GÖNÜLÇELEN

13.bölüm Duygu Karmaşası

Multi : Duru

Elimde oyalandığım anahtarlarımı vestiyerdiki anahtarlık bölümüne koydum.

Hava 2 gündür diğer günlere nazaran buz kesiyordu ve yağmur yağıyordu.Dışarıya üstüne uzun kollu bişi giymeden çıkmak neredeyse imkansızdı.

Üzerimde ki ince eşofman üstünü çıkarıp, vestiyere astım.

Ardından sıcak bir duş almak üzere odama çıktım.

2 gündür yüzümde aptal bir gülümseme eksik olmuyordu.Nedeni Eymen'le aramızdaki itiraflaşmaydı yüzümün ise o anlarda ki aldığı hali aklımdan bi türlü kurgulayamadan çıkaramıyprdum.Utangaç ama bir o kadarda arsız bir cesaret.

Vücudumda hissettiğim sıcaklığın etkisi ile rahatlamış, hatta hiç çıkmama isteği uyandırmıştı.Girmek bazen hiç istemez ama girdiğimdede hiç çıkmak istemezdim.

20 dakka daha suyun altında oyalandıktan sonra içimdeki duygu karmaşasının esiri olmaya başladım.
Sıcak beni başka yerlere çekmişti.

İçimdeki duygular çok garipti.Hem mutluydum, hem üzgündüm, hem suçlu hissediyordum, hemde acı çekiyordum.

Tüm duyguları aynı anda yaşamak berbat bişeydi ama bir o kadarda şevhetli.İç organlarım daralıyor. Müthiş bir şekilde bunalma hissediyordum.Bu durumdan çıkmak için her türlü şeyi yapabilirdim.

Belkide ihtiyacım olan sadece biraz gezip, eğlenmekti.

Okulların kapanmasına az kalmıştı.1 hafta gibi süreden sonra ders stresinden kurtuluyordum.

Okulların kapandığı zaman ki planlarım tümü ile tek tesellimdi.

Önce 15 gibi süre ile İzmir'deki kuzenlerimin yanına gidecektim.

Cansu ve Eda'nın yanına.Cansu halamın kızıydı.Eda ise amcamın kızıydı zaten baba tarafından başka akrabalarımızla görüşmüyordum.

Eğer görüşseydim kendimi eminim ki babama karşı suçlu hissederdim.

İkiside İzmir'de oturuyordu.Bu harika birşeydi.Yani deniz kenarında olan bir şehirde oturmak insana iyi geliyordu.Belki ilerde bende öyle bir yerde hayatımı devam ettirirdim.

Tatilimin başka bir 15 günlük kısmında Eymen'le Bodrum'a gitmek istiyordum.Bodrum bize iyi gelebilirdi.Her ne kadar oraya Orkun'la değilde başka bir erkekle gitmek bana suçluluk hissi kazandırsada bir yanım daima Orkun'nun benim mutlu oluşumdan mutlu olacağını düşündürüyordu.

Yanlız bu belli bişey değildi.İlk önce ona bunu sormam gerekiyordu ama bunu reddeteceğini pek sanmıyordum.Reddedebilirdi sonuç olarak.

Diğer kalan iki ayın 1'rinde okulun eğlence için düzenlediği kampına gidecektim.Düşünüyorumda belki Eymen'de orda olurdu.Sonuçta aynı okuldaydık ve kim bilir gelirdi.

Bunu düşünmek yüzümde anlamsız bir tebessüme neden olmuştu ve suçluluk hissine.

İçimdeki suçluluk hissi bir türlü bitmek tükenmek bilmiyordu.Orkun'a ihanet ediyomuş hissim hiç bi şekilde geçmiyordu.

Diğer kalan bir ay'dada Çınar'la birlikte yazlık evimize gidecektik.

Yani anlaşılan tüm yaz gezecektim. Gezmeyi hep sevmiştim.Deniz, kum, güneş hepsi benim mutlu olma tek sebebimdi.

Duştan çıkıp, havluma sarıldım. Saçlarıma sardığım havluyu yatağa fırlattım.Çekmecedeki tarağımı alıp, aynanın karşısına geçtim ve fazla zorlamayan hareketlerle saçlarımdaki dolaşıkları açmaya çalıştım.