-TAMAMLANDI-
Kaan ruh eşini bulmuştu fakat Barın bu olayın bir saçmalık olduğuna inanıyordu.
Eşcinsel konulu bir hikayedir ve bunu bilerek başlamınızı isterim.
Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir.
+18 içerikler, smut ve şidde...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Okuldan çıkmış eve gelmişken kapımın önünde bekleyen bedenle adımlarımı durdurmuştum.
Siyah saçları, uzun boyu ve kendinden emin duruşuyla buraya ait gibi durmazken buram buram alfa olduğunu bağırıyordu etrafına.
Gerilen bedenimle birlikte istemsizce elimi boynumdaki tasmama attığımda benim farkımda olarak gözlerini hafifçe bana çevirmişti.
"Abi? Ne işin var burada, benim evim bir üst katta."
Karşımdaki alfanın benimle konuşmasına gerek kalmadan arkamdan gelen bir başka ses aramıza girdiğinde gerilmiş bedenimle sadece durup karşımdaki alfaya bakıyordum.
Gözleri arkamda bir noktaya değdikten sonra yeniden bana odaklanmasıyla gözlerim irice açılırken hissettiğim şeyi onun da hissedip hissetmediğini bilmiyordum.
Kalbim kasılıyor, karnım geriliyordu. Aldığım nefesler sanki yetmiyormuş gibi gelirken etrafımda küçük patlamalar gördüğüme yemin bile edebilirdim.
Hassiktir.
Ruh eşi olayına mı girişiyorduk şu an?
Benim şaşkın yüzümün benzeri onda da anbean oluşurken hafifçe kenara itilmem ve yanımdan geçen bir diğer iri beden sayesinde kendime gelerek birkaç basamak geri inmiştim.
Apartmanda, hele de üst komşum olarak yaşayan alfadan haberim bile yoktu. Hoş gerçi evden sadece okul için çıktığım için olmasını beklemek de biraz şovdu ama neyse.
"Merhaba, abimin kusuruna bakmayın lütfen. Sizin dairenizle benim dairemi karıştırmış."
Karşımda abisinin yanına geçmiş konuşan alfayla biraz bocalama yaşarken benim aksime o beni tanıyor gibiydi. Anlaşılan komşularına dikkat etmeyen tek geri zekâlı bendim.
"Önemli değil. Size iyi günler."
Hızlı davranarak onların kapımdan uzaklaşmasını fırsat bilip daireme girdiğimde arkamdan gelen konuşmalarını duysam bile umursamadan odama gitmiştim.
Elimi kalbimin üzerine koyup nefeslenirken daha dakikalar önce hissettiğim o şeyin ağırlığını yaşıyordum.
Elim boynumda takılı olan tasmaya gidip kilidi açarken daha sabah kendi kendime konuştuğum olayın şu an başıma gelmiş olmasını kabullenemiyordum.
Sanırım artık bir ruh eşim vardı. Hem de en çekicisinden.
