកូនចិញ្ចឹមហើយ ឯងចង់បែបណា? ព្រោះថាក្នុងផ្ទះយើងឥឡូវមានក្មេងៗច្រើននាក់ដែរ" ថេយ៉ុង និយាយអំពីផ្ទះដែលរស់នៅជាមួយប៉ាម៉ាក់ ព្រោះពួកគេមានបងប្អូនដល់ទៅ៤នាក់ ចំណែកបងប្រុសរបស់គេ២នាក់ទៀតមានប្រពន្ធកូនហើយ ទើបសមាជិកក្នុងគ្រួសារច្រើននាក់
"ខ្ញុំដូចជាអាណិតគេ ប៉ុន្តែខ្លាចបាត់បង់ប្រជាប្រិយភាព ព្រោះខ្ញុំទើបតែប្រឡូកក្នុងសិល្បះ" ជីមីន ជ្រួញចិញ្ចើម ហើយឱនមុខមើលអ្នកដែលផ្អែកក្បាលឱបខ្លួន
"ទុកគេឱ្យស្ថានទូតដោះស្រាយទៅចឹង"
"អត់ទេ! ខ្ញុំចង់ទទួលគេជាកូនចិញ្ចឹម ខ្ញុំអាណិតគេ"
"អ្ហឺម.. គួរតែខលហៅមេធាវីឱ្យធ្វើសំណុំបែបបទទទួលគេជាកូនចិញ្ចឹមស្របច្បាប់ ចាំបន្តិចណា៎" ថេយ៉ុង លើកទូរស័ព្ទចុចទៅមេធាវីផ្ទាល់ខ្លួនដែលកំពុងនៅប្រទេសចិននេះផ្ទាល់
"ក្មេងតូចឯងឈ្មោះអី?" ជីមីន ផ្តើមនិយាយជាភាសាអង់គ្លេសសួរទៅកាន់អ្នកដែលធ្វើមុខកម្សត់
"ជុងហ្គុក លេកហ្វ្រិក ចុះអ្នក?"
"ជីមីន គីម"
"អ្នកអាយុប៉ុន្មានហើយ?"
"ខ្ញុំអាយុ២០ឆ្នាំ ចុះជុងហ្គុក?"
"១២!"
"ចុះប៉ាម៉ាក់របស់ជុងហ្គុក?"
"ហឹកៗ មិនដឹងទេ! ហឹកៗ" សួរដល់សំណួរនេះ ក្មេងតូចក៏ហូរទឹកភ្នែកច្រោកៗ ឫកពាបែបនេះអ្នកណាមិនអាណិតបានទៅ
"ចុះបើខ្ញុំចង់ទុកឯងឱ្យខាងស្ថានទូតដោះស្រាយ?"
"អត់ទេ! ខ្ញុំចង់នៅជាមួយអ្នក ជីមីន គីម!" តាំងពីជួបមកដល់ពេលនេះ ជីមីន សឹងតែរឹងខ្លួនកម្រើកលែងកើត ដោយសារក្មេងប្រុសមិនទាន់ពេញវ័យឱបស្អិតមិនព្រមលែងសូម្បីតែមួយវិនាទី
"ខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នក សឺត.." បញ្ចប់ប្រយោគ ជុងហ្គុក ងើបខ្លួនឆ្មក់ស្នាមថើបដំបូងពីថ្ពាល់ប៉ោងៗរបស់មាឌល្អិតបានមួយខ្សឺតយ៉ាងយូរ ខណៈនេះ ជីមីន បានត្រឹមតែបើកភ្នែកធំៗ អង្គុយភ្លឹកមិនដឹងខ្យល់អី គ្រាន់តែក្មេងប្រុសមិនទាន់ពេញវ័យម្នាក់ថើប បេះដូងដ៏តូចតន់ក៏រីកមាឌ លោតញាប់ខុសចង្វាក់ទៅហើយ តើមកពីអ្វី? ឬមកពីស្នាមថើបដំបូង?

..
តួ Top អត់ទាន់ធំទេបាទ..🤧