Asil Kokulu Kadın

41. Bölüm - Esirinim

Cihad zor duruyordu ayrıntıları sormamak için. Hem süt kardeşi olduğunu öğrenmiş hem de gözlerinden süzülen yaşlar dikkatini çekmişti. Süheyla'nın çehresindeki acıya odaklandı. Rahat bir ortamda her şeyi öğrenebilmeyi arzu ediyordu.

- Mutlu olursunuz umarım.

- Allah razı olsun kardeş.

Cihad'ın yüzüne hüzünle baktı. Kıskanıyordu belliki. Yerinde olmak için her şeyini verebilirdi. Onun aşkı gittikçe boyut değiştiriyor nefisten tamamen sıyrılıyordu. İşte bu sebeple mutluluklar dileyebilmişti hüzünlü kalbi. Yalnızca nefsiyle sevenler, sevdiklerinin mutlu olmasını değil sadece kendilerine ait olmasını isterlerdi. İşte Umut'un şuan tek isteği sevdiği kadının mutlu olmasıydı.

- Umut.

- Süheyla.

- Evin yaşanacak tarafı yoktur sana göre ama sana ait burası. Kır dök yenile. İstersen kiraya ver. Senin olana göz koyamam. Başımın çaresine bakarım ben.

Umut kapının önünden ilerleyerek Süheyla'nın karşısına geçti. Bir türlü buluşamadığı gözlerine baktı. Acıyla yutkundu.

- Benim olan hiçbir şey yok. Kalbim de dahil. Her şey senin. Beni esir aldın. Evi ne yapayım ki.

Süheyla utancından yerin dibine girmiş, Cihad'ın tepkisinden çekiniyordu. Önce kardeş olduklarını sonra karşılıksız aşk durumunu öğrenmişti.

- Ben anlam veremiyorum. Çok özür dilerim Süheyla Hanım. Bana neler olup bittiğini anlatır mısınız?

- Daha sakin bir ortamda konuşsak olur mu?

"Nasıl isterseniz" dedi kendisine hakim olmaya çalışarak. Umut'un haline müdahale etmemek için tutuyordu kendisini. Sevdiceğinin tam karşısında durması yeniden zoruna gitmişti. Demek ki kardeş olduklarını öğrenmek yetmeyebiliyordu. Temiz bir kalp lazımdı hakkıyla kardeş olabilmek için. İşte bu da zaman isterdi.

...