Dilem hayat boyu mücadele etmek zorunda kalanların hikayesi.
Dilem başı dik ve özgürlüğü yaşam felsefesi edinmişlerin hikayesi.
•🌿🤎•
"Biliyorum, biliyorum gerçek değilsin. Hayalsin sadece hayal. Biliyorum dokunsam gideceksin. Bir ömür böyle kalsa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yüzüme can ciğer görünen beyler, sırtımı dönünce bıçak bileyler. Ey divane başım bana cevap ver! Dostun böyle ise düşmanın neyler?" Mehmet Aygün
••••••
Bazı anne babalar çocuklarının kahramanı olurken bazıları felaketi oluyordu. Aile, insanın kötülüklerden sığındığı en korunaklı kaledir. Sonsuz güvenip sırtını güvenle yaslayacağın kişilerdir ailen. Asla yapmam dediği şeyi yapıyor ona sonsuz güvenen insanların ardından iş çeviriyordu. Kendisine olan güvenlerini kullanıp sırtlarından vuracaktı onları.
Hiç beklemedikleri anda hiç beklemedikleri kişiden yiyeceklerdi darbeyi. Kim bilir nasıl kahrolacaklardı? Üzülecek miydi onları öyle mahvolmuş bir şekilde görünce? Kafasını hızla iki yana salladı. Duygusal davranmamalıydı kalbini dinlerse asla planını tamamlayamazdı. Ablası sanki zihnini okumuş gibi elindeki kalemi masaya indirip konuştu.
"Bu kağıtları imzaladıktan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Yapayalnız kalacaksın. Üstelik sen onları seviyorsun öyle kahrolmuş bir halde görünce sen de mahvolmayacak mısın? Gel vazgeç kardeşim sevdiğin kadını al git buralardan boşver bırak hesabın ahirete kalsın."
Hazar yüzünü sertçe sıvazlayıp derin bir nefes verdi. "Hayır abla anne babam da olsa yaptıklarının bedelini ödeyecekler. Sana, bana, Dilem'e yaşattıkları yanlarına kalmayacak. Sekiz yıl ya, sekiz yılım mahvoldu onların yüzünden. Ama eğer ben buralardan gitmek istemiyorum diyorsan..."
"Hayır." diyerek kardeşinin sözünü kesti Fatma. Yıllardır beklediği fırsattı bu. Her şeyden uzakta yeni bir hayat kurma şansı vermişti kardeşi ona nasıl hayır diyebilirdi ki? "Böyle bir şeyi nasıl istemem? İstiyorum tabii ki." Önündeki kağıtları imzaladıktan sonra kardeşinin yüzüne dikti bakışlarını tek bir pişmanlık esamasi yoktu Hazar'ın yüzünde. Aksine hiç olmadığı kadar güçlü bakıyordu kardeşi.
"Uçağınız bugün kalkıyor. İngiltere'ye Murat'la birlikte gideceksiniz. Benim çok samimi bir dostum her şeyde yardımcı olacak sana sağ kolun gibi düşün."
"Tamam az çok tanıyorum zaten Murat'ı. Sen ne zaman açıklayacaksın gerçekleri babamlara?"
"Sen uçağa bindikten sonra açıklayacağım. Hata yapmak istemiyorum. Senin hayatını da tehlikeye atmak istemiyorum babamın o öfkeyle ne yapacağı belli olmaz. Valizlerin hazırsa babamlar evde yokken arabaya koyup çıkalım." dedi Hazar önündeki dosyaları toparlarken.
