Unicode
"ချလောက်....ချောက်..."
"Wow...........w.....wow...."
"အဟက်..... ကဲ..ကိုယ်တော်လေး ဒီဖိနပ်ကိုစီး.."
"မောင့်ဒါကရော ဘယ်သူ့အိမ်လည်း ..."
"မင်းယောက်ျားအိမ်"
"အယ်.... တကယ်ကြီး Wow...ကျွန်တော့ယောက်ျားကြီးကတကယ့်ကိုစည်းစိမ်တွေကြွယ်ဝတာပဲ"
ဦးထွဋ်ရဲ့ပိုင်ဆိုင်သမျှအားလုံးကိုသိနေသူဖြစ်တာကြောင့်တော်ရုံဆိုသူမေးလေ့မေးထမရှိပေမယ့် ဒီနေရာရဲ့ပိုင်ရှင်ကိုတော့ သူသိချင်နေမိသည်။
မီးရောင်အောက်မှာမြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့် ကျော်လေး Wow ဆိုသည့်အာမေဋိတ်အသံလေးကိုသာ ထုတ်မိလိုက်သည်။ဦးထွဋ်က သူ့ကိုလှည့်ကြည့်ရင်းပြုံးပြလာပီးနောက်အိမ်တွင်းစီးအနွေးဖိနပ်လေးကို Shoe Case ထဲကထုတ်ပေးလာကာ မီးခလုတ်များကိုတစ်ခုပီးတစ်ခုကိုဖွင့်နေသည်။
အတွင်းမှာများစွာသောမီးဆိုင်းတွေနှင့်အတူလူနှစ်ရပ်ကျော်ကျော်ရှည်သည့် ကာတင်တွေနဲ့ ၀င့်ကြွားစွာ အလှဆင်ထားသည့်စံအိမ်ကြီးက အခုနကျော်လေးထင်နေသလို ကြောက်စရာကောင်းဖို့နေနေသာသာ လွန်စွာခမ်းနားလွန်းနေသည်။
"ကဲလာ...အထဲ၀င်မယ် အကျီအရင်လဲရအောင်ကွာ မင်းလေးထပ်ဖျားရင် မောင်ဒီတစ်ခါရူးသွားလိမ့်မယ်"
"အဟီး....မောင်ကလဲ..ရူးစရာလားလို့...ကျွန်တော်အရူးလင်တော့မလုပ်ချင်ဘူး.."
"ဘာကွ...မင်းနော် မင်း..ဟင်းဟင်း..."
"အဟီးဟီး...."
"ဓာတ်လှေကားက အခုသုံးမရသေးဘူး မောင်တို့လှေကားကပဲတက်မယ် မောင်မင်းကိုချီမယ်"
"အာ ကျွန်တော်လမ်းလျှောက်ပါ့မယ် မောင့်ခါးနာနေမယ်လေ"
"မရဘူးချီမယ်"
"အာ....မောင်ကတော့.."
နောက်ဆုံးတော့ ကျော်လေးတစ်ယောက်ဦးထွဋ်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲပါသွားလေတော့သည်။ လှေကားတက်နေရင်းနဲ့လှေကားနံရံဘက်တစ်လျှောက်ချိတ်ထားသည့်ပုံတူပန်းချီကားတွေကို ကျော်လေးသေချာကြည့်နေမိသည်။
YOU ARE READING
("လင်းပိုင်လေး"ရဲ့ကောင်းကင်ပြာ) "Completed" U&Z
RomanceAdam မင်းရောငါရောက ပန်းသီးတလုံးကြောင့် သစ္စာတရားကိုမျက်ကွယ်ပြုခဲ့တဲ့အထဲမှာမပါပါဘူးကွာ RING-S စာရေးသူ၏စိတ်ကူးပုံဖော်မှုတစ်ခုသာဖြစ်ပါသည်။ Adam မင္းေရာငါေရာက ပန္းသီးတလုံးေၾကာင့္ သစၥာတရားကိုမ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့အထဲမွာမပါပါဘူးကြာ RING-S
