Dilem hayat boyu mücadele etmek zorunda kalanların hikayesi.
Dilem başı dik ve özgürlüğü yaşam felsefesi edinmişlerin hikayesi.
•🌿🤎•
"Biliyorum, biliyorum gerçek değilsin. Hayalsin sadece hayal. Biliyorum dokunsam gideceksin. Bir ömür böyle kalsa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hayat öyle lanet bir şey ki; Sustuğundakonuşmadın diye pişman eder, konuştuğunda ise susmadığın için kahreder." Charles Bukowski
••••
"Anne ben aşık oldum." diyordu kızı aşkın başına getireceği belaları bilmeden. Toydu, sevmenin her şeyin üstesinden geleceğini sanacak kadar toydu. Yaşlı gözlerle kızına bakarken ne söyleyeceğini anlamıştı. İşaret parmağını kaldırıp "Sus Dilem." dedi Zeliha hanım. Sesi yalvarır gibiydi. Sussun istiyordu aşkı kızının mezarı olmasın istiyordu. Duyulursa kimse koruyamazdı onu Abbas'ın gazabından.
"Susmayacağım anne ben sizin gibi susmayacağım. Bugün olmazsa yarın bana engel olamayacaksınız bağıra bağıra söyleyeceğim."
Zeliha hanım ayaklarının kendisini daha fazla taşıyamayacağını anlayınca yatağa oturdu. "Ben anneyim bana anlatmak için bağırmana gerek yok ben senin gözlerinden anlıyorum içinde yanan ateşi. Ama duymak istemiyorum. Kızımın azrailinin ismini duymak istemiyorum. Biliyorum Arslanoğluna vurulmuş gönlün. Daha okula giderken biliyordum. Çocuktur dedim, unutur dedim ama olmadı. Sen vazgeçmedin. Biliyorum bunu söylemeye hakkım yok ama vazgeç kızım." dedi Zeliha hanım yalvaran bakışlarıyla.
"Yapamam anne ölürüm de vazgeçmem. O benim kaderim. "
"O senin azrailin kızım."
"Olsun en azından mutlu ölürüm." Ölmekten korkmuyordu. İstemediği bir hayatı yaşamak zorunda kalmaktan daha çok korkuyordu. Kaderini kimsenin eline bırakmayacaktı, sonu kötü de olsa kendi yazdığı bir son olsun istiyordu.
"Maalesef hayat bu kadar kolay değil kızım."
Gözyaşlarını silip odadan çıktı Zeliha hanım. Kızını doğurduğunda zor olsa da ikna edip Dilem ismini vermişti ona gönlünde ki yaraların ilacı olması için. Ama öyle görünüyordu ki en büyük yarayı kızı açacaktı. Ya Süleyman'la evlenip kendisinin yaşadığı kaderi yaşayacak ve mutsuz bir hayat sürecek ya da ezeli düşmanları Arslanoğlu'nun oğluna kaçıp büyük bir yangın çıkaracaktı.
Annesinin çıkmasıyla odada yalnız kalmıştı Dilem. Yaşananları düşünce aslında çok fazla seçeneği olmadığını fark etti. Telefonunu alıp Hazar'ı aradı. Ama defalarca çalmasına rağmen Hazar telefonu açmadı. Düşünerek zaman kaybedecek vakti yoktu.
