Rüzgâr Ateşi Körüklerse (Mahalle) (TAMAMLANDI)

Bölüm 1

(1)

Her şeyin karmaşıklığını yaşayacağım gündü o gün. Hayatımın dönüm noktası olan ve aşkı yavaştan tatmaya başlayacağım gün... 

Zilin çalmasıyla,"Çocuklar sınav kağıtlarınızı bana getirin." dedi Sinan hocamız. Ayağa kalktım ve kağıdım ile beraber hocaya yaklaştım.

"Bu gün ayrı bir yakışıklısınız hocam." dediğim de,"Yalakalık yapacağına kağıdı ver Nehir. Kimseye fazla puan yok." dedi. "Estağfurullah hocam! Ben fazla puan mı istedim?" Bu dediğime kendim bile inanmazken herkes kağıtlarını sırayla verdi. Bende kağıdımı verirken,"Yok canım sen asla puan istemezsin."deyip kağıdımı alıp göz gezdirdi. Sonra boş olduğunu görünce sırıttı.

"Benden fazladan 1 puan bile alamazsın. Şimdi gidebilirsin." Sanırım kibar bir şekilde kovmak bu oluyordu.

"Tabi hocam." dedim ve göz devirdim. Sonra çıktım. Yakında üniversite sınavına girecektim ve şunun şurasında 2 ay kalkmıştı.

Heyecanlı mıydım? Hayır. Kim sınava gireceği için heyecanlı olabilir ki? Stresliydim. Oğuz yanıma gelip kolunu omuzuna attı.

"Napıyorsun len. Ne konuştun hocayla?" diye sorduğun da,"Hocadan puan isteyecektim çünkü kağıdı boş verdim."diye mırıldandım. "Ama hoca ben demeden anladı ve kovdu beni." dediğim de sırıttı. "Benim yanıma otursaydın kopya verirdim kızım, bizim arka sıra hep kopya çekti. Allah razı olsun bana da verdiler." dediğin de,"Hocaya gidip söyleyeyim mi?" dedim alayla.

Nasıl olsa ben kopya çekememiştim
,başımda yanmazdı. Kafama yavaşça vurdu."Boş konuşma da biran önce mahalleye gidelim. Bu gün askerden Rüzgâr abi dönüyormuş. Hatta dönmüş bile olabilir." dediğin de omuz silktim.
Sonra da yüzümü buruşturdum."Ay şimdi onların evi ne kalabalıktır." dedim.

"Bizim mahallede ki teyzelerin bana koca bulmaları ile uğraşamayacağım. Geçenler de Arife teyze evde kalmış oğlunu bana gösterdi. Neymiş çok yakışırmışız. Adam 40 yaşında ya!" dediğim de kahkaha attı. Kırk değildi belki ama öyle görünüyordu. O sırada okuldan çıkmış eve yürüyorduk."Ulan ya."dedi kahkasına devam ederken.

"Hem Rüzgâr abiyi sonra görmeye giderim,şu an mahalleliyi çekemeyeğim. Hem her şeyi geçtim fizik sınavına çalışmam gerek."dediğim de,"Boş ver sınavı, mahalleliyi. İkimiz gideriz işte."dedi. Kaşlarımı olmaz dercesine kaldırdım."Gitmezsem Rüzgar abinin alınacağını zannetmiyorum zaten."dedim. Bana,'sen çok biliyorsun' bakışı attı.

Mahalleye girdiğimiz de biri adımı seslendi, arkamı sesin geldiği tarafa döndüm, gördüğüm kişi ile hızla ona sarıldım.

"Kerem ne işin var burada?"dediğim de oda sarılmama karşılık verdi. Kerem sevgilimdi.  Bizim mahalledendi. Bu gün annesi hasta diye onun yanında kalacağını biliyordum.

"Seni göreyim dedim."deyip göz kırptığın da Oğuzun homurdandığını duydum. Keremden hoşlanmıyordu. Aynı mahalle de olsalar bile birbirlerine selam vermekten kaçınırlardı. Nedenini bilmiyordum."Ee ne yapıyorsun?"diye sordum.
"Iyi işte. Abim, eve annemin yanına gelince bende seninle biraz zaman geçirmeye geldim."dedi. Abisi Kenan evliydi. Sadece bir kez muhabbetimiz olmuştu.

Gülümsedim fakat aklıma sınav gelince gülümsemem soğudu."Ama sınava çalışmam gerek. Yarın fizik sınavımız var."dediğim de Oğuz kolumu tuttu. Ve kendi tarafına çekti. "Evet Nehir ile sınava çalışacağız. Hem de Rüzgâr abi askerden dönüyor, gelemez o yüzden."dediğin de Keremle her ne kadar gitmek istesem de,onu onayladım.