GÖNÜLÇELEN

3.bölüm İyimisin ?

Multi : Eymen Karayel.

Herşey dudağımdan çıkacak iki kelimeye bakıyordu.'Evet' veya 'Hayır' ikiside uç noktada hayatımın değişiminine yön veriyordu.
Evet desem hayatım düzelecek, onu unatmaya adım atacak,herşeye en baştan başlayacaktım yeni bir başlangıç yeni bir nefesti bu ama asla aşık olmayacaktım ona bunu yapamazdım aşk beni darmadağın eden aptal bir duygudan başka birşey değildi.Aşık olursam onuda Orkun gibi kaybetmekten korkuyordum zaten ben Orkun'dan başkasınıda sevemezdim.Ben başka birini sevmek istemiyordum zaten kalbim her geçen saniye Orkun için attığını avaz avaz bağrıyordu.Kalbim Orkun'u sevmeyi bile seviyordu.Onu sevmek yangındı bense her geçen saniye yanışıma minnetardın.

Diğer yandan ters köşe yapıp Hayır dersem hayatım mahvolmaya devam edecek ve yaşayan ölüden farkım olmayacaktı.

Belkide babam haklıydı, kendimi bir erkek için harap etmek saçma kılınabilirdi ama söz konusu Orkun olduğunda kendimi sürekli onun için değer olduğunu o olsa oda aynısını yapardı gibi düşüncelerle ovutuyordum.Bunu kendime her defasında hatırlatıyordum.Her ne hikmetse ben hala ne cevap vereceğimi, ne yapacağımı, olayları nasıl raya koyacağımı katiyen bilmiyordum.Ben bu şekilde düşünceler havuzunda kaybolurken Karşımda 10 dakikadır benden cevap bekleyen babamı unutmuştum. Kendime gelip koyulaşmış göz bebeklerine baktım.Gitgide büyüyordu.Birazdan tahminimce gergince konuşmaya başlayacaktı. Onada hak vermek lazımdı tabi her ne kadar taş kalpli olsada onun kızıydım ben benim için en iyisini istiyordu.Her anne ve baba gibi.

"Evet Duru cevabın nedir ?"dedi sakin görünmeye çalışarak.Sakin falan değildi buna adımın Duru Erbay olduğuna emin olduğum kadar emindim.

"Baba ben...b-en açıkçası ben daha karar veremedim.Yani diyeceğim şu ki vereceğim cevabın doğuracağı sonuçları en ince ayrıntısına kadar düşündüm ve ikiside benim için iyi gibi gözükmüyor.Kabul etsem ona verdiğim sözü tutamayacağım tamam belki herşey güzel olacak ama ben sözümü tutmuş olmayacağım öyle değil mi ? Hayır dersem işler iyice yalpalayacak ve bunun yine benim için kötü olacak bunuda biliyorum ama işte olmuyor bana ben ona bunu yapamamda oda benim yerimde olsa aynı düşüncelere girerdi bu kadar kolay karar vermemi benden beklememelisin."kelimeleri doğru seçmeye çalıştım.En azında bu bana zaman kazandırabilirdi.

"Kızım bunu sana defalarca söylememe rağmen hala benimle inatlaşıyorsun, bak annen olacak o kadına seni bıraktı, benide öyle bilakis ben ve sen anneni seviyorduk ama o gitti hayat böyledir seversin gider ve yoluna devam etmek zorundasındır.Orkunu düşün belkide sen onun yerine ölmüş olsaydın, o her gün gönül eğlenebilecekti.Erkeklere asla güven olmaz kızım bak hayatına yeniden başlayabilirsin, yenidem aşık olabilirsin demekki böyle olacakmış ölmeseydi belkide seni aldatacak ve dahada üzülmene vesile olacaktı. Herşeye yeniden başlamak için bir Şansın var ve bunu geri tepmek aptallık olur"dediğinde söylediği kulağımı çıtlattığı herşeyin mantıklı ve doğru şeyler olduğunu düşündüm.
Ah kimi kandırıyorum o her ne kadar baban olsada sevdiğin adam hakkında bu şekilde ileri geri konuşamazdı.

Bir yandanda haklı olduğunu biliyordum.Her ne kadar sevdiğim adam hakkında bu denkli çirkin bir imada bulunması beni rahatsız ve vicdanen huzursuz hissettirsede bunu biliyordum.İlk kez babama bu kadar hak vermiştim ama o öyle biri değildi.Asla beni aldatmazdı -en azından ben öyle düşünüyordum-

Kararımı vermemiştim ne diyeceğimi bilmiyordum bir yanım çelişkiliydi söyleceğim ve yapacağım şeylerle birazdaha babamı oyalabilirdim en azından şimdilik.

"Baba sen ne dediğin farkındamısın ? Onunla bu denli çirkin bir imada konuşursun o benim sevdiğim adam ve asla ona laf etmene müsade etmem kararımı bu yüzden sonra söyleyeceğim beni sinirlendirdiğin için" diye çıkıştığımda rahat ifadesini takındı.