Dereck's POV
As if naman na matitiis kong di sundan si Drake. Sa umpisa pa lang kaduda-duda na kilos niya.
Nang may marinig akong putok ng baril ay di na ko nag-dalawang isip na pumasok na sa loob.
"Drake nandyan ka ba?"saad ko ngunit walang sumagot.
Nang madaiko ko ang paningin ko sa glass pool na may kalaliman ay agad kong nakita si Sydney at Drake. Nababalutan ng dugo ang buong pool kaya hindi ko sila agad napansin.
Bago ko talunin ang pool ay mabilis akong tumawag ng ambulansya.
"Drake! Sydney!"sigaw ko sa kanila ng malapitan ko sila. Mabilis kong hinatak si Drake upang maiahon ito.
Nang maiahon ko si Drake ay mabilis akong humanap ng pwedeng maka-sira ng kadena ni Sydney sa kamay at paa.
''Sydney gising!"muli kong gising sa kanya habang sinisira ang kadena sa kamay niya.
Nang masira ko na ang kadena sa kamay niya ay aakma na sana akong isunod ang nasa paa niya ngunit naramdaman ko na lang ang pag-yakap niya saakin dahilan upang mapa-hinto ako panandalian.
"Ligtas kana Sydney."bulong ko sa kanya.
Nang maiahon kona si Sydney ay saka ko lamang narinig ang ambulansya mula sa labas.
.
.
.
Kevin's POV"Mama."alala kong sabi sa kanya habang mahigpit na hinahawakan ang kamay niya.
"Wag kayong mag-alala, magiging ayos din ang lahat.
Nang maka-rating kami sa ospital ay agad na dinala si mama sa loob.
"Excuse me!"saad ng mga nurse na nasa likod namin dahil nag-mamadali ito at medyo di maganda ang lagay ng dalawang tao na iyon.
Sa di malamang kadahilanan ay naka-ramdam ako ng kung ano sa sarili ko ng maka-lagpas ang mga iyon saamin at parang bumagal ang lahat ng bagay sa paligid ko dahil doon.
"Sinong?"tulala kong saad.
After a while...
"Kamusta na si tita, kuya Kevin?"tanong ni Chloe saakin na kinaka-kunot ng noo ko.
"Ayos na daw."sagot ko saka siya sinamaan ng tingin na di niya namang mapigilang di matawa dahil sa sarili nyang pang-aasar.
"Kayo bang dalawa may relasyon na?"seryosong tanong ni Kevin saamin.
Kinabukasan...
Dereck's POV
"Sige pare ako na ang kukuha ng mga gamit ni Drake sa bahay nila."paalam ko sa kanila na tinanguan na lang nila.
"Ayaw mo bang kumain muna? Kakagising lang lalakad ka agad."pigil ni Alder.
"Don't worry ako ng bahalang mag-dala ng mga pagkain na kakainin natin mamaya."bilin ko saka nag-pasya ng umalis.
"Yon! Bye na pre!"paalam nila na inilingan ko na lang habang paalis.
Nang maka-rating ako sa bahay nila Drake ay agad akong nag-tungo sa kwarto niya.
.
.
.
Zarina's POVAko nga kaya yun? Sino ba talagang totoo? Ang gulo ng lahat.
Imumulat kona sana ang mga mata ko ngunit biglang may humawak sa kamay ko.
Sinong?
Muli akong naka-ramdam ng sakit ng katawan mula sa nangyari saakin. Wala itong sinasabi na kahit anong salita.
Di ito yung kamay ni William, di rin to kamay ni Dereck, kasi kakaalis lang niya kanina. Wierd.
Naramdaman ko na lang ang luha na pumatak sa kamay ko mula sa naka-hawak sa kamay ko kaya nag-desisyon na kong dumilat. Ngunit bago ko pa yon magawa ay muli akong naka-ramdam ng sakit.
BINABASA MO ANG
Yesterday's Secret
Fiksi RemajaIf you could encounter these situations, what would you choose? You will forgive and give them another chance because it somehow helped you, or you will not forgive them because of the sin it has done to you that has really affected your life. What...