Nakita ko ang panunubig ng mga mata niya....my poor brother...how can i trust you?.
"trust me, I'll tell you everything after this" bulong niya sapat na ako lang ang makaririnig.
"ano! magtititigan na lang kayo dyan!?...samin kapanig yang kapatid mo ' wag kang assuming Cryaier" masama kong tiningnan si Davon pero tumawa lang siya na parang demonyo...
Dapat bang magtiwala ako kay Kade? he tell me to trust him...but, how?, how can i trust him?..
binaling ko ang tingin kay Kade at tumango sa kaniya...
Nagsimula nang magsigalaw ang lahat...
Sinipa ko ang muka ni Kade pero hininaan ko lang.... napangisi ako ng kunwari ay tumalsik siya sa lupa ..
Hinayaan kong tamaan ako ng bawat suntok niyang sinasadya niyang hinaan.
Sigurado na ako... Magtitiwala ako sa kapatid ko..
Nang gumanti ako ay natamaan ko siya sa ulo natumba siya at kunwari ay nahimatay na...
pano ko nalaman? dahil nag okay sign siya sakin.. baliw talaga.
Pinagmasdan ko ang mga kasamahan ko
ang mabilis na si Castriel
ang malakas na si Zade
ang mapanlinlang sa kalaban na si Yuki.
ang magaling mambali ng buto na si Gerald
ang seryoso na si Trek...
Ang palaban na si Gerden.
ang mabilis at pinong kumilos na si Sally.
at ang galit na galit na si Sky... parang ako lang ata ang chill dito.. tsk
Nakita ko ang takot sa mga mata ni Davon ng dumampot ako ng bakal na tubo at nakangising lumalapit sa kanya.
alam niyang hindi niya ako kaya...
"wag kang lalapit! papatayin ko ang anak mo.!" pero nang lumingon siya sa kinatatayuan nila Courtney kanina ay wala na ang mga ito... pinakawalan sila ni Cross kanina noong busy siya sa katangahan niya.
Mas nakangisi akong lumapit sa kaniya at umatras siya ng umatras..
Nang wala ng maatrasan at nakikita niyang nauubos na ng mga tauhan niya ay mas lalo siyang kinabahan... .
Nagulat pa ako ng lumuhod siya sa harapan ko.
"parang awa mo na wag mokong patayin" pagmamakaawa niya pero napansin kong may kinukuha siyang tubo sa may likod niya kaya sinipa ko ang ulo niya .
"akala mo siguro mauuto moko Tang" i chuckled.
"talagang magaling ka Cryaier" saad niya kaya sumeryoso ako . akmang tatayo siya ng hampasin ko siya ng tubo sa likod kaya napadaing siya at bumagsak sa malamig na semento ng abandonadong paliparan na ito .
Umangat ang tingin niya sa akin punong puno na ng dugo ang mga muka pero nakuha pa ring tumawa..
"i just want you to love me, why can't you love me back?" hirap na hirap niyang sinabi iyon..
"because you're a demon," i said making him burst into laughing.
"iam not Cryaier...you made me like this...i begged,, i-i b-begged for you to love me but you always choose him! you always choose that Alvarez!" mataman ko siyang tiningnan
"I want to kill you" i said in a hoarse voice
"then kill me" he said in finality and for the last time....i scanned his face.. his beautiful eyes...his pointed nose and his pinkish pouty lips..the another definition of handsomeness for me.
"Cryaier!" sigaw iyon ni Castriel na tumatakbo papalapit sa akin....
parang nag slow motion ang lahat nung makatayo si Davon at itulak si Castriel na siyang dapat sasalo ng bala..
Ang huling naalala ko ay ang pagkamatay ni Davon..ang pagsalampak niya sa sahig na may tama sa noo..
pinagbabaril na din nila ang sariling ama ni Davon...na siyang pumatay sa sarili niyang anak.
"Davon, gumising ka please! hold on! Davon makinig ka sakin dadalhin ka namin sa ospital!" Umiiyak na saad ko..hindi ko alam kung paano ako masasaktan...sobrang sakit ng puso ko.
"C-Cryaier...m-mahal ko...a-alagaan mo...." napadaing siya kaya mas lalo akong napaiyak "alagaan mo ng mabuti si Elijah... C-Cryaier i-im S-Sorry h-hindi ko sinasadya" napapikit siya at nagsimula nang lumabas ang dugo sa bibig niya .
"i-i love you Cryaier" he said before he leave the Earth.
"sorry Davon.....sorry..." umiiyak na saad ko..
_
buhat buhat ni Castriel si Davon palabas ng abandonadong paliparan na iyon na nagdala ng bangungot sa buhay namin.. dumating na din ang mga pulis.. ubos na ubos ang lakas ko at akmang matutumba ng alalayan ako ni Kade .. ang kapatid ko.
"is mommy okay? ate?" napatigil ako sa paglalakad dahil sa tanong niya...kaya napatingin siya sakin.
"mommy is okay... she's in a safe place now." nakahinga siya ng maluwag...hindi niya alam na namatay si Mommy..
Kumpleto kaming nakaalis sa lugar na iyon ng biglang may humarang sa aming madaming kalalakihan na nakakulay pulang suit...
napasinghap si Castriel ng makita kung sino ang pinuno ng mga taong iyon
"Herson" matalim ang titig niya kay Herson habang nakangiti lang si Herson sa kaniya.
"Hi Castriel....siguro naman...naaalala mo pa ako" he chuckled
"malamang Herson..sino bang makakalimot sa pagmumuka mo?" nakangising saad ni Castriel..
"Siguradong patay na si Davon...pareho lang silang tanga ni Reazon." he laugh out loud.
napakuyom ang kamao ko.
Agad siyang lumapit sa akin at hinila ang buhok ko pero hindi ko ito ininda..
"ano lumaban ka Nam!" ngumisi ako sa kanya at sinipa ang kayamanan niya kaya napabitaw siya sa buhok ko..
pinalagutok ko ang leeg ko at humarap sa kaniya ..
Binubugbog na siya ni Castriel... Nagsimula na ring magsuguran ang mga tauhan niya sa tantya ko ay hindi namin sila kakayanin.. marami na silang sugat pati na rin ako... at alam kong pagod na sila.
Agad din namang natumba ang mga tauhan pero pagod na kami at madami pang natitira..
Hanggang sa sumugod sila at nabugbog na kami.. Naririnig ko ang bawat daing nila at ang pag iyak ni Summer at Zilver mula sa sasakyan...
Nakatumba na kaming lahat sa semento..sinubukan akong protektahan ni Castriel at Kade pero napuruhan sila lalo...
Akmang babarilin na kami ng mga tauhan at handa na kaming mamatay ng bigla silang matumba...
Sa madilim na bahagi ng kalsada ay lumabas si Archer Venomous kasama si Mama.
Si mama? ang mama ko!? buhay siya!? napangiti ako bago mawalan ng malay...
To be Continued......
