GÖNÜLÇELEN

16.bölüm Bağ Evi - Part 3

Multi : Efe

Eymen beni odasında yakaladıktan sonraki zaman diliminde kendime küfretmiş,bunu neden yaptığıma anlam verememiştim.Şimdi ise odada Yeşimle beraber oturmuş Efe ve Eymen'in gelmesini bekliyorduk.

Yeşim elindeki telefonu ile ilgileniyor bense sürekli oflayıp,pufluyordum.

En sonunda benim oflamalarına dayanamış olacakki telefonu kapatıp, önümüzde duran cam sehpaya bıraktı

Oturduğu minderden kalkıp yanıma koltuğun kol koyma kısma yakın yere oturdu.Bana doğru döndü,bacaklarını bağdaş kurdu.Bir süre ifadesizce beni izledi.Ona bakmasamda hisse de biliyordum.

En sonunda dayanamayıp bende ona döndüm ve aynı onun gibi bacaklarımı bağdaş kurarak oturdum.

"Ne bi saattir oflayıp pufluyon kızım" diyip tekrar eline o zıkkımı aldım.

"Sanane.!!"dedim tiriple bunun üzerine tekrar telefonu bırakıp ters ters baktı.

"Herneyse noldu sana baş belası.!" dedi.Kollarımı çözüp anlatmaya başladım.Tabi ağızımda durmazdı bide bişi.

"Ya şimdi hani sen beni mutfaktan kovmuştun ya."

"ee"

"ben işte o sırada onların yanına giderken meraktan bi odaya girdim.
Odanın kapısında Eymen Karayel yazıyordu işte.Bende böyle merak ettim girmek istedim.Girince de Eymen beni yakaladı bende rezil oldum olay bu.!"dedim bunun üzerine Yeşim umursamazca bakıp,tekrar telefonuna döndü.Ayrıca hiç bişi dememişti.

Bir süre sustu ve ayağa kalktı.Bense yaptığı şeyleri büyük bir mallıkla izliyordum.Maldım,evet çünkü Eymen'e rezil olmuştum.Bu çok büyük bir nedendi.

elini omzuma götürüp,sıvazladı.

"Üzülmekte haklıymışsın."dedi ve odadan çıktı.

Uzunca oflayıp kollarımı birbirine bağladım.Ve tül perdeyi hafif aralayıp dışarı baktım.Hava hafif kararmış pembemsi bi renk oluşmuştu.Sanırım saat 5 civariydi.Elimi telaşla yan tarafıma götürüp,telefonumu yokladım uzun uğraşlar sonunda eline ulaşan telefonu açıp,saate baktım.Evet tamda tahmin ettiğim gibi saat 5'ti.Onun dışında yeni bir mesaj geldiğini fark ettim.Heyecansız bir şekilde tuş kilidini açıp mesaj panosuna gittim.Ruhsuzluğunda bu kadarı olmaz ama.

gönderen : +90538...........
O gün yaptıklarının bedeleni yanlız kalarak ağır şekilde ödüceksin.İlk önce aileni sonra Eymeni alıcam.Yapa yanlız kalıcaksın ve bana yalvarmak zorunda kalıcaksın.Ölmek bile sana daha cazip gelicek.En çokta canını yakan ne olucak biliyomusun ? Eymen'in senden nefret edicek olması ")

Mesajı okur okumaz kim olduğunu anladım sonunda ki emoji sadece Eymen'in yaptığı bir emojiydi. Aklılarınca bana oyun oynuyorlardı.
Şuan 3 biraraya toplanmış gülüşüyorlar.Benim vereceğim tepkiyi merakla bekliyorlardı.

Madem istediğiniz bi tepki alın size tepki korkudan bayılmış numarası yapacak ve 3 nünde yüzündeki ifadeyi zevkle izliyecektim.Odadan çıkıp elimdeki telefonu dahada sıktım.

Tahminen mutfaktalardı.Çünkü gülüşme sesleri geliyordu.Bu durumda kesin onların yaptığı ortaya çıkmıştı.Hemen oyuncu rolüne büründüm.Etrafımda elimi kesebileceğim bir materyal aramaya başladım.En sonunda koridorun solunda bir koleksiyon dolabı içinde çakı'dan tut her türlü alet vardı.

Şöyle bi göz gezdirip işime yarayacak bir şey aradım.En sonunda orak şekilde küçük bir bıçağa rastladım ucu çok sivriydi.Küçük bir bastırmayla eti yaralir ve delik oluşturabilirdi.Sol avucumu açıp,orak şekildeki bıçağı avcuma bastırıp sürterek aşağı indirdim.Kısa süre içinde hafif sızlama eşliğinde ince fakat uzun bir yarık açıldı.Psikopat mıyım ? Diye sordum kendi kendime evet psikopattım yapılan şeyin bedelini ödettirecek kadar psikopattım.

Orak şekilindeki bıçağı el başta cebimden çıkardığım peçete ile sildim.Ardından ıslak mendille sildim.Sonra dayanamayıp banyoya girip yıkadım.

Bu elle nasıl yaptım.Elimi bez parçasıyla sarıp ama yinede elimi fazla kullanmadım en sonunda banyodan çıkmadan önce kanama dahada artsın suya tutup çıktı kanı elimle sabitleyip bir süre durmasını sağladım ve hemen banyonun yanında bulunan koleksiyon dolabından özel olarak seçtiğim bir silahı aldım.Ve tekrar ilk planı kurduğum yere gittim.Yere oturup silahın içindeki mermileri boşalttım.Silahı elimden bırakıp mermilerin bikaçına kana buladım biraz kanı yere damlatıp akıcı şekilde kanayan elimi kalbimin oraya tuttup tişörtüm siyahtı kirlenmesi pekte önemli değildi.Kanı tişörtede damlattıktan sonra elimi siyah bandajla sıkıca sardım.Kanaması şimdilik dururdu ama çokta idare etmezdi.Silahı tekrar elime aldım.Silah özel olarak tasarlanmış bir modeldi içinde mermi olmadığında bile tetiğe basıldığında ses çıkarıyordu.Herşey hazırdı.Kendimi yere atıp ayarladım ve tetiğe bastım.Herşey tıkırında ilerliyordu.Gözlerimi kapattım ve beklemeye başladım.Ayak sesleri yanımda bittiğinde amacıma yavaş yavaş yaklaştığımı düşündüm.

3nünde suratını şuan hayal mayal görüyordum.Efe telaşlı,Yeşim çok telaşlı Eymen daha çok telaşıydı.

Yeşim ellerini şok olmuşcasına ellerini götürdü.Efe ifadesizce yere çöküp duvara bakmaya başladı.Eymen nefes alıp almadığım kontrol etmek için yanıma yaklaşıp bi süre öyle kaldı.Ben işi dahada ilerletip nefesimi tuttum ve o çekilene kadar bırakmadım.

Eymen bitik ve üzgünce "Nefes almıyor" dedi.Yeşim dahada telaşlanıp "ne duruyorsun al Duruyu hastaneye gidiyoruz."diye bağırdı.Ardından Efe araya girip "En yakın hastane buraya çok uzak gidene kadar üstelik bide kalbini isapet ettiği için onu kaybederiz."dedi.

Eymen sinirle soluyup "Sikerim lan uzağını umrumda mı sence Duru burada bu haldeyken"diye kükredi.

Yeşim tekrar araya girip "Beyler tartışmayı kesin ve Duruyu alın hemen gidiyoruz."dedi.

Efe sonunda beklediğim o son cümleyi söyledi.

"keşke kıza bunu yapmasaydınız çok ağır bir mesajtı."dedi.

"Şu malın aklına uyduk hata ettik ahh salak kafam nerden bileyim böyle olacağını"diye hayıflanmaya başladı

"hepsi benim suçum eğer ölürse tüm suç benim o yaşamazsa benimde yaşmam anlamsız"dedi Yeşim ve ağlamaya başladı.Hadi ya o kadar ileri gitmedim ama

Efe sakince "Yeşim saçmalama"dedi

Eymen beni telaşla kucuğına almaya çalışırken birden doğruldum ve ayağa kalktım.Hepsi şaşkın bana bakarken üzerimi silkeleyip ayağa kalktım.

ohalar çekildi.Küfürler edildi.Ve öylece duruldu.

Eymen sinirlenmişe benziyordu.Yazık
günde 2 ekşın fazla geldi çocuğa.

"S-sen beni delirtmeye mi çalışıyorsun.?"diye sinirle kükredi.

Yeşim'de ona katılarak "bizi çok korkuktun Duru"dedi.

Efe ise her zaman ki gibi seçimini susmaktan yana kullanıyordu.

"Siz kaşındınız"diyerek göz devirdim ve mutfağa girdim.

Arkamdan ise Efe'nin sesini duyuyordum.

"Kız Haklı"diyerek oda peşimden mutfağa girdi.Diğer ikiside gelmeyince seslenmeye karar verdim.

"Diğerleri sizde gelsenize"dedim evet kabul ediyorum çok aşalayıcı bir tavır olmuştu ama hak etmişlerdi.

İkiside mutfağa girdi ve sandalyelere oturdu.

Aklıma gelen fikirle sinsice gülümsedim.

"Siz ikiniz İstanbula dönene kadar bana ve Efe'ye ceza olarak hizmet edeceksiniz."dedim.İkisininde itiraz sesleri kulaklarımı çınlatıyordu.Ama umrumda değildi hak etmişlerdi..

İntikamımı alacaktım..

okuduğunuz için teşekkür ederim.