MR. STYLES

"TEK BAŞINA YİYECEĞİ Mİ DE KİM SÖYLEDİ ?"

OKUYUN BEBEKLER ;
Öncelikle merhabalar Waffle'lar bölümü neden geç yazdım onu açıklamak istiyorum. Gerçi bunu profilimde açıkladım ama görmeyenleriniz tekrar etmek istiyorum. Biliyorsunuz ki liseye gidiyorum bu yüzden de yapmam gereken 1 proje, okumam gereken 3 roman ve o romanların özetininin bulunduğu dosya ödevlerim var. O yüzden yayınlayamadım. Anlayışınız için şimdiden teşekkür ederim!  :D En iyisi siz yeni bölümü okuyun Bebeklerim :D
İyi Okumalar !
•••

Amy;

Harry'nin bulunduğu bir ortamda, onun karanlık bakışlarını ve kasılan çenesini görmem de fobilerim listesine eklendi.

Hâlbuki ben yanlızca karanlık ortamlardan korktuğumu sanardım. Bilirsiniz, karanlık bir ortamda odağınızı bulamazsınız... sanki karanlık sizi içine çekiyor, siz de ona itaat ediyorsunuz gibi olur.

Ama işler birazcık tersine döndü...

Bu sefer, Harry'nin o karanlık bakışları yüzünden odağımı bulamıyordum. Onun gözlerinde ki karanlık bakışlar, beni içine çekiyor, bu da boğuluyor gibi hissetmeme sebep oluyordu...

"Sana diyorum !! Bana. Bir. Neden. Söyle ! " Harry'nin sesi ile yerimde sıçradım ve ürkek bakışlarımı ona doğrulttum. Sanırım konuşmayı unuttum.

Ve hey ? Neden gözlerim doluyor ve bağırarak ağlamak istiyorum ??

"L-lütfen... ba-bağırma." Zorla kurduğum cümleye karşın, Harry'nin bakışları yumuşamaya, kasılan çenesi gevşemeye başlamıştı. Büyük bir ihtimalle cümlenin devamını merak ediyordu.

Derin bir nefes alıp, gözlerimi kapadım. Ama keşke kapamasaydım. Çünkü düşmemeleri için savaş verdiğim göz yaşlarım, yanaklarımdan süzülmeye başlamıştı. Umursamamaya çalışarak burnumu çekip,  konuşmaya başladım.

"B-bak... b-biliyorum uygun ol-olmayan bir za-zamandı. Görmemem gerekirdi... A-ama yemin ed-ederim ki ben... ben. Ben o de-değin işi...

t-tamamlaya-mam. Bu-bunu ya-yapamam."

Onun karşısında ağlamam yetmezmiş gibi bir de kekelemiştim. Aghh Tanrım ne mükemmel (!) bir gün...

"Hah ! Ne demek yapamam ! Yapmadığın bir şey olmadığını biliyorum güzelim. Bir kere de ben tadına bak- "

Cümlesini tamamlayamadan sinirime hakim olmayıp, ona tokat attım ve sesimi yükselterek konuşmaya başladım. 

"Lanet olsun ! Ben sürtük değilim! Kimse ile de yatmadım ! Evet. Evet ! Bakireyim ! Oldu mu !? Rahatladın mı !? "

Şimdi bakışlarında kesinlikle şaşkınlık vardı. Kafamı sağa sola sallayıp kapıyı açtım ve sertçe çarpıp çıktım. Hızlı adımlarla yürürken, kolumu tutan el kesinlikle Harry'den başkası değildi.

"Ne !? Yine ne var !?"

"Bak ben... Aghh ! Kahretsin ! Neden anlamamak için ısrar ediyorsun !? Beni tahrik etmeseydin o sürtük ile muhattap olmayacaktım !"

Şimdi ağzı açık kalan kişi bendim. Cidden onu tahrik mi etmiştim ?? Hayır. Hayır. Aptalca düşünme Amy. Hemen düşüncelerimden sıyrılıp, açılan ağzımı kapattım.

O sürtünmeyi kim yaparsa yapsın onu tahrik ederdi değil mi ?? -Gerçi ben isteyerek yapmamıştım- ama konu bu değil. Bana yaptıkları hiç ama hiç hoş değildi. Bana resmen üstü kapalı, sürtük demişti.

"Haklısınız etrafınızda olan sürtükler ile muhattap olmamalısınız.

Upss ! Neredeyse unutuyordum! Madem ki size göre bir SÜRTÜĞÜM, bundan sonra benimle de iş haricinde muhattap olmayın...BAY.STYLES!"