I was left in the parking lot crying, iniwan niya ako pagkatapos bitawan ang mga salitang mas lalong nagpasakit sa puso ko.
I was crying silently when someone handed me a handkerchief.
nag angat ako ng tingin sa kaniya at nakita ko ang lalaking hindi ko akalaing makikita kong muli.
"D-Davon" ngumiti siya sa akin kasabay ng pagluhod niya upang magpantay kami.
"nasasaktan ako kapag nakikita kang umiiyak" ngumiti ulit siya bago punasan ang luha ko.
"pano? hindi ba at patay ka na?" napatawa siya sa akin
"i don't know, pasuko na sana ako at handa ng sumama kay Fred pero nagising ako bigla,sabi ni Ms.Sungit halos walong buwan daw akong tulog" hindi ko alam ang nangyari sa akin pero bigla na lang akong napaiyak...
at naramdaman ko na lang ang pagkulong niya sa akin sa mga bisig niya..
"don't cry, you're killing me" dinig ko ang paggaralgal ng boses niya kaya alam kong umiiyak siya.
"Eli" napapikit ako sa pagtawag niya sa akin. Ang sarap sa pakiramdam na nabuhay siya.
"Von" mahina ko siyang tinawag kaya niluwagan niya ang pagkakayakap sa akin at hinalikan ang noo ko... pero hindi kagaya ni Castriel ay wala akong naramdamang kilig o anomang kuryente.
"we better get up, pinagtitinginan na tayo ng mga tao" nakuha pa niyang tumawa habang ako hiyang hiya sa bulto ng tao na nanunuod sa amin.
"nakakahiya" saad ko habang tinatakpan ang muka.
tumawa lang siya at hinila ako sa kung saan.
Tumigil kami sa isang coffee shop
my comfort zone.
Pinunasan niya muli ng palad niya ang luha ko at ngumiti sa akin..
"smile, nagmumuka kang lola kapag malungkot ka" sinamaan ko siya ng tingin pero tumawa lang siya kaya nagpatiuna ako sa paglalakad papasok habang siya ay tatawa tawa lang na nakasunod sa akin.
Ako na rin ang humanap ng pwesto na kita ang kabilang bayan.
kaya maganda ang ambience dito.
Umupo na din si Davon sa harapan ko at ibinigay sa akin ang menu..
"1 frappe and 1 mocha cake" sabi ko sabay abot sa kaniya ng menu.
"yon lang ba?" tumango ako kaya tumawag na siya ng waiter.
"one americano and vanila cake 1 frappe and mocha cake then this and this and this paki take out except sa americano frappe vanila and mocha cake"
"yon lang po ba sir?"
"yes please"
"willing to wait sir ma'am?"
"yes po" siya na ang sumagot dahil alam niyang wala akong balak kumausap ng iba.
"So....i want to say sorry for what I've done to you" umiwas ako dahil sa lagkit ng tingin niya
"it's okay, past is past" yon na lang ang sinabi ko
"si Herson...nakakulong siya..."
"what do you want me to do then?"
"nothing"
"talaga ba?"
"oo talaga"
dumating ang order namin kaya natahimik kami.. kasama na ang mga naka take out.
"bakit pala ang dami nito?" tanong ko matapos makaalis ng waiter
"ahh pasalubong ko yan sa mga anak ko" nasamid ako sa pag inom ng frappe ko..
