-TAMAMLANDI-
Kaan ruh eşini bulmuştu fakat Barın bu olayın bir saçmalık olduğuna inanıyordu.
Eşcinsel konulu bir hikayedir ve bunu bilerek başlamınızı isterim.
Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir.
+18 içerikler, smut ve şidde...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimi hafifçe açar açmaz ellerimi karnıma götürdüğümde elimin üzerine başka bir el kapanmıştı.
"Bebeğim."
Mırıltı şeklinde konuşmamı ben bile zor duyduğum sırada "O da iyi, sen de iyisin güzelim." Sesi kulaklarıma dolduğunda ağlamaya başlamıştım.
Daha dakika bir gol birdi. Ben onu koruyamayacağımı düşünürken cidden savunmasız olduğum bir kez daha yüzüme vurulmuştu ve kendimi çok kötü hissediyordum.
"Şşş, Kaan."
Alnıma dayanan ikinci alınla birlikte gözlerimi tamamen açtığımda Barın'ın saçı başı dağılmış halini görmüştüm.
Bir süre öyle durduktan sonra ayrıldığımız anda Barın dudaklarımdan nazikçe öperek saçlarımı okşayıp tebessümle bana bakmıştı.
"Demek baba oluyoruz ha?"
Diyerek benimle şakalaştığında onun tebessümü bana da geçmişti.
"Evet... Eve sana haber vermeye geliyorduk..."
Sözlerimi orada bitirip belirsiz bir noktaya daldığımda karnımın üzerine koyulan büyük elle birlikte yeniden Barın'a odaklanmıştım.
"Sayende savaş engellendi sayılır."
Bir anda yan taraftan duyduğum sesle Baran ve Arda'yı da görürken şaşırmıştım.
Nedeni ise Arda'nın Baran'a yaslanarak uyuyor olmasıydı.
"Arda, iyi mi?"
O an aklıma onun da yaralandığı gelirken Baran gülerek kafasını sallamıştı.
"Odasında kalmayı reddetti. Dayı olarak senin yanında olmalıymış. Ama ilaçlarından kaynaklı uyuyakaldı."
Kısık sesle konuşan Baran ile gözlerim dolarken Arda'ya büyük bir teşekkür borcum vardı.
"Eğer o olmasa çok daha kötü olabilirdim."
Şu an gözlerimden bile büyük bir minnet akarken elimin üzerine koyulan öpücükle kaşlarımı çatmıştım.
"Baran ne demek istedin sen?"
O an yeni yeni kendime gelmemden ötürü algılarım tam çalışmıyordu. Ama savaşı engellemiş olmamla alakalı sözleri duyduğuma emindim.
"Alfaların saldırısını geç öğrendik ve hemen geldik. Hele bir de sizin üniversite söz konusu olunca Barın'ı tutmak imkansızdı zaten."
Baran abisine bakarak güldüğünde elimi tutan el hafifçe beni okşamıştı.
"Sonra senin zarar gördüğünü görmemiz ve bebeği öğrenmemizle tüm her şey değişti. Barın herkesi toplayarak bir konuşma yaptı ve seni örnek verdi. Onların tek isteğinin kan olduğunu söylemesiyle birlikte isyancılar neredeyse tüm destekçilerini kaybetti. Hal böyle olunca da devlet hepsinin fişini çekti."
