Pamilyang Contador

CHAPTER 21

Nginisihan ko naman siya nang nakaka insulto."Don't worry hindi naman ako aalis dahil ikaw yung aalis! Let's be happy but not together, I let you go Kent!" Saka Dali daling umalis sa kwarto namin. Hinabol niya naman ako mabuti nalang sumara na yung pinto Ng elevator.

Nang bumukas ang elevator ay nagmadali akong mag lakad sakto naman na pababa si Kent sa hagdan, pawisan ito at hinihintay. Pakilala alam ko naman sa kaniya kung mapagod siya!

Nang ma abotan niya ako ay agad niyang hinawakan ang aking kamay saka lumuhod sa harap ko.

"Please, please let me explain babhie." Naiiyak na sabi ni Kent.

"Just what on Earth is going on?" Sigaw ni Ey na ikina gulat ko, nandito pa pala sila?

"What the hell?" Sigaw din ni Aj na halos hindi maipinta ang mukha sa pagka gulat sa nakita.

Gusto Kong kumalma pero nilalamon ako ng galit ko kay Kent! Bumalik ang tingin ko sa naka luhod na si Kent saka sinigawan Ito.

"I DONT NEED YOUR FUCKING EXPLANATION KENT!Bakit anong kasinungalingan nanaman ang sasabihin mo? Anong kasinungalingan nanaman Ha?" Nang hindi matiis ay kinuha ko sa bag ko yung mga na print Kong picture saka itinapon iyon sa pagmumukha niya. "Sige nga, anong masasabi mo sa mga larawan na yan?"

Isa isa niya iyong tiningnan habang nagkalat sa sahig, iyak lang siya nang iyak doon. May kunting kirot sa puso ko ang makita siyang umiiyak pero mas lamang ang galit ko!

"Binigay ko sayo lahat Kent! Minahal Kita higit pa sa sarili ko." Akala ko tapos na ang drama ko pero hindi pa pala."Sana, Sana bago mo naisipang mag hanap ng iba Sana man lang naisipan mo kung ano ang mararamdaman ko."

"I'm sorry babhie, I'm really really sorry." Naka yukong sabi niya. Sinabi ko naman sa kaniyang walang magagawa ang sorry niya!

"STOP CALLING ME BABHIE!" Sigaw ko ulit sa kaniya."Just go away Kent please, hindi ko maatim na makita ka,nandidiri ako sayo." Naiyak na sabi ko. Yawa akala ko tapos na akong umiyak!

"ENOUGH!" Napa baling ako sa may pinto dahil sa lakas na sigaw ni George."What the fuck is happening to the both of you?!" Pagalit na tanong niya at halos sobrang pula na ng kaniyang mukha.

Hindi ako nagsalita. Walang sumagot ni Isa Kay George.

Nang dumating ang makapal na mukha na secretary na Kent ay agad ko itong sinalubong nang sampal! Mag sama sila ni Kent! Agad akong nag walk out at sumakay sa elevator sumunod naman sa akin ang dalawa.

"I can't believe this!" Frustrated na sabi ni Ey.

"Me too." Sang ayon ni Aj.

Nag aalala na tumingin silang dalawa sa akin.

Nginitian ko sila ng tipid."Don't worry about me, I'm okay."

Agad naman nila akong binigyan ng mahigpit na yakap." Always remember that we love you ate Michaela!" Ma dramang sabi ni Aj.

"Thank you girls!"

Sinamahan nila ako sa rooftop, ayaw nila akong iwan na dalawa dahil baka daw tumalon ako dito.

Hindi na ako nagsalita, ganun din ang ginawa nilang dalawa katahimikan ang namutawi sa aming tatlo.

Nag ring naman yung phone ko kaya agad ko itong kinuha.

Rafraf is calling...

Huminga ako ng malalim bago ito sinagot."Yes?"

[Are you okay?] Yung kaagad ang sinabi niya.

"Yes naman! Bakit naman magiging hindi." Natatawa kong Sabi.

[How dare him to fooled you!] Galit na sabi niya sa kabilang linya.

Nagtataka ako kung bakit niya nalaman kaya nang magtama ang paningin ni Ey at agad na umiwas ito ay alam ko na kung saan naka kuha ng info si Rafsan.

'Wait? May communication na sila?'

"Raf, don't worry ayos lang naman ako." Mahinang Sabi ko sa kaniya.

[No! Papunta na ako diyan sa mansion niyo, huwag ko lang talagang ma aabotan si Kent dahil pag nagka taon baka hindi Lang suntok ang abotin niya!] Mabilis na pagkaka sabi niya na halatang galit na galit.

Nang binaba niya ang tawag ay agad akong lumingon kay Ey na naka Yuko na.

"Bakit mo sinabi sa kaniya?"

"He asked me." Maikling sabi niya.

Napailing nalang ako." Huwag niyong sasabihin Ito kay Leo dahil baka ma apektuhan pa ang pag aaral...." Hindi ko natapos ang pagsasalita ko nang nag ring ulit ang phone ko and speaking of Leo siya yung tumatawag.

[Mom, are you okay?] Naiiyak na tanong niya.

"Yes anak."

[I'm otw to our mansion mommy, Hindi ako papayag na hindi dumapo ang aking magandang kamay sa pagmumukha ng kabet ni Daddy!]

"Ayusin mo pag aaral mo diyan, huwag ka ng umuwi ayos lang ako. Nandito naman ang mga tita's Tito's mo. By the way paano mo nalaman?" Nagtataka kong tanong dito. Tiningnan ko ulit ang dalawa pero sabay silang umiling.

[I have my ways Mom. May spy ako sa bahay! Hahaha]

Pinilit ko pa Ito na huwag nang umuwi ngunit masiyado siyang matalino para mapapayag kaya ang ending siya parin ang na sunod.

Bumukas ang pinto ng rooftop at iniluwa doon si Rafsan na halos hindi ma ipinta ang mukha.

Agad itong lumapit sa akin."Kailan pa? Kailan ka pa niya niloloko?"

Nagkibit balikat lamang ako.

"P*tang... Huwag lang talagang magtagpo ang landas namin ni Kent! Anong karapatan niya para lokohin ka! Anong karapatan niyang saktan ang prinsesa ko!" Naka kuyom ang kamaong Sabi niya. Tumingin pa ito kay Ey saka ngumiti, "Don't worry ikaw naman Ang Reyna ko." Napa ubo naman si Ey halatang di inaasahan ang pang se-segway ni Rafsan.

"Magpahinga ka muna Rafsan ang layo ng byinahe mo. Mukhang pagod na pagod ka." Sabi naman ni Aj.

"Kanina pagod ako pero nung makita ko mukha ng kapatid mo biglang nawala pagod ko at pagmamahal ko nalang sa kaniya ang nararamdaman ko." Naka ngisi niya Sabi.

"Yuck! Kadiri ka!" Halos masuka na sabi ni Ey.

Ang cringe naman ni Rafsan. Tss.

Umalis na ako doon sa rooftop sumabay naman sa akin si Aj para daw magka bebe time yung dalawa. Itong si Aj ang dami talagang alam.

Pumasok ako sa aking kwarto, nang Makita ang wedding picture namin ni Kent ay agad ko itong inalis.

Walang kwenta ang apat na pagpapakasal! Yes apat na beses kami kinasal, una beach wedding pangalawa dito sa church ng Mishuriwa pangatlo sa mountain kung saan kami unang nagkakilala nag hiking kasi kami noon. Pang apat sa ibang bansa kami kinasal.

To be honest hindi ko alam kung anong gagawin ko. Hindi ko alam kung paano ako makaka bangon sa ginawa sakin ni Kent. Kailan nag simula na mawalan siya ng pagmamahal sa akin?

All I can do is endure the pain and use sensodyne char.

Endure the pain until you can't take it anymore.

TO BE CONTINUED...