Bugün bir adamla tanıştım. Bir katille. Soğuk kanlı bir katil. Bana bakan kapkara gözleri vaatlerle doluydu. Bir daha karşılaşacağımıza dair. Adını söylerken yeminler ediyordu sanki. Bir sonraki hedefi bendim. Bunu biliyordum ve korkmuyordum.
Bugün...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sophie parmak uçlarıyla müzik kutusuna dokundu. Bale stüdyosunu dolduran müziğin ritmiyle hareket etmeye çalıştı. Kendini müziğin notalarına bıraktı. O artık Sophie değildi. O artık Odette'dı. Hapsolduğu gölün çevresinde dolanan beyaz bir kuğu. Sophie'nin aksine Odetta umutludur. Aşık var olduğuna inanırdı. Aşk Odettta'nın dünyasında iyidir, güzel olan her şeydir. Onu tüm kalbiyle sevecek, esaretten acıdan kurtaracak prensini beklemektir. Çünkü sadece onu tüm kalbiyle sevecek adam insana dönüştürecektir. Dans ederken stüdyonun boydan boya camlarla kaplı aynalarında kendi yüzünü değil, prensin yüzünü gördüğünü hayal etti. Müzik sesinin birden kesilmesi ile kendi puslu dünyasına döndü Sophie. Arkasını döndüğünde Madam Maxime'i gördü. Madam bale topluluğunun başıydı. Eski ünlü bir balerindi. Çok disiplinli bir kadındı. Her daim saçlarını sımsıkı toplar, üzerinde tek bir kırışıklık olmayan kıyafetler giyerdi.
'Madam' dedi selamlayarak.
'Bu kadar erken bir saatte seni burada çalışırken bulacağımı biliyordum' dedi Sophie'a yaklaşırken' Muhteşem bir beyaz kuğu olduğunu söylemeliyim. Etrafına ışık yayıyorsun' dedi.
Madam'dan böyle iltifatlara alışık olmayan Sophie arkasından ne geleceğini bildiğini düşündü.
'Ama' Biran durdu. Sophie'ı dikkatle incelemeye başladı. 'Sadece bu yetmez. Sadece ışık yetmez. Sen aynı zamanda siyah kuğu olmalısın. Işığın yanında karanlık, karanlığın içinde ışık'
'Dünyada çok az balerin bunu başarabilmiştir. Sen hem beyaz hem siyah kuğu rolünü aldın. Büyük bir başarı hem de bu yaşta. Bunu hissetmelisin. Hepimizin içinde siyah kuğu vardır. Karanlığın ve ışık' dedi Sophie'ı aynalara çevirerek. 'Şimdi kendine bak. İçindeki siyah kuğu'yu bulmaya çalış'
Sophie aynada dikkatle kendini incelemeye başladı. Mavi gözlerine, dans ederken topladığı normalde omuzlarına kadar dökülen kumral saçlarına baktı. Henüz 21 yaşında olsa da yılların yükünü hissediyordu.
'Şimdi bana ne gördüğünü söyle' dedi Madam.
Sophie ne görmesi gerektiğini bilemeyerek bakmaya devam etti. O her ne ise Madam'ın gördüğünü umuyordu.
'Ben sana ne gördüğümü söyleyeyim. Senin içinde sadece beyaz kuğu var. Sadece ışık. Hiç karanlık yok. Eksik parçanı bul. Tam 3 ay sonra o sahneye çıkacaksın. İçindeki siyah kuğuyu keşfet'
Madam stüdyodan çıkarken Sophie hala söylediklerini düşünüyordu. Tam üzerini değiştirip dışarı çıkmaz üzereydi ki, tekrar Madamla karşılaştı.
'Gel. Benimle çay iç' dedi Madam odasına doğru giderken. Sophie'da onu takip etti. Sade döşenmiş küçük odaya sessizce girdi. Oda aynı küçük bir çocukken annesi ile buraya ilk kez gelişindeki gibiydi. Odada az eşya vardı. Ama hepsi değerli antikalardan oluşuyordu. Sophie Madamın tercihlerini bir daha taktir etti.
