Muhteşem Dörtlü İkinci Round

4.Bölüm

Sizi seviyore canolar. 

Vote atmayı unutmayın sakın.

^^^^^^^^^^^^^^^

Hep beraber kahvaltı ediyorlardı. Normal bir kahvaltıydı onlar için bu. Her sabah yaptıkları gibiydi işte. 

"Offff. Derin gittiğinden beri hiç aksiyon olmuyor. Sıkıldım." diye bağırdı Deniz. Duman hemen Deniz'in kafasına vurdu.

"Açma lan şom ağzını. Sen açınca illaki bir şeyler oluyor." diye isyan etti Duru.  

"Ağzını dikicem senin Deniz." dedi Duman sinirli bir sesle. O sırada biraz ilerlerinde bir bomba patlamıştı. Herkes hemen kendilerini yere attı. Duman ise Ayperi'ye sarılarak olabildiğince sakladı. 

"Sikicem senin belanı Deniz." diye bağırdı Mert yattığı yerde.

"Biriniz Çağatay'ı yada Tolga'yı arayabilir mi?" diye bağırdı Duru. Deniz hemen Tolga'yı aradı. Bir süre sonra çatışma sesleri başladı.

"Mert Ayperi sana emanet. Ben yardıma gidiyorum." dedi Duman Ayperi'yi Mert'e verirken. 

"Duman gel buraya hemen." diye bağırdı Asel. Ama Duman silah sesleri arasında duymamıştı. Derin'in evin her yerine silah saklaması ilk defa bir işe yaramıştı. Duman da hemen çatışmaya girdi. 

"Patron sen içeri gir biz hallederiz." diye bağırdı Tolga saklandığı yerden birini vururken.

"Nasıl hallettiğinizi görüyorum Tolga. Şimdi sus ve işine dön." dedi Duman birilerini vururken. Duman birini vurmak için saklandığı yerden çıkarken karnından vurulmuştu.

"İyi misin Duman?" diye bağırdı Tolga.

"Ben iyiyim. Devam edin." dedi Duman bağırarak. "Sikicem şimdi böyle işi." dedi fısıldayarak. Çatışma bitmişti. Karşılarındaki çoğu kişi ölmüştü. Kalanları da kaçmıştı. Duman daha fazla kafasını yukarıda tutamadı ve yere düştü. Düşerken kafasını çok sert yere vurduğu için kafasından da kan gelmeye başlamıştı. Tolga hemen ambulansı aradı. 

Çatışmanın bittiğini anladıklarında diğerleri de ön bahçeye doğru ilerlemişti. Yerde kanlar içinde yatan Duman'ı görmeyi kimse beklemiyordu. Duru dizlerinin üzerine çöktü o manzarayı görünce.

"HAYIRRRRRRRRRR. DERİN'DEN SONRA O DA GİDEMEZ!!!!" diye bir feryat kopardı Duru. Deniz hemen kardeşine sarıldı. Kriz geçirmek üzereydi Duru. Elleri titriyordu. Nefes alamıyordu. 

"Sen Duman'a bak. Onu ben sakinleştiririm." dedi Sinan. Deniz Sinan'a minnettar bakışlar atarak kardeşinin yanına gitti. Üzerindeki gömleği çıkartarak karnına baskı uygulamaya başladı. Etrafta başına koymak için bir şeyler ararken Simay ona ceketini uzattı.

"Teşekkürler. Sen karnına baskı uygula ben başına uyguluycam." dedi Deniz. Simay hemen Deniz'in dediğini yaptı. Deniz de hemen kardeşinin kafasına baskı yapmaya başladı.

"Duman beni duyuyor musun? Sakın bilincini kaybetme. Benimle konuş." dedi Deniz. Duman o sıra bir şeyler demeye çalıştı. Deniz kulağını Duman'a yaklaştırdı. 

"O-ona sö-söyle." dedi Duman. Deniz'in gözünden bir damla yaş düştü.

"Sen kendin söyliyceksin abi. Bana bırakma bu işi. Sen kendin söyliyceksin." dedi Deniz sayıklar bir biçimde. Göz ucuyla Asel'e baktığı zaman öylece onlara baktığını gördü Deniz. Mert sakinleşmesi için Asel'e sarılıyordu. Ayperi'yi ise sanırım Ayşe'ye vermişlerdi. Ortada görünmüyordu.