Rüzgâr Ateşi Körüklerse (Mahalle) (TAMAMLANDI)

Giriş

"Hadi ama benim senden kaçmam lazım, senin benden değil! Bu doğaya aykırı bir kere!" Bu dediğime güldü. O gülerken parmaklarımı yanağında oluşan çukurlara koymak istedim. Tabi yapamadım." Ben senden kaçmıyorum Nehir, uzak duruyorum." diye mırıldandı. Sesi hoşnutsuzdu. Yüz ifadesi bu durumdan hoşlanmadığını zaten anlatıyordu.

"Aynı şey, ha uzak durmak ha kaçmak." Resmen beni sevdiğini söylemiş daha sonra da yüz vermemişti.

Cevap vermeyince yanına yaklaştım. Burnunun dibine girdiğimde gerildi. Sesli bir yutkunuş gerçekleştirdi. "Ne oldu?" diye sordum alaycıl. "Yoksa uzak durma eylemini gerçekleştiremeyeceğinden mi korkuyorsun?"

Rüzgâr güldü.

"Peki sen?" diye sordu fısıldar gibi. "Seni burada öpemeyeceğimden bu kadar mı eminsin?"

...

Ondan geriye doğru sayılmaya başladı.

"10..."

"9..."

"8..."

Rüzgâr bakışlarını benden ayırmazken bende onun yaptığı gibi bakışlarımı ondan ayırmadım.

"7..."

"6..." Yutkundum. Kalbimin ağzımda attığını hissedebiliyordum. Kendimi bu denli ona kaptırmamalıydım.

"5..."

"4..."

"3..."

"2..."

"1..."

Şimal çiçeği atarken tam uzanıp alacakken bir kol uzanıp benden önce davranarak çiçeği aldı. Üstüne üstük az daha sendeleyip düşüyordum. Neye uğradığıma şaşırırken çiçeği alan kişiye baktım. Atakan sırıtarak bana bakıyordu.

"Yavaş olsana ya!" dedim sinirle.

Dediğimi takmayarak elinde olan çiçeği benim elime tutuşturdu. Göz kırpıp hiç bir şey demeden yanımdan uzaklaştı. Elimde ki çiçekle dona kalmışken üzerimde ki bakışların ağırlığıyla etrafıma baktım. Diğerlerinin bakışları umurumda değildi de Rüzgârın bakışları fazla deliciydi. Çenesi sinirle kasılmış, kaşları çatılmıştı. Yutkundum sertçe. Bu gerizekalı Atakan nereden çıkmıştı? Gerçekten bu kadar oyuna gerek var mıydı? Ne güzel çiçeği tutuyordum işte. 

Bence buna takılmamalısın Nehir çünkü tek sorunumuz bu değil. Çünkü şu an Rüzgâr da dahil olmakla beraber herkesin bakışları sende!

Başlangıç: 24 Mayıs 2021

Rüzgar ateşi körüklerse aşk olur.