-TAMAMLANDI-
Kaan ruh eşini bulmuştu fakat Barın bu olayın bir saçmalık olduğuna inanıyordu.
Eşcinsel konulu bir hikayedir ve bunu bilerek başlamınızı isterim.
Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir.
+18 içerikler, smut ve şidde...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayatım gayet güzel ilerliyordu. Baran'ın doğum gününü kutlamış, okuldaki birkaç sınava girmiş şimdi de evimde oturuyordum. Hamileliğimin ikinci ayına girmişken aslında itiraf etmeliydim ki evde garip bir hava vardı.
"Bebeğim, ben bir hafta evde olmayacağım."
Karnımı okşayarak konuşan Barın ile iç çektiğimde konumuz belliydi.
"Barın... Benim de kızgınlığım geliyor ve birlikte atlatabiliriz."
Gözlerinin içine samimiyetle baksam da Barın karnımın üzerinden öperek yattığı yerden toparlandığında elini uzatıp ellerimi tutmuştu.
"Güzelim kendimi kaybedersem sizler için çok büyük sorun demek. Lütfen. Yatıştırıcılarla idare ederim."
İstemiyordum. İstememe nedenim de açıktı aslında. Benimde kızışma zamanım gelmişti ve ruh eşi olarak birbirimize yardım etmemiz işimize fazlasıyla yarardı.
"Seni bırakmak istemiyorum Barın. Hem yeniden diyorum benim de kızgınlık zamanım. Ayrıca belki mühür-"
"Canın yanacak."
Anında sözlerimi kesmesiyle gülümsediğimde elimi alıp yanağına çıkartmıştım.
"Ama mühürlenirsek de iki gün içinde kızgınlıktan çıkabiliriz. Kendini çok fazla kaybetmezsin de hem."
Aslında düşününce tek mantıklı yol olarak bu kalıyordu fakat ensemden ısırılmanın vereceği acıyı tahmin edebiliyordum. Derlerdi ki bağlanmak kadar olmasa da acı veren bir olaydı.
Her şeyi bir yana atarsak da artık mühürlenmemizde bir sorun görmüyordum da. Adamdan hamileydim amına koyayım. Bizim bir çocuğumuz olacaktı ve onunla aramızdaki özel bağı hiç saymıyordum bile.
"Güzelim benim, beni neden ikilemde bırakıyorsun?"
Sitem ederek konuşan sevgilime gülümseyerek dudaklarından öptüğümde anında karşılık bulan dudaklarım yüzünden çok güzel hissetmiştim.
Kısacık süren öpücüğün ardından Barın'ın kollarını etrafımda hissederken sarılması resmen huzur vermişti.
"Kabul ediyorsun değil mi?"
Mırıl mırıl konuşmamla Barın'ın güldüğünü hissettiğimde "Evet güzelim." Demiş ve saçlarımdan öperek daha sıkı sarılmıştı.
****
"Kaan! Bak bak, gördün mü?"
Bir anda yanıma oturup bana elindeki telefonu gösteren Arda ile telefona baktığımda gördüğüm sadece minik bir kıyafetti.
"Bu ne Arda?"
Sorumla birlikte mutlu mutlu gülerken telefonu kendisine doğru çevirerek gözlerime bakmıştı.
