MR. STYLES

"BEN HARRY'İ NASIL GİYDİRECEĞİM ?"

***

Çoooook uzun bir süreden sonra yeniden Merhaba !! Beni ve kitabı özlediniz mii ? :D Ahahaha sınav haftalarım bitti, roman tezimi öğretmenime sundum ve de kalkar kalkmaz sizlere yeni bölüm yazmaya koyuldum ^-^

Ve de hey ? Oylarınız ve Anlayışınız için hepinize yeniden çok ama çooook teşekkürler ! ^-^

İYİ OKUMALAR !

***

Amy;

"Jason ? Seninle kalmamı istemediğine emin misi-"

"Aghh ! Hadi ama bunu daha kaç kez demem gerekiyor !? Ben. İyiyim. Amy."

Sıkıntıyla ofladım ve başımı onaylayıcı bir şekilde sallayıp Jason'a sarıldım. Ona kendini kötü hissedince, saat kaç olursa olsun beni aramasını da hatırlatıp kapıya yöneldim. Tam kapıyı açıp çıkıyordum ki yağan sağnak yağış, bunu engelledi.

Mantoların asılı olduğu yerde bulmuş olduğum Jason'un şemsiyesini alıp koşar adımlar ile arabama yöneldim. Seri bir şekilde içeriye girdim ve ilk olarak ısıtıcıyı açıp eve gitmek için gaza bastım.

Lanet havanın sorunu neydi böyle ??

Zaten içim sıkılıyordu bir de bu basık, yağışlı ve de gergin hava herşeyin üstüme-üstüme geldiğini hissetmeme sebep oluyordu.

Agh, aklımdan Jason'u bir türlü çıkartamıyordum. Hayır, hayır ona aşık falan olmadım.

Aklımda Jason vardı çünkü yaşananların benim yüzümden olduğu gerçeği suratıma tokat gibi çarpıyordu. O benim kaç senedir dostum ve ona ciddi anlamda değer veriyorum.

İçimde biriken suçluluk duygusu, havanın kasvetli durumu ile birleşince daha da beter oluyordu.

Bu his şey gibi... kaybetme korkusu.

Jason'u kaybetmekten çok korkuyordum. O benim sahip olmadığım erkek kardeşim gibi. Bazen "sabah şakaları" yapsa da, uyandığımda yüzümde onun şaheserleri olsa da o şebeği çok seviyorum.

Bu yüzden kendimi sanki masum bir insanın canına kıymış kadar suçlu hissediyordum.

Ama niye kendimi bu derece suçluyordum ki ben ??

Tüm bunların suçlusu Harry'den başkası değildi. Herşeyi yanlış anlayan ve bu yüzden benim seksi pandama saldıran o idi.

Bizi "iki arkadaştan fazlası" sanan da o değil miydi zaten ??

Neden her haltıma karışıyor ki bu !?

En önemlisi de hayatıma karışıyor oluşu. Şimdi fark ettim de işe başladığım günden beridir ; kıyafetlerime, çizimlerime, işlerime, günlük yaşantıma ve daha bir çok şeyime karışıyordu.

Tamam, kabul. O benim patronum. Ama yanlızca patronum ne hakla yaşantıma karışabilir ki ??

Ya da ne kadar fazla karışabilir ??

Yüce İsa ! Neden beynim bu gibi zamanlarda duruyor !?

Sinirle arabamı garaja park ettim ve kilitleyip çıktım.

Agh ! Harika şemsiye arabada kaldı !

Herneyse eve girer girmez kıyafetlerimi değiştirir-

Bunun. Burada. Ne. İşi. Var !??

Evet, doğru tahmin Harry kapının girişinde bulunan merdivene oturmuş, sırılsıklam bir şekilde duruyordu. Yanına yaklaşınca almış olduğum içki kokusu ve bu yağmurda -ne kadar süredir olduğunu bilemesem de- bulunması ise sarhoş olduğuna işaretti.

"Harry, burada ne arıyorsun !? Tanrı aşkına üstüne bak ! Sırılsıklam olmuşsun !"

Harry sarhoş olsa bile bana o çarpık gülüşünden bahşedip, tökezleyerek ayağa kalktı. Tam yer ile buluşacağı sıra, koluna girip, düşmesini engelledim.

Tanrım ! Bu çocuk çok ağır !

"Wow ! -hıçkırık- beni de -hıçkırık- merak edermişsin huh ! -hıçkırık-"

Hıçkırarak kurduğu cümlesine göz devirmekle yetindim. Sonrasında çantamdan anahtarlarımı çıkartıp kapıyı açtım. Işıkları yakıp, Harry'nin koluna girdim ve onu yukarıya çıkartmaya çalıştım.

İki dakikada çıkacağım merdiveni on dakikada ancak çıkabilmiştim. Onu odama sokup yatağa uzanmasını sağladım. Tam ayakkabılarını çıkartıyordum ki sarhoş Harry ile bu gece işimin zor olacağını anladım.

"Ah ! Üzgünüm bebeğim ! Sarhoşken seks yapmam, ama ayılınca bundan zevk duyacağıma emin olabilirsin !" Dedi. İstemsizce gözlerimi irileştirip, derin bir nefes aldım ve sakince ayakkabılarını çıkartıp yatağın kenarında bir yere koydum.

Bu nasıl bir ayak !? Kafam kadar resmen ! Tanrım, bu çocuk kim bilir istediği ayakkabı numarasını bulmakta ne zorluklar çekiyordur.

"Özel tasarımlar bebeğim o yüzden pek zorluk çekmiyorum !"

Demiş olduğu şeye ilk başta anlam veremesem de, sesli düşünmüş olabileceğim aklıma geldi. Bir de sarhoş Harry'e rezil oldum ! Hani benim alkışım ??

Yanaklarımı şişirip, yan odaya gittim. Burada Jason'a ait bir kaç kıyafet vardı. Şuanda her ne kadar Harry'e kızmış olsam da, onu o kıyafetler ile bırakacak kadar bencil değilim.

Bulduğum tshirt ve eşofmanı alıp kendi odama girdim. Bunlar ona olurdu. Kafamı kıyafetlerden kaldırıp, Harry'e baktığımda masum çocuklar gibi uyuya kalmış olduğunu gördü-

Aman. Tanrım ! Harry'i uyuya kalmıştı !?

Kahretsin ! Uyumaması, daha doğrusu sızmaması gerekiyordu !

Islak olan kıyafetlerini değiştirip, kuru olanları giymesi gerekiyor !

Harry'i uyandırmak amacıyla omzundan bir kaç kez dürtsem de uyanmıyordu !

Ah, pekâlâ sanırım iş başa düştü...

Ancak ;

Milyarlarca insan akılda tek bir soru ;

Ben Harry'i nasıl giydireceğim ??

***

Umarım bölümü beğenmişsinizdir ! ^-^ yazım hataları varsa şimdiden affola ^-^ oy ve yorumlarınızı bekliyor olacağım ! ^-^

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere ! ^-^

***