Derin Sızım- GAY

Sorgulayan

🍁🍁🍁 Geçmiş

-" Dinime imanıma şeker gibi çocuğum" dedi. Halil sırıtarak..

- "Siktir git oğlum! Az ilerde nefes al bütün enerjimi sömürdün yemin ederim" dedim.

Sabahtan beri yeni platoniği ile olan yakınlaşmasını anlatıyordu.
Alt tarafı silgi istemiş . Sanki kalbini istedi amk.

-"Of kardo ya bu kadar kalpsiz olmak zorunda mısın? Sen aşktan hiç anlamaz mısın? Bırak beni öteleyip ezip geçmeyi Seven kalpler hassas olur*" dedi. dudak büzerek.
Ah bilse aslında aşkın en acı halini yaşadığımı..
İmkânsızlığın ötesinde bir çift yeşil göze kapılıp gittiğimi bilse iğrenir miydi benden?
Ben düşüncelerime dalıp giderken Halil'in onun ismini söylemesi ile irkildim.
O kadar sözcüğün  arasında tek duyduğum nasıl onun ismi oluyor hala şaşkınım..

- "Kardo senin Ferhat çıkmış hastaneden " dedi uzaktan bir noktaya bakarak.
Benim şaşkın bakışlarım o noktayı bulurken bir çift yeşil gözle, göz göze gelmiştim..
Çekemediğim bakışlarım hasret ile kavruluken o da çekmedi.
Bu absürt durum beni şaşırtsada şu an sadece onu ne kadar çok özlediğimi düşünüyordum.
Kavga bile etsek gözleri gözlerime değecekse ziyanı yoktu.
Yumrukları tenim ile buluşacaksa şikayetim yoktu acıtsındı.
Bir süre sonra bana doğru adımladığını fark etmemle siktir çektim.

- "Dağ ayısı ya! daha dikişleri yerinde hemen kavga dövüş arıyor " diyerek homurdandı Halil

Ferhat yanıma gelince derin bir nefes aldım.

- "Seninle biraz konuşalım mı? " dedi sakin çıkan sesiyle. İlk defa benimle bu ses tonuyla konuşmasına mı şaşırmalıydım yoksa benimle yumruklaşmak yerine insan gibi konuşmasına  mı?

- "Çüş .. Hayırdır paşam ne ayak ? " dedi Halil kinayeli bir ses tonuyla.

Ferhat ona göz devirip bana çevirdi bakışlarını ve ben hala ağzım açık ona baktığımı yeni fark ederek toparlandım.
Belli belirsiz başımı sallayıp takip ettim.

Köşede bir banka oturunca yanına iliştim
Onunla ilk defa dövüşmek haricinde bu kadar yakındım ve bu içimde bir yerlerde bir şeyin kanat çarpmasına neden oluyordu.
Hafif bir rüzgar esip saçlarının kokusunu burnuma getirince nefessiz kaldım.
Bu kadar etkilenmem normal değildi şerefsizim..

Çatık kaşları beni bulunca tuttuğum nefesimde boğuldum bir an.. öksürük krizine girince helal helal deyip gülümsedi.. bana..
Bana mı gülümsedi o?

- "Hastahaneye gelmişsin yaralandığım gün?" dedi kollarını birbirine bağlamış karşıya bakıyordu..

- "K -kim ben mi? Yoo nerden çıkardın?! Kim söyledi?" dedim telaşla. Kesin boş boğaz ablası söyledi. İnşallah detaylara girmemiştir. Elini tutup ağlıyordum Lannn !! Siktir siktir!!

Başını eğip gülümsedi.. Böyle güzel gülümseme olur mu? Hayvan herif kalbime indirecek...

- "Ablandan başkası da mı biliyor ?" dememle ağzımı kapatmam bir oldu.. Tam bir gerizekalıyım.. normal de çok zekiyim ama bu çocuğun yanında bütün şirazem kayıyor..

-" Demek ablamın da haberi var ? Sadece ben gördüm sanmıştım oysa." dediğinde o an ki hali geldi aklıma iyi de bu mümkün değil ki . Ben buradan yürüyüp düzelteyim en iyisi.

- "Yoo gelmedim rüya görmüş olmayasın. Aa sen beni rüyalarında mı görüyorsun yoksa ? Nasıl gördün bakayım anlat" dedim sırıtarak.
Ne yapıyorum iyice bacağıma sıkıyorum gibi geldi bana. Sıçtım bir de sıvıyorum biri beni durdursun..!!
Çatık kaşları iyice çatılırken yüzümü inceledi sanırım ne yapmaya çalıştığımı anlamaya çalışıyordu.
Ben ise boğazımı temizleyerek