Little White of Secrets (Metro Series #2)

Chapter 16: Bravery

Chapter 16

The school year ended without having any interactions with Austin. He was obviously avoiding me. He was obviously avoiding someone who got a crush on him. 'Specifically me.'

Pero kahit huwag niya naman akong iwasan, I don't think I still have some guts to show myself at him after what happened.

So half of my sophomore year passed normally. Well because I forced to. Gaya ng dati, si Draia parin ang kasama ko. Only that this year, a two boys unexpectedly joined us. Even Kit, my cousin is now enjoying the company of I and Draia has.

"Avier, paano ba iyong sa math? Paturo naman at nang hindi na ako mapahiya pag tinawag ako ni ma'am gurang sa klase," ani Yao Fariñas.

Among the boys in us, Yao is the only one who has a soft features. Medyo singkit, kulot at malambot ang buhok. Minsan, para siyang batang walang muwang sa mundo. Kung hindi lang magaling sa pangbwi-bwiset, sasabihin kong cute s'ya.

"Tss. Makining ka kasi para matuto ka," masungit na saad ni Avier habang hindi nililingat si Yao.

Avier remained his look down on his note. Nagso-solve ng math problem kagaya ko. Pinagkaibahan lang, alam kong seryoso at focus itong isa sa mga naging kaibigan namin. Ako, pinipilit lang maging aktibo sa ginagawa kahit ang totoo naman ay, kung saan saan na nakakarating ang masyadong pag-iisip.

"Paano ako makikinig? E, ang boring-boring ng math! Nakaka-antok! Hindi naman tayo mag de-decimal kapag bibili ng tinapay in the future!" sagot ni Yao at nag-apiran sila ni Draia na katabi ko.

"Ako mamamatay akong walang alam sa subject na 'yan!" Draia butt in playfully.

"Reklamo kayo ng reklamo, ginagawa niyo parin naman..." iling-iling ni Kit na nasa kabisera ng mesa, kung saan ang usual spot namin dito sa cafeteria.

It's almost lunch-break. Wala ang teacher namin sa last subject kaya nagkaya-yaan ang mga lalaki lalo na si Yao na tumambay dito.

"As if we have another choice," irap ni Draia kay Kit.

Kit shrugged as he took a bite from my donut. I glared at him. Padabog kong sinara ang aking math na libro. Kung hindi ko lang narinig ang sinabi ni Avier ay nasinghalan ko na ang unggoy na ito.

"Ayokong turuan ka. Alam kong hindi ka din naman makikinig. Subukan mo dito kay Addie," ani Avier kay Yao.

Nagkatinginan kami ng saglit. Avier's serious and hard eyes made me confused a bit. Buti na lang din at nginitian niya ako ng mataman ilang segundo ang lumipas.

I smiled at him also. Wearing his neat uniform, Avier looked so focus and formal in his study. Both him and Kit has this air of silence intensity.

Si Avier ang madalas walang komento pagdating sa mga kalokohan ng grupo. Ika nga ni Draia, Avier is a man of his few words. I never really heard him say things that lasts longer than seconds or minute.

He's the critique of the group. Minsan, pasimuno rin sa iilang kabalastugan pero madalas, lagi lang siyang seryoso at malamig. Masungit kapag ginugulo mo. Ngingiti kapag may katuwaan at hahalakhak lang kapag may kasiyahan o asaran na ikakatuwa ng seryoso niyang ugali.

"Ayoko rin turuan siya. Mas marami pa kasing oras magreklamo kesa sa makinig," I said cooly that made Avier lips pursed.

Tinaasan niya ako ng kilay habang naka-angat rin ang gilid ng labi. Halatang natuwa sa pagsakay ko sa asar niya kay Yao. Yao groaned before he began his complaint about us. Avier shook his head, still pursing his lips before looking down on his note again.

Nahuli ko ulit na kumuha si Kit saking mozarella. This time, I gave him my death look. Pormadong pormado pero nangunguha lang ng pagkain?

"Bumili ka kaya ng sayo," puna ko at pinanliitan siya ng mata.