MR. STYLES

"DAVRANIŞLAR STYLES, DAVRANIŞLAR."

Lütfen Okuyun Ponçirikler;

Yeniden merhabalar! Yeni bölüme Hoşgeldiniz!

Bu bölümden önce yazmış olduğum duyurunun okunma sayısında biraz artış olmasını bekledim çünkü bu bölümü okuduğunuzda o duyuru gitmiş olacak. Kitabın duyuru ile bölünmesini istemedim.

Ve bölüme geçmeden önce sizlere son bir kaç şey demeliyim;

Öncelikle desteğiniz için çok ama çok teşekkürler. Hızlı bir şekilde ailemiz büyüyor ve bunu görmek beni çok mutlu ediyor. Bir çoğunuz yazdığım bölümlere oy veriyor bunun için de ayrıca teşekkürlerimi sunuyorum.

Ancak fark ettim de, yorumlar giderek azaldı. Bir önce ki bölümde dokuz yorum vardı bu biraz üzüyor açıkçası. Çünkü, ben sizlerle iletişimde olmayı çok seviyorum ve yorumlarınız en mutsuz günlerimde bile beni mutlu ediyor. O yüzden bölüm sonunda görüşlerinizi bana belirtirseniz çok memnun olurum.

Çenem düştü değil mi? Sjsjjs tamam, tamam ama bu seferlik böyle olsun sjsjsj şimdi sizleri yeni bölüm ile baş başa bırakıyorum!

İyi Okumalar!

•••

Harry;

Hayatımda sanırsam ilk kez böyle oluyordum...
Romantik.
Samimi.
Gerçek.

Bu duygular, her ne kadar çok uzak gibi gelse de, bir yanımda sanki yıllardır o duyguları içimde barındırdığımı söylüyor.

Sanırım o ikinci his, Amy sayesinde gerçekleşiyor.

Neden bilemiyorum ama, Amy'i sanki yıllardır tanıyor gibi hissediyorum. Ona beslediğim bu yoğun duygularımın başka bir açıklaması olamaz..?

Değil mi?

***

Hawaii'ye gelmemizin üstünden yalnızca bir gün geçmişti. Dün, yolculuğun verdiği yorgunluk bizi çok fazla uyanık tutamamıştı. Bugün ise, dolu bir gün bizi bekliyordu.

Enerjiye ihtiyaç duyabilirdik. Bu yüzden uyumuş ve enerji toplamış olmamız güzeldi.

Bir çoğunuz Amy'i yatağıma atacak olduğumu düşündünüz..?

Ama hayır. Yani, elbette bunu da istiyorum fakat... Herşeyin bir zamanı vardır?

***

"Harry! Eğer buraya gelip, yardım etmezsen mutfak savaş alanına dönebilir!"

Amy'nin bu sitemine güldükten sonra mutfağa gitmek için adımlarımı hızlandırdım. Bana kızgın bakış atmaya çalışan -ama kesinlikle kızgın yerine şirin gözüken- Amy'e baktım ve iki elimi 'ben masumum' dercesine havaya kaldırdım.

"Geldim işte. Bak buradayım. Beni her saniye özlememen gerek bayan." Cümlemi o meşhur gülümsemem ile sonlandırdım. Amy ise göz devirip, elinde ki pudra şekerini bana uzattı.