Sugar Daddy🔥

Ep01(សមាជិកថ្មី)

Sugar Daddy 🔥
Ep01

ក្រោយពីសាកសួរនិងធ្វើសំណុំបែបបទជាមួយមេធាវីផ្ទាល់ខ្លួននិងមេធាវីដែលជាស្ថានទូតរបស់ចិនរួចរាល់ ពួកគេផ្តល់សិទ្ធិឱ្យ ជីមីន ចិញ្ចឹម ជុងហ្គុក ក្នុងនាមជាកូនចិញ្ចឹមបណ្តោះអាសន្នប៉ុណ្ណោះព្រោះកាលណាបើប៉ាម៉ាក់របស់ ជុងហ្គុក តាមរកគេវិញ ជីមីន ក៏ត្រូវប្រគល់សិទិ្ធឱ្យប៉ាម៉ាក់បង្កើត ប៉ុន្តែប្រសិនបើ ជុងហ្គុក អាយុ១៨ឆ្នាំហើយ គ្មានការតាមរកនិងសាកសួរពីក្រុមគ្រួសារនោះទេ ជុងហ្គុក នឹងក្លាយជាកូនចិញ្ចឹមរបស់ ជីមីន ពេញសិទ្ធិ។ ក្រោយពីសម្រួលអស់កិច្ចការហើយ ថេយ៉ុង និង ជីមីន បាននាំ ជុងហ្គុក ជិះយន្តហោះត្រឡប់ទៅប្រទេសកូរ៉េវិញនៅខណៈទាបភ្លឺ។
២ម៉ោងកន្លងទៅ..
ពួកគេក៏បានមកដល់ព្រលានយន្តហោះក្នុងទីក្រុងសេអ៊ូល បន្តពីនោះអ្នកបើកឡានប្រចាំគ្រួសារបានមកទទួលពួកគេទៅភូមិគ្រឹះវិញ
វិមានដ៏ស្កឹមស្កៃរបស់ត្រកូល គីម ដែលអ្នកណាៗក៏ស្ងប់ស្ងែងអ្នកដែលរស់នៅទីនេះ ហើយមាននារីមិនតិចនាក់ទេ ដែលប្រាថ្នាកូនប្រុសទី៣និងកូនប្រុសពៅរបស់ត្រកូលយកទៅធ្វើជាគូជីវិត ប៉ុន្តែពួកគេទាំង២ហាក់ដូចជាមិនយកចិត្តទុកនឹងរឿងនោះសោះ ផ្ទុយទៅវិញកូនទី៣(ថេយ៉ុង) គិតតែពីមុខជំនួញរបស់ខ្លួនចេញចូលក្រៅក្នុងប្រទេសប៉ុណ្ណោះ ចំណែកឯ កូនពៅ(ជីមីន)ក៏មិនខុសពីកូនទី៣ប៉ុន្មានដែរ រាល់ថ្ងៃគេខំរៀនបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្ររបស់ខ្លួន ហើយក៏ខំដើម្បីភាពល្បីល្បាញ សព្វថ្ងៃគេជាតារាចម្រៀងក្នុងផលិតកម្មចម្រៀងក្នុងស្រុកមួយផងដែរ។
ង៉ឺត!
ឡានតម្លៃថ្លៃមិនតិចជាង៣លានដុល្លាបានឈប់ចតនៅខាងមុខបរិវេណភូមិគ្រឹះក៏ដូចជាវិមាន ម្រាមដៃស្រឡូនធាត់ៗចាប់បើកទ្វារឡានដើម្បីនាំកាយចុះទៅខាងក្រៅ ព្រមជាមួយគ្នានោះក្មេងប្រុសវ័យ១២ឆ្នាំក៏ចុះមកជាមួយ កែវភ្នែកពណ៌ផ្សែងបារីរបស់ក្មេងប្រុសជនជាតិអឺរ៉ុបសម្លឹងទៅកាន់ដំបូលស្រួចរបស់វិមាន មិនមែនព្រោះគេស្ញប់ស្ញែងទីនេះទេ ក៏ព្រោះគេស្ញប់ស្ញែងផ្ទះរបស់គេជាមួយម៉ាក់ប៉ា គិតដល់ចំណុចនេះទឹកភ្នែកកូនប្រុសក៏ស្រក់ តក់! ទៅលើជើង ភ្លាមនោះ ជីមីន ប្រញាប់ប្រញាល់ដើរមកជិតក្មេងតូចមុននឹងឱនខ្លួនបន្តិចដើម្បីជូតទឹកភ្នែកឱ្យ ហើយក៏និយាយលួងលោម៖
"នៅទីនេះសិនហើយ ខ្ញុំជឿថា ប៉ាម៉ាក់ជុងហ្គុក នឹងតាមរក ជុងហ្គុក កុំយំណា៎.."
"ហឹក!" ជុងហ្គុក លោខ្លួនទៅឱបចង្កេះរបស់មាឌតូចម្តងទៀត។ ខណៈនោះផងដែរសម្លេងស្បែកជើងរត់ប៉ះនឹងការ៉ូឮៗកំពុងតែខិតនឹងជិតមកដល់ខាងមុខផ្ទះ ក្មេងៗប្រុសស្រី៤នាក់រត់ព្រមៗគ្នាមកជាមួយស្នាមញញឹម ហើយក៏ហៅលោកពូទាំងពីររបស់ខ្លួន៖
"ពូតូច! ពូពៅ!" ស្នាមញញឹមលើផ្ទៃមុខរបស់ក្មេងៗក៏ប្រែទៅជាញញឹមលែងសមព្រោះឃើញពូពៅរបស់ខ្លួនឱបក្មេងប្រុសសម្បុរសរាងខ្ពស់។ ក្រសែភ្នែករបស់លោកពូទាំងពីរក៏ងាកទៅក្មួយៗ កាលបើឃើញទឹកមុខសោះកក្រោះរបស់ពួកគេពូទាំងពីរក៏មានអារម្មណ៍ថាមិនស្រួល
"អោវវ៎.. បែកពូ២ថ្ងៃហើយមិនគិតនឹកនាទេហ្អេ៎ស?" ថេយ៉ុង ប្រើពាក្យលេងសើចមុននឹងដើរទៅឱបក្មួយៗមុននឹងលើកបី យូណា ជាកូនរបស់កូនទី២ក្នុងគ្រួសារ(ណាំជុន) ដែលជាស្រីពៅក្នុងផ្ទះនេះ
"មានអីផ្ញើក្មួយទេ?" លីអា ដែលជាកូនរបស់ ស៊ុកជីន ក៏ងើយកសួរលោកពូ
"មាន!" ថេយ៉ុង ឆ្លើយទាំងញញឹម ហើយក៏ដាក់ យូណា ចុះក្រោមវិញ ហើយសម្លឹងក្មួយទាំង៤
"អ្វីទៅពូតូច?" ហូស៊ុក ក្មេងប្រុសវ័យ៨ឆ្នាំប្រញាប់ប្រញាល់សួរ ហើយគេគឺជាបងប្រុសបង្កើតរបស់ លីអា ផងដែរ
"នៅឯណាទៅពូតូច?" ស៊ូប៊ីន បងប្រុសបង្កើតរបស់ យូណា អាយុប្រហែលនឹង ហូស៊ុក ដែរ
"គឺជាក្តីស្រឡាញ់ នៅក្នុងបេះដូង" បញ្ចប់ប្រយោគ ថេយ៉ុង ក៏សើចស្ញេញដាក់ក្មេងៗ ខណៈដែលទឹកមុខរបស់ពួកគេមិនសូវជាល្អដោយសារមិនមានរបស់ផ្ញើដូចរាល់លើក
"គេជាអ្នកណានៅក្រោយខ្នងពូពៅ?" ស៊ូប៊ីន រហ័សងាកទៅមើលវត្តមានរបស់មនុស្សចម្លែកមុខដែលគិតតែពីក្បែរកាយពូពៅរបស់គេជាប់ស្អិត
"គេជា ជុងហ្គុក កូនចិញ្ចឹមរបស់ពូពៅ ស្វាគមន៍មួយទៅណា៎" ជីមីន ប្រញាប់ប្រញាល់ប្រាប់ក្មេងៗហើយក៏ឱ្យគេរាក់ទាក់ ជុងហ្គុក
"សួស្តី!" ក្មេងៗទាំងបួនលើកដៃបក់ទៅមកៗជាការសួស្តីសមាជិកថ្មី ក៏ប៉ុន្តែ ជុងហ្គុក ហាក់មិនខ្វល់ខ្វាយសោះ
"ចូលក្នុងទៅ ជីជី.. មីនមីន.." ជុងហ្គុក សម្លឹងមុខរបស់ ជីមីន មុននឹងអូសមាឌតូចចូលខាងក្នុងភូមិគ្រឹះធ្វើដូចស្គាល់ទីនេះច្បាស់ណាស់អ៊ីចឹង
"ជុងហ្គុក ឯងមិនស្វាគមន៍ក្មួយៗរបស់ខ្ញុំទេហ្អេ៎ស?" ជីមីន អត់មិនបាននឹងសួរ ចរិតរបស់ ជុងហ្គុក បង្ហាញឱ្យឃើញថា គេមិនខ្វល់ពីក្មេងអស់ទាំងនោះទេ
"ខ្ញុំមិនយល់ពីអ្វីដែលពួកគេនិយាយទេ..! ហើយខ្ញុំក៏មិនចាំបាច់យល់ដែរ" ជុងហ្គុក និយាយចេញមកដូចមិនជំពាក់អ្នកមួយរៀលសោះ ឫកសាហាវ
"អត់ទេជុងហ្គុក! តទៅឯងត្រូវរៀននិយាយភាសាកូរ៉េ" ជីមីន និយាយដោយសម្លេងផ្អែមល្ហែមព្រោះចង់សម្របសម្រួលជាមួយក្មេង
"ចាំបាច់ដែរទេ?" មើលទៅ ជុងហ្គុក ដូចជាមានះខ្លាំងណាស់
"ចាំបាច់! ព្រោះទីនេះគេមិនប្រើភាសាអង់គ្លេសទេ អូខេអត់?"
"អូខេ! តើបន្ទប់របស់ ជីជី..មីនមីន..មួយណា ក៏ជាន់ទីប៉ុន្មាន?"
"ជាន់លើបំផុត ឡើងទៅ"
ជីមីន កាន់ដៃរបស់ ជុងហ្គុក ឡើងទៅខាងលើផ្ទះតាមជណ្តើរក្បាច់កាច់កុងច្រើនជាន់រហូតដល់បន្ទប់ដែលជាជាន់ទី៥
"ដល់ហើយ ចូលទៅ!" ជីមីន រុញ ជុងហ្គុក ឱ្យចូលខាងក្នុងមុននឹងលូនខ្លួនចូលតាមក្រោយ រួចក៏ទាញទ្វារបិទចាក់គន្លឹះត្រឹមត្រូវ
"ជីជី..មីនមីន.. ស្អាតខ្លាំងណាស់ កាលពីយប់ម៉ិញខ្ញុំមិនបានពិនិត្យឱ្យបានពេញភ្នែកសោះ" ជុងហ្គុក ឈរសម្លឹងមុខមាឌតូចដែលឈរផ្អែកខ្នងនឹងទ្វារក៏បម្រុងនឹងដើរចេញ ប៉ុន្តែត្រូវជ្រួញចិញ្ចើមកាលបើក្មេងប្រុសជនជាតិអឺរ៉ុបនិយាយមិនគោរពខ្លួន
"កុំហៅខ្ញុំថា ជីជី..មីនមីន.. ឯងត្រូវហៅខ្ញុំថា ដេតឌី.. បើមិនចង់ហៅ ហៅពូក៏បាន" ជីមីន ផ្លុំខ្យល់ចេញពីក្នុងមាត់បន្តិចមុននឹងនិយាយប្រាប់ ជុងហ្គុក រាល់ដងគេធ្លាប់តែស្និទ្ធស្នាលជាមួយក្មួយៗ ប៉ុន្តែមកស្និទ្ធស្នាលជាមួយក្មេងរឹងមានះបែបនេះ កើតជាលំបាក
"ខ្ញុំចង់ងូតទឹក" ជុងហ្គុក មិនខ្វល់ជាមួយពាក្យបង្គាប់បញ្ជារបស់មាឌតូច ក៏បែរជាបែរខ្នងដើរទៅតម្រង់ទៅទូរសម្លៀកបំពាក់ ចំទើតជើងទាញកន្សែង ទាញអាវឃ្លុំចេញមកក្រៅធ្វើដូចខ្លួនឯងម្ចាស់បន្ទប់
"ជុងហ្គុក!" ជីមីន ហៅឈ្មោះរបស់ក្មេងប្រុសបែបសម្លេងហួសចិត្តខណៈដែលរាងកាយកំពុងឆ្ពោះដំណើរទៅជិត។
ជុងហ្គុក ប្រឡេះឡេវអាវសឺមីពណ៌សម្តងមួយគ្រាប់ៗរហូតដល់អស់ហើយក៏ទាញចេញពីដងខ្លួនដ៏ល្អឥតខ្ចោះតាមបែបក្មេងដែលមានការរស់នៅល្អ អាវសត្រូវធ្លាក់ចូលក្នុងកន្ត្រកដោយស្នាដៃក្មេងមិនទាន់ពេញវ័យ
ក្រសែភ្នែករបស់មាឌតូចកំពុងតែសម្លឹងដងខ្លួនសាច់ដុំពោះរបស់អ្នកម្ខាងទៀតដោយការគិតច្រើន ហើយម្រាមដៃធាត់ស្រឡូនលូកទៅចុចលើសាច់ដុំកង់ៗនៅលើក្បាលពោះរបស់ ជុងហ្គុក មុននឹងសួរ៖
"ហេតុអីក៏មានសាច់ដុំ?"
"ពេញចិត្ត?" ជុងហ្គុក សួរបកមកវិញ ដោយមិនដកក្រសែភ្នែកចេញពីមាឌតូចព្រោះចង់ចាប់ពិរុទ្ធឱ្យជាប់
"ក៏ពិតមែន ទេ! ក៏ចង់បានន័យ*" សម្តីរដាក់រដុបធ្វើឱ្យ ជុងហ្គុក សើចតិចៗមុននឹងកាត់សម្តី៖
"មិនចាំបាច់ប្រាប់តាមត្រង់ក៏បាន" ក្មេងប្រុសមិនទាន់ពេញវ័យហាក់រីករាយកាលបើបានញោះអ្នកម្ខាងទៀតឱ្យក្រហមមុខដោយមិនដឹងខ្លួន

...
ក្មេងប្រុសមិនទាន់ពេញវ័យចាស៎..😁🙄