Rüzgâr Ateşi Körüklerse (Mahalle) (TAMAMLANDI)

Bölüm 25

(25)

Medya Rüzgâr

"Nereye gidelim istersin?" Rüzgâr'ın sorusuyla düşünürken aklıma bir şey gelmiyordu. Tek istediğim onunla yalnız kalabileceğim bir ortamın olmasıydı. Bu bana yeterdi. Şuan arabadaydık ve abimin halinden istifa de etmiştik.

Ortadan kaybolduğumuzu farkedeceğini zannetmiyordum. En azından erkenden farkedeceğini zannetmiyordum.

"Valla sen bilirsin."dediğim de,"Sen ne istersen o."dedi. "Biraz çabuk olalım ki Giray farkederse hiçbir şey yapamayız."
Aklıma gelenle sırıttım. Aslında çok güzel vakit geçirip, eğleneceğimiz bir yer biliyordum.

***

Bir lunapark'ın önünde durduğumuz da arabadan indik. "Bence gayet romantik bir yer."diyerek güldüğüm de sırıttı.
"Lunapark mı? Tabiki!"Elini tutup çekiştirdim."Hadi çarpışan arabara binelim." dediğimde onu sürüklememe izin verdi. Gözüm bileğinde ki bilekliğe takıldığında gülümsedim. İkimizde de benim aldığım aynı isimde bileklik vardı.

Rüzgâr Ateşi Körüklerse...

Yakışmıştı sevdiceğime. Bende ki şuan bileğimde değildi abimden dolayı. Görüp alır diye takmıyordum.

Gidip bilet aldığımız da çarpışan arabaların yanına gittik. Görevliye biletleri verdikten sonra ayrı ayrı arabalara bindik. Rüzgâra çarpmak keyifli olacaktı. Bir kaç kişi daha arabalara binerlerken görevli arabaları çalıştırmıştı. Direksiyonu döndürürken Rüzgâra baktım. Bana doğru sırıtarak geldiğini gördüğümde bende ona doğru ilerleyip hızla çarpacakken arkadan biri bana çarptı. Tabi bunu yaptığı için yerimde zıpladım. Küçük bir çığlık attım.
Rüzgâr arkamda ki şahsiyete baktı.

"Kardeşim yavaş olsana!"Arkama baktığımda genç bir çocuk vardı.

"Bunun da amacı bu zaten. Çarpmayıp da ne yapacağım?"diye sordu. Rüzgâr ters ters baktı. "Sen gene de yavaş ol!"
Bana kaş göz yaptığında o taraftan uzaklaştım. Rüzgâr da peşimden gelirken bir yandan millete çarpıyor bir yandan Rüzgâra bakıyordum. Arkası dönükken hızla ona yaklaşıp çarptığımda tam küfür edecekti ki beni görüp sustu.

Süre bitince arabalar durdu. Herkes kalkarken Rüzgârla bende kalmış sırada neye bineceğimizi düşünüyorduk.

"Neye binsek ki başka?"diye sordum.

"Sen bilirsin orman gözlüm. Bugün sen ne dersen o."

Çevreye bakınırken,"Abe kızım falına bakmamı ister misiniz?"diye bir ses geldi. Kafamı sesin geldiği tarafa çevirdiğim de yaşlı bir kadının bakışlarının Rüzgâr ile benim aramda mekik dokuduğunu gördüm. Köşede bulunan bir masa da oturmuş muhtemelen buradaki insanlara fal bakıyordu."Fal mı?"diye sorduğumda, "Evet kızım. Fal, ben çok güzel fal bakarım. Seninkine de bakayım."dedi.
"Fala inanmam ben teyzecim."dediğimde kadın,"Abe inanmayabilirsin, ama bir bak derim. Duydukların seni çok şaşırtacak."dedi. Fala inanmazdım. Ama kadının ne diyeceğini de merak ettim.